خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: فولاد پر مصرف ترین فلز صنعتی است و مصرفش پیوسته افزایش می‌یابد. امروزه تولید فولاد جهان نزدیک به هزار و سیصد میلیون تن در سال است. گفته می‌شود فولاد سازی از هندوستان به ایران آمده است، زیرا در دوران باستان، فولاد هندی بنام بوده است. فولاد چند جوشی است. برای ساختن فولاد، کربن آهن خامِ سفید را می‌سوزانند، تا از۵/۳ تا ۶ درصد به ۲/۰ تا ۵/۱ درصد وزنش کاهش یابد، عنصر‌های دیگر را در آن اندازه می‌کنند تا فولاد خواسته شده ساخته شود.
بنابراین گزارش، در سال ۲۰۱۰، مجموع تولید فولاد خام جهان ۱،۴۱۳٫۶ میلیون تن متریک بود که بزرگترین تولید کننده فولاد در حال حاضر چین بوده که ۴۴٫۳ درصد از تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۱۰ را بر عهده داشت. در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹، تولید فولاد در اکثر کشورهای به عنوان رکود اقتصادی جهانی کاهش یافت و در سال ۲۰۱۰ شروع به افزایش کرد. کشورمان در بررسی هایی انجام شده در سال 2010 در مقام هفدهم برای تولید فولاد قرار داشت. در حال حاضر نیز موسسه جهانی ورلد استیل دینامیكز در بررسی مقایسه ای اقتصاد ایران و چین با تكیه بر صنعت فولاد نوشت: ایران تا سال 2025 دستیابی به ظرفیت 55 میلیون تن تولید فولاد را برنامه ریزی كرده، در حالی كه چین اكنون 52 درصد تولید جهانی این فلز را در اختیار دارد.
این گزارش می افزاید: انجمن تولیدكنندگان فولاد ایران به نقل از موسسه جهانی ورلد استیل دینامیكز نوشته است: "این موسسه تولید جهانی فولاد را یك میلیارد و 600 میلیون تن اعلام كرده و به نقل از ایمیدرو نوشته است: اكنون تولید فولاد در ایران16 میلیون تن است و این میزان بر پایه برنامه ریزی ها تا سال 2025 میلادی (1404 خورشیدی) به سطح 55 میلیون تن می رسد كه در صورت درستی پیش بینی ها، تولید فولاد ایران از نرخ رشد مركب سالیانه 13.1 درصدی برخوردار می شود. تولید فولاد ایران تا سال 2025 میلادی به رقم 36 میلیون تن می رسد كه در این صورت رشد 8.5 درصدی را تجربه می كند. این در حالی است كه تولید فولاد چین در سال 2000 میلادی (1379) نزدیك 129 میلیون تن بود كه این رقم در سال 2014 میلادی (1393)، نرخ رشد مركب سالیانه 11.2 درصدی را تجربه كرد. بنابراین اكنون سهم صنعت فولاد چین از تولید جهانی به رقم 52 درصد رسیده است و 60 درصد تولید كوره های جهان نیز به این كشور اختصاص دارد."
بر پایه ارزیابی این موسسه "تولید جهانی فولاد در سال 2025 میلادی ممكن است نسبت به سال 2015 بدون تغییر باشد اما بازار صادراتی فولاد از لحاظ قیمت، دست كم در 6 تا 10 سال آینده رقابتی خواهد بود و فولادسازان ایرانی با دشواری های بسیاری مانند كمبود سرمایه و حاشیه سود پایین روبرویند و به نظر می رسد پیش بینی های صورت گرفته از آمار تولید فولاد كمی دور از ذهن باشد. توسعه اقتصادی ایران در دهه آینده به همراه آنچه در چین در 15 سال گذشته به وقوع پیوسته، بیانگر تئوری اقتصادی «بنیادگرایی سرمایه» است. مطابق این تئوری مخارج سرمایه ای و ساخت و ساز، محرك رشد اقتصادی تلقی می شوند و همچنین اقتصاد هنگامی با رشد قابل توجهی همراه می شود كه سهم سرمایه گذاری در دارایی های ثابت در GDP رو به افزایش نهد و نرخ رشد سالیانه DGP به چهار درصد یا بیشتر بالغ شود. در ایران كارایی و بهره وری تولید پایین است اما در چین به دلیل وجود گروه های اقتصادی بسیار كه بر تولید محصولات مشابه تاكید دارند، بهره وری و فناوری تولید در بخش های تجهیزات الكترونیكی، منسوجات، كالاهای مصرفی و...، بالا ارزیابی می شود. به نظر می رسد ایران در مقایسه با چین به طور میانگین استانداردهای به مراتب بالاتری برای زندگی دارد اما چین در حال ایجاد یك امپراتوری استعماری مالی جهانی است و بتازگی نیز بانك توسعه آسیایی را راه اندازی كرده است."
یاداور می شود: چین صادركننده بزرگ محصولات ساخته شده است و صادرات محصولات تولیدی این كشور در سال گذشته میلادی به 4.2 تریلیون دلار رسید كه این رقم در ایران به استثنای صادرات نفت، كمتر از یكصد میلیارد دلار است. ایران 80 میلیون نفر جمعیت دارد اما چین نزدیك به یك میلیارد و 400 میلیون نفر را در خود جای داده است. نرخ رشد سالیانه جمعیت در ایران 1.5 درصد اعلام شده كه این نرخ در بزرگ ترین كشور آسیای جنوب شرقی نزدیك به صفر درصد است.
نظر شما