به گزارش خبرگزاری شبستان، خبرگزاری آسوشیتد پرس گزارش داد: زمانی که من به عنوان یک زن مهاجر مسلمان به شیوه های نژادپرستانه و اسلام هراسانه «دونالد ترامپ» نگاه می کنم، باور نمی کنم که چنین رفتاری ذاتی باشد.
من این شیوه ها را بازخورد اجتماعی و اقتصادی آنچه می بینم که آنها در زندگی شان با آن مواجه می شوند. این رویکرد در آنها به اشکال سرزنش مهاجران به خاطر سلب شغل آنها، اهریمن جلوه دادن مسلمانان، مقاومت در برابر افزایش کمک ها به پناهندگان و تداوم سیاست های نژادپرستانه تجلی پیدا می کند.
با این حال، این احساسات را امروز نه تنها حامیان ترامپ بلکه همه ما داریم. نظم کنونی اجتماعی و اقتصادی جهانی باعث بروز چنین حسی شده است.
آنچه که مشکل ساز است این است که ما در حاشیه زمین بازی قرار داریم. تاریخچه برده داری، استعمار و امپریالیسم، اذیت و آزار جنسیتی، نژادی، و جنسی، جنگ و درگیری همگی به این دلیل بوده که ما در حاشیه قرار داشته ایم.
علاوه بر این، همواره در جامعه آمریکایی فشارهایی برای دور انداختن اعضایی که معیارهای نئولیبرالی ندارند وجود دارد که اغلب شامل افراد مسن، کودکان، معلولان، خانواده های تک والد، و غیره می شود که همگی آنهابرای زنده ماندن نیاز به مراقبت های بیشتر دارند.
افزایش نابرابری ها در میزان درآمد، دستمزدهای کم، فرصت های شغلی مشروط و پاره وقت، نابودی این سیاره، و غیره همگی در یک نظم اجتماعی بسیار مخاطره آمیز نقش دارند.
به اعتقاد من چنین بی ثباتی است که به بیگانه ستیزی، نژادپرستی و اسلام هراسی می انجامد. ما به دنبال یک سپر بلا می گردیم. به جای اخلال در چنین سیستمی که از ما بهره برداری می کند، ما افراد دیگر را سرزنش می کنیم. افرادی که خود نیز قربانی اند.
هیچ کس تا زمانی که مجبور نشود به سفر خطرناکی در سراسر مرزها نمی رود. این مهاجرانی که ما آنها را سارق شغل هایمان می دانیم، به امید ادامه حیات به این کشور امده اند.
پس چه باید کرد؟
نخست، اجازه دهید چگونگی عملکرد این نظم اجتماعی و اقتصادی را درک کنیم.
دوما، ما به فلسفه جدیدی در زندگی نیاز داریم؛ چیزی که می تواند ما را از جهان ترامپ خارج کند.
من حامیان ترامپ را سرزنش نمی کنم. من فقط از آنها می خواهم کشف کنند که چرا این بازی مشکلات ما را حل نمی کند. به قول گاندی، یک جامعه تنها با ضعیف ترین عضو های خود است که قدرتمند باقی می ماند.
نظر شما