خبرگزاری شبستان: موسسات قرآنی تقریبا تنها نهادهایی هستند که به آموزش علمی قرآن می پردازند و به همین دلیل مهم ترین نهادهایی هستند که می توانند منویات مقام معظم رهبری را در زمینه قرآن عملی کنند. این که تا چه حد این موسسات در این راه موفق بوده اند و بررسی مشکلات این موسسات از مطالبی بود که با حجت الاسلام محمدمهدی طباطبایی رییس موسسه فرهنگی جامعه القرآن مطرح کردیم؛ چهره ای که بیشتر مردم او را با نام پدر محمد حسین طباطبایی حافظ خردسال دیروز و طلبه سطح عالی حوزه علمیه امروز می شناسند.
با تشکر از وقتی که در اختیار ما گذاشته اید، بفرمایید هم اکنون چند مرکز فعال جامعه القرآن در سراسر کشور وجود دارد؟
ما در حال حاضر بیش از 600 موسسه فعال در سراسر کشور داریم.
با توجه به این که اکثر فعالیت های قرآنی حال حاضر کشور از کانال موسسات انجام می شود آیا فعالیت های مجموعه موسسات قرآنی توانسته است منویات مقام معظم رهبری را تحقق بخشد؟
خداوند می فرماید: «لا یکلف الله نفساً الا وسعها؛ خدا به اندازه و سعی که به مردم داده از آن ها تکلیف می خواهد». بنده و همکارانم در موسسه فرهنگی جامعه الفرآن با بیش از 10 هزار مربی و چندهزار کارمند اداری، برای تحقق بخشیدن به دستورات و منویات مقام معظم رهبری با تمام توان تلاش می کنیم. مخصوصاً این که وجهه موسسه ما وجهه حفظ قرآن کریم است و در اختتامیه مسابقات بین المللی قرآن امسال که قراء و حفاظ شرکت داشتند، مقام معظم رهبری روی حفظ قرآن تاکید داشتند و فرمودند: جوان ها و نوجوان ها را بکشید برای حفظ قرآن کریم که مقدمه ای است برای تدبر و عمل به قرآن.
لذا بیشترین حافظ کل یا 20 جزء و 10 جزء در شعبات موسسات ما تربیت می شود. ما به اندازه وسع خودمان خوب شعبات را گسترش می دهیم؛ به طوری که هرسال 50 شعبه را اضافه می کنیم. همچنین حدود 50 مدرسه قرآنی را تآسیس کرده ایم که هر روز چهار زنگ درس می خوانند و دو زنگ قرآن که فارغ التحصیلان آن برای اجرای برنامه به خارج از کشور می روند.
اگر دولت حمایت کند فعالیت ها را چند برابر می کنیم
این در صورتی بوده که 95 درصد از کمک های مردمی استفاده کردیم و تنها 5 درصد از بودجه دولت گرفته ایم. اگر این طرح نیم درصد فعالیت های فرهنگی دستگاه ها به امر قران اختصاص داده شود و بودجه خوبی در اختیار موسسات قرآنی مانند جامعة القران قرار گیرد، به جای 50 شعبه در سال، می توانیم 150 شعبه اضافه کنیم و کل مناطق ایران و حتی خارج از ایران را پوشش دهیم؛ همان طور که در حال حاضر در بسیاری از کشورهای خارجی شعبه داریم و بسیاری از کتاب ها را به زبان های زنده دنیا ترجمه کرده ایم.
یعنی می گویید کمک های دولت از فعالیت های قرآنی خوب نبوده است؟
البته نباید از حق گذشت که کمک های دولت خوب بوده اما آنچه متوقع ما بوده را تامین نکرده است. مقام معظم رهبری نیز در همین سخنرانی اخیرشان در جمع حفاظ و قراء فرمودند: در علوم قرآنی خوب کار شده اما کم است. یعنی توقع مقام معظم رهبری و مردم قران دوست ما بیش از این است. مثلاً ببینید 14 باشگاه فوتبال ما در سال گذشته 200 میلیارد هزینه کرده اند که اکثرش را دولت داده است. در حالی که اگر تنها دو میلیارد به موسسه جامعة القرآن داده می شد، 300 تا شعبه می زدیم. حالا چه نتیجه ای از این فوتبال دیده ایم و به کدام مسابقات جهانی راه پیدا کرده ایم؟در صورتی که امسال در مسابقات قرآن کشوری 13 رتبه از رتبه های حفظ قرآن برای موسسه جامعة القرآن بود و در مسابقات بین المللی قرآن اعضای موسسه رتبه های خوبی را کسب کرده اند. اگر به همین منوال پیش برود ما کار خود را می کنیم، اما همان 50 شعبه در سال را اضافه می کنیم، ولی اگر بودجه مناسبی در اختیارمان قرار گیردریال توانایی اش را داریم که این تعداد را دو سه برابر کنیم.
