به گزارش خبرگزاری شبستان، «اسپوتنیک» در مقاله ای به قلم «عامر راشد» نوشت: دولت «آمریکا از تشکیل دولت اسرائیل پس از گسترش عضویت آن با پیوستن به حزب افراطی «اسرائیل، خانه ما» به رهبری «آویگدور لیبرمن» ناراضی بوده و دولت «اوباما» این بار ترجیح داده است تا در اتفاقی نادر در تاریخ روابط آمریکا- اسرائیل توسط «مارک تونر»، سخنگوی رسمی وزارت امور خارجه به طور مستقیم از «نتانیاهو» انتقاد کند.
«تونر» با قرائت یک بیانیه کتبی به خبرنگاران گفت: «می دانیم که بسیاری از وزرای این رژیم در گذشته مخالفت خود را با راه حل «دو دولت» اعلام کرده و این امر، پرسش های قانونی را در مورد روش و ماهیت سیاست های مورد نظر رژیم به دنبال دارد. وی در پاسخ به یکی از پرسش ها در مورد اینکه منابع اسرائیلی، دولت جدید را ائتلافی از اکثریت جناح راست در طول تاریخ این رژیم توصیف کرده است، گفت: عملکرد ما با این دولت نیز مانند دولت های گذشته اسرائیلی می باشد وی همزمان بر تعهد استوار آمریکا نسبت به تامین امنیت اسرائیل و راه حل «دو دولت» تاکید کرد.
این اظهارت، هر چند در بیانیه های رسمی و رسانه ای آمریکا، غیر معمول بوده است اما در جدول پرداخت صورت حساب کلامی، قابل پرداخت نمی باشد، بلکه حتی به اندازه برگه کاغذ آن ارزش ندارد، چرا که «تونر» با این سخن آغازین خود، معادله ای حل شده را حل کرده و به فریبکاری پرداخته است. بهترین یادداشتی که می توان بر آن نوشت اینکه همگان می دانند حزب راست و در رأس آن، «نتانیاهو» با راه حل «دو دولت» کاملا مخالف است.
همچنین همه می دانند که «آمریکا» هنوز دولت «فلسیطین» را به رسمیت نمی شناسد و چتر حمایتی «اسرائیل» برای عدم بازخواست آن در مقایل جنایتهایی است که علیه فلسطینیان مرتکب می شود. «واشنگتن» بارها از حق وتوی خود برای رد پیش نویس های شورای امنیت سازمان ملل در محکومیت شهرک سازی های «اسرائیل» در «قدس شریف» و دیگر مناطق کرانه باختری استفاده کرده است. «آمریکا»همچنین ازگرایش های سیاسی اسرائیل در رد نقش سازمان ملل و یا مرجعیت تصمیم های آن در حل و فصل جنگ عرب ها و اسرائیل حمایت کرده است.
هر تحلیلگر سیاسی به درستی می داند که «واشنگتن» در پی آن است که در حاشیه مانور آینده قرار گیرد تا مسئولیت هیچ نوع حادثه غیر قابل پیش بینی از سوی دولت راست گرای «اسرائیل» را نداشته باشد. مقصود از حاشیه مانور، قرار گرفتن در موضع مخالفت و انتقاد از سیاست های «نتانیاهو» است، اما این کشور در پایان نیز همچنان به حمایت نظامی و سیاسی و اقتصادی از «اسرائیل» متعهد باقی می ماند.
دولت «اوباما» با جسارت کامل با کلمات بازی می کند و در عرصه واقعیت به همان شیوه دولت های پیشین درحمایت از اسرائیل و دشمنی با فلسطین و عرب، عمل می کند و انتقاد آن از «نتانیاهو»، اوج دورغ و دورویی است، در غیر این صورت مفهوم سخن «تونر» چیست که می گوید «آمریکا» نگرانی های قانونی نسبت به تندروی های فرقه ای «آویگدور لیبرمن» وزیر دفاع اسرائیل داشته اما در عین حال بر حمایت نامحدود «آمریکا» از اسرائیل و تعهد بدان تاکید می کند؟
تنها تاثیر اظهارات «تونر» این است که فلسطینیان و جامعه عرب و همه جهانیان را متذکر این نکته می شود که سیاست خارجی آمریکا مدتهاست برملا شده و دیگر هیچ ماسک و نقابی برای آن کارساز نیست، تلاش های سخنگویان رسمی آمریکا» برای اندکی عینیت بخشیدن به اظهارات دروغین خود، قبل از خشک شدن جوهر آن بر باد می رود.
نظر شما