مدعیان دروغین حقوق بشر پاسخ دهند؛خشونت در اسلام است یا در ترور انسان؟

خبرگزاری شبستان: ترور دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه خواجه نصرالدین طوسی آن هم مقابل منزلش، مسئله ای نیست که بتوان به آسانی از آن گذشت. چراکه علاوه بر کشته شدن یک انسان بیگناه ردپای تروریسم جهانی برای از میان بردن چهره های نخبه علمی فرهنگی با خیال باطل ساقط کردن نظام در مسیر تحقق اهداف است.
التزام مردم ایران به مکتب انسان ساز اسلام که علی رغم تلاش های بیهوده دشمن برای نشان داده چهره ای خشن از آن روز به روز بر محبویتش در میان مردم جهان افزوده می شود، بروز چنین حوادث خشنی که اذهان عمومی جامعه را به شدت ملتهب کرده دلیلی است که نمی توان با وجود آن بروز خشونت هایی اینچنین را تحمل کرد و حرفی نزد.
اسلام دین آرامش، دعوت به صلح و دوستی و امنیت است مگر نه آنکه در سایه گسترش این برترین ادیان الهی انسان ها با یکدیگر برابر گشته و قتل و کشتار یکدیگر که در میان اعراب جاهل و بادیه نشین سنتی دیرینه بود، ممنوع شد.
مگر نه آنکه اسلام دین کرامت انسانی و قائل بودن شان و فطرت الهی برای او است، پس چرا با گذشت 14 قرن از ظهور این مکتب انسان ساز باید شاهد چنین حوادث خشونت بار که نه تنها شانیت انسان را زیرسوال برده بلکه برترین نعمات الهی یعنی جان و سلامتی را می گیرد، باشیم.
البته ترور شخصیت های علمی، فرهنگی و دینی به دست ایادی دشمن در سال های پس از انقلاب به عادتی تلخ برای ملت ایران تبدیل شده چراکه هرگاه دشمن گمان کرد می تواند با برداشتن مهره ای اثرگذار، قطار پرشتاب موفقیت ایران را متوقف کند ترور، تنها ابراز در دست او بوده است، اما زهی خیال باطل! که ایران سربلند در صفحه شطرنج توطئه های بیهوده با رفتن مهره های هرچند اثرگذار و انقلابی، کیش و مات نمی شود.
این عمل غیرانسانی یعنی ترور و قتل انسان های بی گناه تنها به جرم ایجاد مانع در اهداف شوم استکباری و استعماری به دوران کنونی و تلاش استکبار جهانی به مسدود کردن مسیر توفیق ایران ختم نمی شود بلکه سابقه ای به بلندای تاریخ دارد آنچنان که خداوند متعال 14 قرن پیش در قرآن معجزه جاوید پیامبر این بحث را به طرق مختلف و از طریق پیش کشیدن داستان زندگی انبیاء و اولیاء بیان کرده است.
خداوند در سوره نمل آیات 45 تا 49 به مساله ترور حضرت صالح (ع) اشاره می کند که چگونه قوم نابکار ثمود می خواستند با ترور از وجود صالح خود را برهانند.
هر چند قرآن در آیات 49 تا 51 سوره نمل توضیح می دهد که آنان در اجرا نقشه ترور خود ناکام شدند و نتوانستند آن حضرت را ترور نمایند ولی این آیات بیانگر روشی است که در ترورهای امروزین نیز به کار می رود و گروهی از جامعه و یا فرد و افرادی برای رسیدن به مقاصد خاص سیاسی و اجتماعی دست به ترور اشخاص با نفوذ و شخصیت های اجتماعی می زنند، چنان که ترور صالح به عنوان یک شخصیت اجتماعی دارای نفوذ در این آیه مورد تاکید قرار گرفته است.

داستان ترور رسول اکرم (ص) در قرآن
دومین نمونه قرآنی که خداوند به مساله ترور اشاره و آن را گزارش می کند داستان ترور پیامبر اکرم (ص) از سوی برخی از کافران و منافقان است. در آیه 30 سوره انفال به داستان ترور آن حضرت از سوی کافران و مشرکان مکه اشاره می کند و می فرماید: آنان چاره جویی و مکر ورزیدند تا تو را از شهر بیرون کنند و یا به قتل برسانند و آنان مکر ورزیدند و خدا نیز مکر ورزید و خداوند بهترین مکر ورزان است.