مهم ترین مشکل موسسات قرآنی فضای آموزشی است
مهم ترین مشکل موسسات قرآنی در حال حاضر چیست؟
مهم ترین مشکل موسسات قرآنی فضای آموزشی است. اگر این معضل حل شود خودمان فضای آموزشی را تجهیز می کنیم، مربیان آن را تربیت می کنیم، محتوای آن را از طریق 300 عنوان کتابی که چاپ کرده ایم تامین می کنیم و برنامه های آموزشی را طراحی می کنیم و خود مردم هم هزینه قرآن آموزان را می پردازند.
چرا از مساجد به عنوان فضای آموزشی استفاده نمی کنید؟
مساجد طوری نیستند که بتوانند فضای خوبی برای برنامه های حفظ باشند؛ زیرا برنامه های حفظ منظم است و هیئت امنای مساجد تاب برنامه های مستمر را ندارند. همچنین مشکلاتی برای حضور خانم ها و کودکان در مساجد وجود دارد. اما اگر کنار مساجد کانون های قرآنی مانند جامعة القران ساخته شود، می توان گام های خوبی برداشت. متاسفانه کسانی که مساجد را می سازند این مساله را رعایت می کنند، لذا تمام فضای مسجد فقط در اوقات عبادت استفاده می شود با این که در روایات، فلسفه وجودی مساجد را قرائت قرآن نامیده اند؛ حالا قرائت قرآن یا در هنگام نماز است و یا برای درس و بحث.
از این مهم تر حسینیه هاست. ممکن است در یک خیابان 10 حسینیه باشد و خیّران آن فکر کنند کارخوبی کرده اند، در حالی که بچه های همان محل جایی برای خواندن قرآن ندارند. هر کدام از مساجد هم هیئت امناهای خاصی دارند که اجازه انجام برنامه های منظم را نمی دهند بنابراین یا باید ترتیبی داده شود که کنار مساجد، ساختمانی مخصوص فعالیت های قرآنی ساخته شود و یا حداقل هیئت امناها با اجرای این برنامه ها کنار بیایند.
باید قانون الزام آور تصویب شود
به نظر می رسد این موضوع باید در سطج کلان حل شود مثلا قانونی تصویب شود که هرکس می خواهد مسجد بسازد باید برای
آن چنین ساختمانی را در نظر بگیرد. آیا شما پیگیری تصویب چنین قانونی را انجام داده اید؟
درست است. باید قانونی تصویب شود که کسانی که مسجدسازی می کنند، حتما این فضا را در نظر بگیرند. متاسفانه درک هیئت امناها و حتی بسیاری از مسئولان نهاد قرانی از فعالیت های قرآنی این است که یک صفحه از قرآن بعد از نماز خوانده شود و یا یک جلسه قرآن کوچک در طول هفته برگزار شود.
من وقتی مراجعه کردم و دیدم هیئت امناها پیگیری نمی کنند، دیگر متعرض این مساله نشدم که به مسئولان اوقاف پیشنهاد تدوین قانون الزام ساخت کانون های قرآن در کنار ساختمان مساجد را بدهم، اما ما توانایی اجرای پروژه های عظیم حفظ قرآن را داریم و در صورت آماده بودن بستر، می توانیم در سطوح ملی و بین المللی به تربیت حافظان وحی بپردازیم.
به هر حال در حال حاضر در مساجد کار دائم قرآنی نمی شود کرد، گرچه به صورت مقطعی انجام می شود. الان آمار می دهند 30 هزار جلسه قرانی در مساجد برگزار می شود، ولی این جلسات مثلا یک شب در هفته است، حالا آیا این جلسات فایده ای دارد یا نه دیگر کسی فکر نمی کند. ولی برنامه های موسسه جامعه القرآن مستمر و علمی است و صبح و ظهر و بعد از نماز مغرب و عشاء برنامه داریم.
پایان پیام/
نظر شما