حقوق بشر دستاویزی برای برپایی جنگ

اسماعیل کوثری: کشورهای غربی به خصوص آمریکایی ها که خود را داعیه دار حقوق بشر معرفی می کنند، حقوق بسیاری از مردم را در طول سالیان گذشته و اکنون ضایع کرده اند نمونه بارز این مسئله حادثه هواپیمای مسافربری ایران در 12 تیر سال 67 است که از سوی ناو هواپیمابر آمریکایی مورد اصابت قرار گرفت و دادگاه‌های بین‌المللی، مدعیان و کشورهایی که دم از حقوق بشر می‌زنند را زیر سوال ببرد. این اتفاق حرکتی زشت و جنایتکارانه بود که منجر به شهادت نزدیک به 300 نفر از شهروندان بی گناه ایرانی شد و ناو هواپیمابر آمریکایی با تجهیزات راداری قوی و ارتباط با رادارهای منطقه کاملا از مسافربر بودن هواپیما آگاهی داشت.
در حقیقت آمریکا با این اقدام ماهیت اصلی خود را به جهانیان نشان داد و علاوه بر آن اروپا و سازمان ملل نیز که دم از حقوق بشر می زنند با سکوت خود در این حادثه به جهانیان ثابت کردند که کاملا دروغ می گویند و خودشان جنایتکارترین دولت ها و تروریست های قرن هستند. این قدرت ها نه تنها به دنبال حقوق بشر نیستند بلکه کاملا ضد حقوق بشر عمل می کنند و سکوت سازمان ملل و سازمان‌های مدعی حقوق بشر در برابر چنین حادثه غیر انسانی و متهم نکردن آن چهره واقعی آنان را به همه نشان داده است. در این بین دستگاه دیپلماسی ایران می تواند دادگاه‌های بین المللی و کسانی که دم از حقوق بشر می زنند را با پیگیری ها خود زیر سوال برده و واقعیت را به گوش جهانیان برساند.
علاوه بر این مسئله آمریکایی ها دائما در حال جنگ افروزی در کشورها هستندکه این امر خلاف حقوق بشر است و در حالیست که مردم آمریکا به دفعات تظاهرات زیادی بر علیه جنگ و علیه مسئولین آمریکا در این کشور انجام دادند که این مسیر باید عوض شود.
در حال حاضر کنگره آمریکا به هیچ وجه اجازه ادامه جنگ را به دولت کنونی آمریکا نمی دهد چرا که وضعیت اقتصادی آمریکایی ها بسیار نامناسب است به همین خاطر آمریکا حتی اگر بخواهد به هیچ عنوان نمی تواند وارد جنگی به غیر از عراق و افغانستان شود اما کشورهای حقوق بشر ستیز دیگر همچنان این مسیر را دنبال می کنند به طوری که فرانسه و انگلیس چون منافع زیادی در لیبی دارند به هر شکلی قصد دارند منافع خود را در این کشور حفظ کنند، چه از طریق حمله و بمباران و چه از راه های دیگر؛ اختلاف بین اعضای ناتو بر سر تشدید حملات علیه قذافی بسیار مشهود است و در نهایت می بینیم که تمام این کشورها در اصل منافع خود را در اولویت قرار می دهند و توجهی به وضعیت مردم بی دفاع لیبی و دیگر کشورهای منطقه ندارند.
در جنگ های صورت گرفته تاکنون، منافع کشورهای به ظاهر پیشرفته و به ظاهر قدرتمند و عضو شورای امنیت سازمان ملل مدنظر است که متاسفانه در شورای امنیت سازمان ملل نیز از حق وتو برخوردارند؛ این اختلاف نظر شاید به ظاهر مساله ای جزئی باشد اما منشا اختلافات دیگری در میان این کشورها خواهد شد.
بی شک اگر غربی ها نگران حقوق بشر بودند به جنگ با ملت ها متوسل نمی شدند، آنها باید بدانند که عمر سیاست های جنگ طلبانه به پایان رسیده و ملت ها خواستار احیای حقوق خود هستند.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس شورای اسلامی، نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
پایان پیام/