خبرگزاری شبستان - مازندران
تعطیلات نزدیک می شود و خیل عظیمی از مسافران از نقاط دور و نزدیک کشور به مازندران، سفر می کنند.
این مسافران بی شک آرامش و آسایش را از این خطه می خواهند تا در دامن سبز آن، روح و جسم خود را مصفا سازند.
مهمانان تلاش دارند از زیبایی دریا و جنگل بهره مند شوند و انرژی دوباره را در خود برای کارهای روزمره، ذخیره کنند تا با نشاط و شادابی به کار و زندگی بپردازند.
طبق اصل پنجاهم قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران، حفاظت محیط زیست که نسل امروز و نسل های بعد باید در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند وظیفه عمومی تلقی می شود، از این رو فعالیت های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیر قابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع است.
مرگ هر بوته سبز؛ شاید آخرین گونه آن در طبیعت باشد که مرگ انسان ها، پیامد آن است چرا که این گونه با ناپدید شدن در امروز دیگر در فردا و حتی فرداهای دوردست، سر به آسمان بلند نخواهد کرد.
حفظ محیط زیست، تزریق روح نشاط و جدید به زندگی است و یادمان باشد زندگی پایدار منوط به هماهنگی با طبیعت است که می طلبد در حفظ آن، همگان کوشا باشند و اینکه شادی از سفارش های دین است.
بنا بر فرموده حضرت محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) که «نزد من، شکستن شاخه ای از درخت همچون شکستن بال فرشتگان است» و این بیانگر اهمیت درخت و سرسبزی است که شکر خدا، مازندران از این موهبت الهی، برخوردار است.
موهبت طبیعی خدا برای سال ها، میزبان مردمان این خطه و مسافران به شمار می آید اما چگونه ما این نعمت را قدر می دانیم و در وظیفه خود به نسل های آینده، تلاش می کنیم و در حقیقت چه ارمغانی را برای آیندگان این سرزمین به یادگار می گذاریم.
سال ها پيش که به دامن طبیعت می رفتیم، چشمه های فراوانی از دل کوه می جوشیدند و منبع آب خوبی برای مردم، طبیعت و همچنین احشام نظیر گوسفند، اسب و .. بودند اما اکنون چه تعداد از آنها هنوز جاری هستند و حیات دوباره به طبیعت می بخشند که در حقیقت نعمت های خدا، کم فروغ شده اند.
اگر فقط مسیر کوهستانی سوادکوه را در نظر بگیریم با حقایقی آشنا می شویم که دل طبیعت دوستان را می سوزاند چرا که بسیاری از این چشمه ها، خشک شده اند و بسیاری نفس های آخر را می کشند و زنگ هشدار را در این منطقه به صدا در آورده است.
حالا اگر دورریزها را که بیشتر شامل خوراکی ها است را مدنظر قرار دهیم که بعد از خوش گذراندن در دل طبیعت به خود طبیعت، هدیه می شود و انباشت کیسه های نایلونی مواد غذایی، بطری های نوشابه و ... که سالیان سال هم جذب طبیعت نمی شوند و علاوه بر منظره زشت و ناپسند، کوتاه شدن عمر آن را موجب می شوند نه تنها یک حقیقت بلکه یک آینده شوم را از خود به یادگار می گذارد.
زباله ها را بیشتر افرادی به ارمغان می آورند که خود از مواهب آن، بهره مند می شوند و آن را برای دیگران به تحفه می گذارند حالا در این میان نباید از خود ساکنین این سرزمین نیز غافل بود چرا که با نبود وسایل حمل زباله، مجبور به این کار می شوند و به نعمت خدا، چهره ای زشت هدیه می کنند.
با نگاهی به جاده های این سرزمین نظیر مسیر قائمشهر به ساری و یا در دل کوه ها و کنار آبشارها حتی در آب دریاها، تلی از زباله به چشم می خورد که جلوه ای دیگر به زمین های سرسبز، هدیه می دهد گویی رنگ سبز به رنگ های مختلف، تبدیل شده است و رنگ آبی دریا نیز تغییر رنگ داده است.
حفاظت از طبیعت و محیط زیست، حافظ نعمت ها و ارزش های الهی است چرا که وظیفه شرعی و ملی محسوب می شود و این را باید مسئولیتی همگانی به حساب آورد و همه باید با هم، طبیعت را نجات دهیم.
فرهنگ سازی در مسائل مختلف هر چند مطلوب است اما نیاز به عزمی راسخ یا حتی پولادین دارد و جواب گرفتن این امر نیز مدت زمان طولانی را طلب می کند هر چند که باید این مهم، صورت گیرد.
