به گزارش خبرگزاری شبستان از بیرجند و به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، سید احمد برآبادی مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل گفت: این رسم در روزهای پایان سال بعد از برگزاری مراسم چهارشنبه سوری انجام می شود.
به این طریق که کوزه های کهنه و قدیمی را که آب از آن تراوش نمی کند و آب داخل آن سرد نمی شود و همچنین به مرور زمان و استفاده طولانی از آن، داخلش را جلبک گرفته و دیواره ی آن سبز رنگ شده است، از سردر حیاط خانه به داخل کوچه می انداختند و براین اعتقاد و باور بودند که با شکسته شدن این کوزه بلا و بیماری از این خانواده دور خواهد شد.
وی ادامه داد: برخی افراد داخل کوزه مقداری زغال به نشانه سیاه بختی، کمی نمک به نشانه شور چشمی و یک سکه به نشانه تنگدستی می اندازند و سپس کوزه را به دور سر خود و افراد خانواده می چرخانند و از بالای بام خانه به داخل کوچه می اندازند. و هم زمان این شعر را هم می خوانند:
غم برو شادی بیا مهنت برو روزی بیا
در پایان هم با کوزه ای نو و تمیز آب از قنات و یا چشمه به داخل خانه می آورند. این مراسم همراه با شور و شعف و شادمانی اجرا می شود.
برآبادی اظهار داشت: این مراسم کارکردهای دیگری هم دارد از جمله کارکرد بهداشتی، چون کوزه هایی که پوشیده از جلبک هستند و استفاده از آنها باعث بیماری می شود را کنار می گذارند و به جای آن کوزه جدید استفاده می کنند.
لازم بذکر است: این مراسم به شماره817 -4/11/91 در فهرست میراث ناملموس (معنوی) کشور به ثبت رسیده است.
نظر شما