به گزارش خبرگزاری شبستان؛ روزنامه "البناء" لبنان در مقاله ای، از زبان علامه "عفیف نابلسی" نوشت: آنگونه که برخی خوش دارند، فرانسه چون مادری مهربان برای ما نیست؛ یک مادر مهربان، خودخواهی و فرزند آزاری ندارد و روح مهربانی و عشق و وفا و فداکاری برای فرزندان خود بر او سایه گسترده است.
فرانسه که خود از قرار گرفتن زیر میکروسکوپ تجزیه و تحلیل گریزان است، حال، سرزمین ما را اشغال کرده و اگر تسلیم خواسته های آن نشویم، ما را با آتش و آهن تهدید می کند، آری این فرانسه بود که قوانین فرقه ای را تصویب و بر ما حاکم کرد تاهمیشه اسیر کمک خواهی از آن باقی بمانیم.
این مادر دلسوز، طی جنگ داخلی، عامل ایجاد درگیری بین مردم لبنان بود و با تجهیز رزیم صهیونیستی به جنگنده ها و موشک های مدرن، به این رژیم در بمباران خانه ها و شهرهای ما کمک کرد.
هم و غم این مادر مهربان، حوادث تلخ لبنان و فقر و محرومیت و عدم امنیت مردم نبود و منافع و روابط آن اجازه دفاع از فرزندش را نمی داد، فرزندی که جنگ و تجاوز چهره آن را دگرگون کرده و اگر ایمان عده ای به پروردگارشان نبود و از این اثناء به واجبات خود برای دفاع از این وطن در مقابل توسعه طلبی و وحشی گری اسرائیل طی سال های متمادی عمل نمی کردند، تاکنون آن را نابود کرده بود.
این مادر مهربان با حمله تروریسم و ضربه های سهمگین آن که مرزهای این کشور را با انفجارها و تهاجمات بزرگ و همچنین خانه سازی های ویرانگر تهدید می کرد، هیچ گونه نگرانی از خود نشان نداد، چرا که سرگرم تقسیم منافع و درآمدها با شرکای خود در سطح منطقه بود.
حال امروز آمدن ریاست جمهوری «فرانسه» به کشورمان، به مفهوم حمایت از ما در برابر ترویستم اسرائیلی و تکفیری و نیز کمک به نهادهای امنیتی برای به دست آوردن سلاح های پیشرفته و مدرن جهت مقابله با تجاوز و تهدیدات پیش روی لبنان نیست، بلکه برای حصول اطمینان از عدم انتقال پناهندگان سوری به کشور خود و ابقای آنان در همان کشور لبنان می باشد و حتی اگر این اقدام، منجر به انفجار جمعیت و اختلالات اجتماعی و اقتصادی و اخلاقی بزرگ شود، لبنان وطن او نبوده، مردم لبنان هم ملت او نیستند که مجبور به دفاع از آنها باشد.
رئیس جمهور فرانسه از خود نمی پرسد و نمی خواهد کس دیگری نیز از او در مورد نقش فرانسه در حل بحران پناهندگان و حمایت از آنان در برابر تروریستهای مسلحی که سوریه را نابود کردند و مردم آن را در کشورهای مختلف آواره کردند،سؤالی بپرسد. او با مسئولین لبنانی برای جلوگیری از ورود پناهندگان سوری به اروپا گفت و گو می کند اما ما امیدواریم امکان تحمیل چنین مسئولیت آزار دهنده ای برای کشور ما و سوریه نیابد، چرا که اولویت های این مادر بر خواسته های فرزندش تقدم دارد.
فرانسه با لبنان نه همچون مادری دلسوز بلکه به عنوان یکی از عرصه های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی خود برخورد کرد، کنار اسرائیل در مقابل وحدت و حاکمیت ملی ما ایستاد سپس با تروریستهای تکفیری با همان هدف متحد شد. آری این فرانسه است که سیاست های آن را می شناسیم، سیاستهایی که فقط در راستای منافع خود او بوده و تمام تلاش آن شعله ور کردن آتش جنگ داخلی در لبنان و یا تهاجم خارجی به مرزهای آن می باشد، چه بسا از این طریق منافع خود و شرکایش را تامین کند.
بار دیگر می گوییم که اگر مقاومت نبود لبنان اکنون یا جزء اسرائیل بود و یا یکی از امارتهای خلافت داعش.
اما مادر مهربانی که ما به طور کامل می شناسیم، همان مقاومت است که خطرات دشمنی ها و تجاوزات را احساس کرده و در برابر آنها کمین کرده است، برای همه مردم لبنان، رحمت و عطوفت است تا این سرزمینن عزیز و آزاد باقی بماند و مردم در سایه و الفت و محبت و همکاری و همیاری با یکدیگر زندگی کنند.
نظر شما