استفاده از نایلون و به همراه داشتن آن در سفرها و قرار دادن آنها در سطل های زباله، امری مشکل و طاقت فرسا به نظر نمی رسد هر چند که کوتاهی در قرار دادن سطل های زباله به چشم می آید اما به هر حال از مسئولیت ما در قبال طبیعت، نمی کاهد.
در قالب بروشورها، کتابچه ها و ... به همت ارگان های مختلف، درباره اهمیت طبیعت و حفاظت از آن، اطلاع رسانی های لازم صورت می گیرد تا هر چه بیشتر به اهمیت بیش از پیش اراده های راسخ، دستان مهربان محافظ و پاسبان بقای زمین، آگاهی یابیم.
کتابچه ای با عنوان«حیات» به همت معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری ساری به چاپ رسیده که در آن به مقولاتی نظیر محیط زیست، امانت است نه ارث!!!، تنوع زیستی، کاغذ زباله نیست، زمین از آن ماست!، زمین تنها زیستگاه بشر، اسلام و حمایت از حیوانات، زینت ها را حفظ کنیم، حفظ درخت حفظ بقاء!!!، آلودگی آب یک مشکل بزرگ و ... اشاره شده است.
در این کتابچه به نکاتی اشاره شده که به زبان ساده به اهمیت آب، چوب، زمین و مواهب خدادادی می پردازد و امید است که روند انتشار چنین مقولاتی ادامه یابد چرا که ادامه حیات بی شک به حیات طبیعت، وابسته است.
حجت الاسلام حسن قربانی، امام جمعه پل سفید، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در ساری گفت: طبیعت از موهبت های خدادادی است که می طلبد در حفظ و انتقال آن به آیندگان، تمام افراد جامعه کوشا باشند.
وی با اشاره به فرموده رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) که طبیعت مانند مادر است، افزود: کسی حاضر به ریختن زباله بر سر مادر خود نیست بنابراین باید طبیعت را نیز دوست و گرامی داشت.
حجت الاسلام قربانی اظهار کرد: کاشت یک درخت بنابر گفته های دینی، ثواب بسیاری دارد که می طلبد به کاشت و داشت آنها، اهتمام فراوان داشت و به عنوان یادگاری ماندگار به نسل های آینده، رساند.
وی بیان کرد: چشمه های طبیعی را اکنون به عنوان آب معدنی در بطری ها می ریزند و منبع جوشش آنها را می پوشانند که افراد بسیاری از آشامیدن آن، محروم می مانند.
حجت الاسلام قربانی ابراز کرد: با تغییر جریان چشمه ها و رودخانه ها برای بهره مندی شخصی از آنها، علاوه بر نابودی در آینده اثرات نامطلوب آن همانند سیل، زندگی بسیاری را در معرض خطر قرار می دهد که می طلبد دولت به این مسائل توجه ویژه داشته باشد.
وی گفت: کشیدن جاده در دل جنگل های بکر که از سوی دولت صورت می گیرد موجب سرازیر شدن مسافران به مناطق زیبا می شود اما در عوض با ریختن زباله هایی همچون نایلون و مواد پلاستیکی، طبیعت جلوه خود را از دست می دهد و در آینده، از بین می رود.
حجت الاسلام قربانی اظهار کرد: بیماری های مختلف شایع در جامعه از اثرات دست اندازی به طبیعت است چرا که مواد شیمیایی در این مکان ها زیاد شده و تجزیه و بخارهای متساعد شده از آنها، امراض ناعلاجی را به همراه داشته است.
وی بیان کرد: دین به سلامت بهای بسیاری داده که حتی نماز خواندن در قبرستان را مکروه دانسته تا بر زمین آلوده که مردگان در آن مکان، مدفون هستند، سجده گذاشته نشود.
حجت الاسلام قربانی ابراز کرد: بعضی افراد متاسفانه در آرامگاه ها بسیار می مانند که باید به اندازه تلاوت یک حمد و سوره در آن مکان، توقف نمود.
وی گفت: امکانات مخرب در گذشته در طبیعت وجود نداشت و از مواد شیمیایی و کودهای نامطلوب برای کشاورزی و ...، استفاده نمی شد.
حجت الاسلام قربانی اظهار کرد: ساخت وسایل مورد استفاده در گذشته از طبیعت بود نظیر شانه های چوبی، که دیگر آسیبی به جنگل نمی رساند و جذب منبع حیات خود می شد.
وی بیان کرد: یکی از منبع های خوب برای هنر و خلق آثار فاخر و ارزشمند، طبیعت است که تمام این موارد تنها گوشه ای از فواید بسیار درخت، جنگل، بیابان و مواهب خدادادی به شمار می آید.
گزارش: معصومه علیزاده
نظر شما