حجت الاسلام محمد شهبازیان در گفت وگو با خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان با اشاره به نامگذاری هفتمین روز دهه تکریم و غبار روبی مساجد با عنوان «مسجد، پایگاه انتظار، امامت و ولایت» اظهار کرد: دو روش برای تبلیغ دین داریم که یکی از آنها بحث و ارائه اطلاعات و روش دوم بحث عملکرد اجتماعی است که این دو روش در حوزه معارف دینی تاثیر به سزایی دارند.
وی ادامه داد: مسجد در روش اول که همان ارایه اطلاعات است نقش مهمی دارد چرا که این نهاد به عنوان یکی از اصلی ترین پایگاه های دینی است که به وسیله امام جماعت مسجد یا کانون مرتبط با مسجد مباحث دینی را به مردم منتقل می کند. از سوی دیگر در حوزه اجتماعی نیز می توانیم نقش به سزایی را برای مسجد متصور شویم.
شهبازیان با بیان اینکه در بحث اطلاعات و معارف باید مباحث مهدوی با ویژگی های خاصی بیان شود، افزود: اولین نکته آن است که مباحث مهدوی که در مساجد ارایه می شوند باید مورد ضرورت مردم باشند، اینکه یک سری مباحث غیر ضروری مثل اینکه رجعت کنندگان در دوران امام عصر چه کسانی هستند یا برای مثال اول امام حسین(ع) می آید و بعد از ایشان حضرت علی(ع) و ... از جمله این مباحث غیر ضروری به حساب می آید، به تعبیری باید منتظر بمانیم و هر زمان که حضرت ظهور کردند این موارد حتما برای ما مشخص خواهد شد.
وی گفت: آنچه در روایات و عقیده از ما خواسته اند آن است که به رجعت باور و ایمان داشته باشیم یعنی قبول داشته باشیم که امام زمان (عج) و ائمه اطهار و خواصی از مومنان و منافقان و جباران در دوره ظهور حضرت حضور می یابند.
شهبازیان با تاکید بر این مساله که ارایه مباحث غیر اصیل و غیر ضروری مهدوی در کلاس هایی که در مساجد برگزار می شوند یک آسیب است، گفت: در حوزه مباحث مهدوی باید آنچه که مورد اتفاق علما است بیان شوند، واقعیت آن است که در مباحث عمومی مهدوی که صرفا بیان مساله و آموزش مطرح است نیازی نیست که نکته های خاص بیان شود، برای مثال اختلاف در مورد این مساله وجود دارد که مادر امام زمان رومی یا عراقی هستند.
وی ادامه داد: برخی محققان از جمله خودم اعتقادی به رومی بودن مادر حضرت نداریم و مانند برخی دیگر از محققان بر این اعتقادیم که حضرت نرجس دحتر پادشاه روم نبود بلکه در منطقه عراق متولد و بزرگ شد، من بر این مساله به صورت پژوهشی کار کردم اما این موضوع برای طرح در مسجد نیست بلکه یک موضوع تحقیقی است که می تواند در یک موسسه پژوهشی یا در یک سمینار تخصصی ارایه شود؛ بنابراین طرح مسایلی که حتی میان محققان حوزه مهدویت محل اختلاف است ضرورت بیان ندارد.
وی با بیان اینکه مباحثی که در مسجد طرح می شود نباید بر اساس جو جامعه باشند، اظهار کرد: این سخن من بدان معناست که روحانی و مسئول فرهنگی مسجد نباید طبق جو جامعه سخن بگوید بلکه باید طبق ضرورت و نیاز جامعه سخن گوید، برای مثال اکنون در جامعه ما و در حوزه مباحث مهدوی این مساله میان مردم مطرح می شود که آیا حضرت حجت (ع) همسر دارند یا خیر؟ یا فاجعه منا نشانه ظهور است و یا بسته شدن راه حج نشانه ظهور است؟ که در این موارد باید بگوییم که ثابت کردن این مباحث چه لزومی دارد؟
شهبازیان ادامه داد: بنابراین روحانی یک مسجد باید آن قدر با آگاهی مباحث خود را ارایه کند که از بیان مطالب غیرضروری مهدوی در مسجد خودداری شود، ممکن است که مردم بیان این مباحث را از روحانی مسجد بخواهند اما خواست مردم با آنچه گه بیانش ضرورت دارد شاید متفاوت باشد و ممکن است خواسته مردم یک نیاز کاذب باشد بنابراین منطقی نیست که همه این مباحث را مگرح کند.
این پژوهشگر مهدویت اظهار : روش دوم در ارایه مباحث عوامل اجتماعی است، روحانی یک مسجد باید رویکرد و سیره مهدوی داشته باشد تا بتواند آن را فعال کند و باید با برخورد نیکو و محبت آمیز با مردم سخن گوید زیرا این منش در دین مبین اسلام تاکید شده است.
نظر شما