خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: شرکت تعاونی؛ مشارکتی است که عده‌ای از افرادی که هم‌صنف یا تناسبی مشابه دارند برای دستیابی به منافع مشترک گردهم می‌آیند و در حقیقت بهم کمک می‌کنند و برای تهیه مسکن یا خرید مایحتاج یا کسب اعتبار و وام تعاونی درست می‌کنند، سرمایه معینی را درمیان می‌گذارند و دسته‌جمعی مشکل را حل مینمایند. در واقع اعضای شرکت در کنار یکدیگر، جمعیتی کوچک را پدید می‌آورند که بعنوان مثال در تهیه کالاهای مورد نیاز اعضا، با جمع‌آوری پول جزئی که هر عضو می‌پردازد کالای مورد احتیاج اعضا را از دست اول خریداری و به همان قیمت تمام شده یا سود خیلی جزئی به اعضا می‌فروشد و به این طریق واسطه‌های غیر ضروری در کسب و تجارت و صاحبان این گونه مشاغل کاذب حذف می‌گردند.
در شرکت تعاونی ممکن است اعضا دارای سرمایه و سهم یکسان از سود نداشته باشند اما هرعضو بدون توجه به درصد سهامش، یک رای دارد و نسبت سهام به رای وجود ندارد. درواقع تعاونی، متکی به اعضاء است نه به سرمایه.
بنابراین گزارش، قانون بخش تعاونی در سال ۱۳۷۰ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید. ماده اول این قانون، اهداف بخش تعاونی سیستم اقتصادی ایران را برشمرد که از آن جمله، جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت، اشتغال زایی، قرار دادن وسائل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی وسایل کار ندارند، پیشگیری از تمرکز و تداول ثروت، پیشگیری از انحصار، احتکار، تورم، اضرار به غیر بود.
در دهه ۱۳۸۰ و اوایل ۱۳۹۰ با اجرایی و تبیین اصل ۴۴ قانون‌اساسی، در خصوصی سازی بخش‌های دولتی، تعاونیها بعنوان مهمترین و لایق‌ترین بخش خصوصی در این واگذاری مورد توجه قرار گرفتند و مزایای بسیاری را به خود اختصاص دادند. شرکتهای تعاونی همچنین از مزایای معافیتهای مالیاتی در برخی از انواع تعاونیها برخوردارند.
شرکت تعاونی از لحاظ نوع فعالیت به دو بخش تقسیم می شودند:
۱- شرکت تعاونی تولیدی: شرکتی است که به منظور اشتغال در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری، روستائی، عشایری و نظایر اینها فعالیت می‌نماید و مجموعاًَ یک واحد تولیدی را در آن اداره مینمایند.
۲- شرکت تعاونی توزیعی: شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندیهای اعضاء فعالیت می‌نماید. آن دسته از شرکتهای تعاونی که فعالیت آنان تواماًَ تولیدی و توزیعی باشد را شرکت تعاونی تولیدی و توزیعی نامند.
شرکتهای تعاونی تولیدی مانند دامداران،کشاورزان، پرورش دهندگان زنبور عسل یا صاحبان صنایع و هر گروهی دیگر که در رده تولیدی نام برده شده‌اند، در صورت تشکیل تعاونی برای تامین نیازهای خود از نوع تعاونیهای توزیعی (تامین کننده نیازتولید کنندگان) محسوب می‌شوند.
این گزارش می افزاید: در حال حاضر تولیدات تعاونی های کشور به درجه ای رسیده است که به گفته معاون تعاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی؛ تعاونی های بخش های مختلف کشور در سال گذشته یک میلیارد و 750 میلیون دلار از تولیدات خود را صادر کردند. ایرنا در این رابطه به نقل از سیدحمید کلانتری، معاون تعاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی نوشته است: "پیش بینی می شود امسال صادرات این تعاونی ها با افزایش 75 درصدی به حدود سه میلیارد دلار برسد. تعاونی یکی از نهادهای اقتصادی دنیاست و از تشکیل اولین تعاونی در دنیا بیش از 170 سال می گذرد. اکنون دستکم یک میلیارد نفر در جهان عضو 2 میلیون و 600 هزار تعاونی موجود هستند. شمار تعاونی های کشور 97 هزار واحد است و حدود 11 میلیون نفر عضو این تعاونی ها هستند که در بخش های مختلف فعالیت می کنند."
یادآور می شود: انواع شرکت تعاونی از لحاظ نوع عضویت شامل:
۱ - شرکت تعاونی عام: شرکتی است که عضویت در آن برای همه آزاد می‌باشد، تعداد اعضاء در این تعاونیها حداقل ۵۰۰ نفر و براساس نوع تعاونی که وزارت تعاون تعیین کرده مشخص می‌شود.
۲ - شرکت تعاونی خاص : شرکتی است که عضویت درآن برای گروهی خاص مانند کارگران، دانشجویان، کشاورزان، زنان، پزشکان، وکلای دادگستری، اعضاء هر صنف و مشاغل خاص و نظایر اینها با رعایت شرایط آزاد تعیین می‌شود.
انواع و اقسام شرکت تعاونی در ایران برحسب گرایش نیز شامل: کشاورزی، صنعتی، معدنی، خدماتی، مسکن، فرش دستباف، تامین کننده نیاز تولید کنندگان، تامین کننده نیاز مصرف کنندگان، اعتبار، حمل و نقل، چند منظوره و منابع طبیعی.
نظر شما