به گزارش خبرنگار کتاب شبستان ، دوره ي هشت ساله ي جنگ عراق عليه ايران از يك سو، مشحون از ايستادگي ها، مقاومت ها و رشادت ها و از سوي ديگر ، عرصه بروز فجايع و خشونت هاي گسترده است كه نگارش و تدوين آن ها يك ضرورت تاريخي و اجتناب ناپذير شمرده مي شود. حادثه بمباران شيميائي سردشت و كاربرد سلاح شيميايي عليه شهروندان بي دفاع از سوي رژيم عراق در سال 1366 ، نمونه اي از اين نوع رويدادها است كه نه تنها از مهم ترين و در عين حال غم انگيزترين رخداد هاي تاريخي اين خطه، بلكه صحنه اي دل خراش در تاريخ ايران شمرده مي شود.
در کتاب حاضر نیز تلاش شده تا با طرح يك رشته پرسش هاي كلي و با استفاده از روش مصاحبه، پاره اي از مسائل و موضوعات ناشناخته ی اين رخداد را با چند تن از ناظران اين واقعه در ميان نهد و با گرد آوري بخشي از داده هاي خام، دريچه اي تازه به سوي اين موضوع بگشايد.
اين كتاب در شانزده فصل سازمان دهي شده است که به استثناي فصل اول و دوم بقية فصل ها از سوم تا شانزدهم به مصاحبه با مصدومان بمباران شيميايي سردشت اختصاص دارند. تنها در فصل اول برحسب ضرورت به معرفي اجمالي شهر سردشت و برخي از ابعاد بمباران شيميايي آن شهر پرداخته شده است. در پايان نيز به جمع بندي داده هاي موجود در اين اثر اختصاص دارد و مي كوشد تا اهميت دستاوردهاي اين پژوهش و نيز كاستی هاي آن را نشان دهد.
در قسمتی از کتاب حاضر می خوانیم:
«در سال هاي جنگ تحميلي با آن كه سردشت يك شهر مرزي محسوب مي شد و مردم آن در تيررس آتش دشمن قرار داشتند به ترك خانه و كاشانه خود نپرداختند؛ بلكه با اقامت و استقامت در شهر، نقش مهمي در ايجاد دلگرمي بين رزمندگان اسلام ايفا كردند. درواقع، همچون ديگر مهاجران جنگ، بار مالي مضاعفي در آن شرايط دشوار بر دولت تحميل نكردند. اين در حالي است كه اين شهرستان مرزي در اثناي جنگ بارها مورد هجوم هواپيماهاي عراقي قرار گرفت....»
کتاب «تاريخ شفاهي بمباران شيميائي سردشت» را انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی چاپ و روانه ی بازار کتاب کرده است.
نظر شما