محمد قاسمی، از نویسندگان کودک و نوجوان کشورمان در مورد نقاط ضعف و قوت ادبیات کودک و نوجوان به خبرنگار شبستان گفت: در حوزه ادبیات کودک و نوجوان در بخش ادبیات داستانی کمتر کار شده است. عده ای از نویسندگان کودک و نوجوان در این بخش در شناخت مخاطب موفق نبودند. ما در حوزه ادبیات کودک و نوجوان در بخش شعر نسبت به داستان موفق تر بودیم.
قاسمی با بیان اینکه نویسنده کودک و نوجوان باید مخاطب شناس باشد، عنوان کرد: عده ای از نویسندگان تجربیات دوره کودکی و نوجوانی خود و کمبودهایی که در آن دوران داشتند را در قالب داستان بیان می کنند. اگر دقیق تر نگاه کنیم، می بینیم نوجوان امروز تفاوت های بسیاری با نوجوان دیروز دارد. نویسنده کودک و نوجوان باید با توجه به این تفاوت ها برای مخاطب امروز بنویسد.
وی با اشاره به اینکه نوجوان امروز به کتاب های چند جلدی نیاز دارد، عنوان کرد: در بخش عمومی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان فانتزی کم داریم و در این زمینه خیلی کم کار شده است.
این نویسنده کودک و نوجوان اظهار داشت: امروزه ما نیازمند داستان هایی هستیم که قهرمانان قوی با رنگ بومی داشته باشند. با نگاه به ادبیات کهن کشورمان می توانیم این قهرمانان را بیرون بکشیم و در دنیایی متفاوت و متناسب با فضای ذهنی نوجوان امروز ارایه دهیم.
قاسمی با بیان اینکه در بخش ارزشی ادبیات کودک و نوجوان دچار نقص های فراوان هستیم، گفت: ما ابزار تاثیرگذاری را روی مخاطب گم کردیم به خاطر همین گاهی مخاطب ما ارتباط لازم را برقرار می کند و گاه موضع می گیرد. دلیل این امر این است که آدم هایی وارد حوزه ادبیات کودک و نوجوان شدند که بخشی از آنها آدم های کاردانی نبودند.
وی خاطرنشان کرد: کار کردن برای کودکان و نوجوانان نیاز به دقت و حساسیت دارد. نویسندگان در این حوزه علاوه بر برخورداری از دانش کلاسیک باید روحیات مخاطب را بشناسند و با نیازهای کودک و نوجوان و راه های تاثیرگذاری بر روی آنها آگاه باشند.
این نویسنده کودک و نوجوان ابراز داشت: کسانی که وارد حوزه کودک و نوجوان شدند گاهی تنها یک بعد را داشتند و در بعد دیگر می لنگیدند. به عبارت دیگر برخی نویسندگان برخوردار از علم و دانش کلاسیک بودند و با روحیات مخاطب آشنا نبودند و عده ای نیز مخاطب را می شناختند اما از دانش کافی برخوردار نبودند.
وی عنوان کرد: متأسفانه ما هنوز در بحث دفاع مقدس یک کتاب درخور توجه که قهرمانش بتواند نوجوان ما را جذب کند و حس خاصی به او منتقل کند، نداریم.
قاسمی کسب مهارت را حلقه مغفول مانده در ادبیات کودک و نوجوان ذکر کرد و افزود: ما در حوزه ادبیات و نوجوان اندیشه و تفکر و اشتیاق را داریم اما مهارت جمع کردن و هدایت اینها را نداریم. علت امر این است که آدم هایی که وارد این حوزه شدند، این حوزه را برای گذر انتخاب کردند نه برای ماندن.
وی مهارت نوشتن و شناخت مخاطب را دو بال نویسندگی دانست و گفت: کسی که می خواهد بنویسد، علاوه بر مهارت نویسندگی باید مخاطب شناس باشد. یکی از وجوهی که نویسنده می تواند مخاطب را بشناسد، روانشناسی است. یک نویسنده باید جامعه شناس باشد، با جغرافیا، فرهنگ و خرده فرهنگ ها آشنا باشد. روانشناسی اولین پایه مهارت در کنار نویسندگی است که بسیار مهم و حائز اهمیت است. اگر مهارت و مخاطب شناسی وجود داشته باشد، نویسنده می تواند کار درخور توجهی ارایه دهد.
نظر شما