در آیات 48 و نیز 64 و 74 سوره توبه به مساله ترور آن حضرت که از سوی منافقان برنامه ریزی شده بود اشاره شده است. گویا گروهی از منافقان در نشستی نهانی برای کشتن پیامبر توطئه کردند که در هنگام برگشت از جنگ تبوک در یکی از گردنه های سر راه به صورت ناشناس کمین کرده ، شتر پیامبر را رم داده و حضرت را به قتل برسانند. (مجمع البیان ‍؛ ج 5 و 6 ص 70 تا 79) در این آیات سخن از فتنه و همی به میان می آید که در معنا و مفهوم ترور است. این ترور نیز به اعلام خداوند نافرجام می ماند و آن حضرت از ترور رهایی می یابند.(همان)
در تمام این موارد پیش گفته سخن از ترور است و این که برخی می کوشند تا به شیوه ناجوانمردانه با ایجاد رعب و ترس و کشتار به اهداف و مقاصد سیاسی و اجتماعی خود دست یابند. در مورد اشاره شده در قرآن هدف هر دو ترور شخصیت های بارز و مهم اجتماعی و سیاسی است. موردی در قرآن نیست که به مساله کشتن عموم مردم برای رسیدن به مقاصد اجتماعی و سیاسی باشد.
نگاه قرآن به مساله ترور منفی است و به شدت با آن به مبارزه بر می خیزد و هر گونه ترور شخص و یا شخصیت را محکوم و امری خلاف اصول انسانی برمی شمرد.
در فرهنگ اسلامی قرآنی هرگونه قتل و کشتن افراد حتی گناهکار به صورت ترور و اغتیال محکوم و این رفتار و شیوه عمل دور از هنجارهای پسندیده دانسته شده است. نگرش انکاری جامعه انسانی به مساله ترور و اغتیال و یا شبیخون می نمایاند که از نظر عقلا و عرف عقلایی شیوه ترور امری ناپسند و منکری زشت و ناهنجار است. اسلام نیز این داوری و رای عقلایی را مورد تایید قرار داده و به شدت با مظاهر این گونه اعمال برخورد کرده است.
اسلام دین رحمت است و تروریسم را تجویز نمی‌کند. خداوند در قرآن می‌فرماید:" خداوند شما را باز نمی‌دارد از اینکه نیکی و بخشش کنید به کسانی که به سبب دین با شما نجنگیده‌اند و از شهر و دیارتان شما را بیرون نرانده‌اند. خداوند نیکوکاران را دوست می‌دارد" (ممتحنه:8)
این فرهنگ غنی و سیره عملی پیامبر (ص) و ائمه (ع) که حتی در برخورد با اسرای جنگی لطیف ترین رفتارها را پیش گرفته اند نشان می دهد که برخلاف تلاش دشمنان اسلام و انقلاب که می کوشند از ایران و نظام اسلامی حاکم بر آن چهره ای مخدوش ساخته و جهانیان را از آن بتراسنند، مهرورزی و دوری از کشتار یکدیگر تاکیداتی اساسی است.
آنهایی که به بهانه مقابله تروریسم جهانی به افغانستان و عراق لشکرکشی کرده و زنان و کودکان بیگناه را به گلوله بستند باید بدانند قرن ها پیش از آنکه این مدعیان دروغین حقوق بشر و صلح جهانی پا به عرصه گذاشته و شعارهای فریبنده درپی در دست گرفتن افسار حرکت جهان باشند رسول اکرم (ص) قتل را دومین گناه از گناهان کبیره برشمرده اند و حتی درباره‌ی مجازات آن در روز قیامت هشدار می‌دهند:"از نخستین پرونده‌هایی که در روز قیامت در بین مردم به آنها رسیدگی می‌شود، مسائل مربوط به خونریزی است."
پس اگرچه از دست دادن جوانانی نخبه همچون داریوش رضایی نژاد، دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برق دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی قلب ملت ایران را به درد آورده است اما پیش از پیش ثابت می کند که این مدعیان دروغین آنقدر خوار و ضعیف النفس هستند که وقتی از طرق نظامی و اقتصادی نتواستند مسیر پیشرفت انقلاب و ایران را مسدود کنند درپی از میان برداشتن چهره های علمی و نخبه برآمدند در حالی که غافل اند ایران مهد پرورش چهره های اثرگذار در عرصه های مختلف علمی و فرهنگی است.
پایان پیام/