به گزارش خبرگزاری شبستان، حجت‌السلام عبدالله فاطمی‌نیا در نشست رونمایی از کتاب «حافظ اسرار» در سرای اهل قلم، با اشاره به این که برکات وجود علامه حافظیان و امثال او هرگز قطع نمی‌شود، گفت: کتاب تمهید القواعد ابن ترکه اصفهانی را ببینید. بابی دارد که می‌گوید افرادی چون علامه حافظیان زنده که هستند به خانه‌ای می‌مانند که وسایل تعمیرات در آن وجود دارد و زمانی که می‌میرند مثل خانه‌ای می‌شوند که این وسایل از آنها بیرون رفته و وسعت می‌یابند. گویی این افراد بعد از مرگشان دستشان بازتر می‌شود و روحشان بزرگ‌تر می‌شود.
وی ادامه داد: آن چه درباره عظمت عرفای بزرگی نظیر حافظیان می‌شنویم، قصه نیست، بلکه عشق است. برخی افراد، به امید قرب الهی چهل سال نماز نافله می‌خوانند، اما در تمام این سال‌ها یادنمی گیرند چگونه با خانواده‌شان صحبت کنند. عرفایی نظیر علامه حافظیان و شیخ نخودکی با این هدف پا در راه عرفان نگذاشته بودند که دعایشان مستجاب شود و با یک خرما مریض را شفا دهند.
فاطمی‌نیا همچنین افزود: آنان در ابتدای این راه، هیچ ذهنیتی نداشتند. همان گونه که «ابن عطای سکندری» می‌گوید «پشت یک در بایست، اما نه با این نیت که آن در باز شود». اگر با ذهنیت باز کردن در سراغ آن برویم، آن در هرگز باز نمی‌شود.
وی با بیان این که باید دریابیم که چه وجهی از اسلام امثال علامه حافظیان را به این درجه رساند، گفت: خدا را شاهد می‌گیرم که قصد بی‌ارزش کردن مستحبات و سنن و آداب اسلامی را ندارم، اما باید تاکید کنم که با اعمالی نظیر کوتاه کردن مرتب ناخن نمی‌توان به این درجه از عرفان رسید و امام حسین(ع) نیز برای چنین اسلامی شهید نشد.
وی در پایان اظهار داشت: اسلام، دینی است که ظاهر و باطن دارد. در حدیثی از امام سجاد (ع) نقل شده است که می‌گویند ما امت رسول اکرم (ص) لب الباب علممان را همه جا بازگو نمی‌کنیم؛ چرا که ممکن است به ما بگویند بت پرست. اگر فردی مثل جرج جرداق آنچنان از حضرت علی (ع) می‌نویسد، او تنها محو جلال اوست، اما پاکیزگی بطن، کسانی چون سلمان و اباذر را محو جمال مولا علی (ع) کرده بود. علامه حافظیان نیز به اعتقاد من تنها با پاکیزه نگاه داشتن روح خود توانست به این جایگاه کنونی دست بیابد.
پایان پیام/
نظر شما