حجت الاسلام محمدعلی اخوان، کارشناس رادیو معارف و نویسنده در پاسخ به این سوال که چگونه می توان عالم غیب را در قالب های هنری برای کودکان تبیین کرد، به خبرنگار شبستان گفت: جهان غیب یکی از مفاهیمی است که ماورای الطبیعه است و ادراک آن به طور محسوس برای افراد از جمله کودکان و نوجوانان ممکن نیست. در زمینه تبیین جهان غیب برای کودکان باید از تمثیلات و شیوه های هنری استفاده کنیم.
حجت الاسلام اخوان با بیان اینکه کودکان در سن انتزاعی هستند، عنوان کرد: ما برای بچه های تا سن پنج سال نمی توانیم غیب را بیان کنیم. اینگونه مسایل و مفاهیم را باید از سن 9 سالگی تبیین کنیم. حضرت یعقوب وقتی در مورد مباحث مرتبط با غیب از جمله شیطان با یوسف صحبت می کند به روایتی این مسایل را در سن هفت سالگی و به روایت دیگری در سن 9 سالگی بیان می کند. بدین ترتیب معلوم می شود که مباحث مربوط به عالم غیب را نباید برای بچه ها تبیین کرد زیرا ادراک این مباحث برای کودک بسیار سنگین است.
وی با اشاره به اینکه تبیین مسایل عالم غیب باید در سن مناسب و با شیوه و قالب مناسب و متناسب صورت بگیرد، بیان کرد: در ابتدا باید با مثال شروع کنیم. در پله اول می توانیم از نادیده هایی بگوییم که ادراک می شود و آنها را در قالب داستان و تصویر شبیه سازی کنیم.
این کارشناس رادیو معارف تصریح کرد: به عنوان مثال برای اینکه بچه ها درکی از امواج داشته باشند باید از قالب های هنری همچون تئاتر و پانتومیم استفاده کنیم. به بچه در حالی برنامه عمو پورنگ پخش می شود بگوییم آیا امیرمحمد داخل تلویزیون خانه ماست یا جای دیگری است؟ برای بچه این سوال پیش می آید که امیرمحمد نمی تواند همزمان در تمام تلویزیون های خانه ها باشد. بدین ترتیب می توانیم تصویر دکل جام جم را نشان کودک دهیم و برایش توضیح دهیم که این تصاویر فرستاده می شود و تمام این کارها از طریق امواج صورت می گیرد. آنتن امواج را می گیرد و در تلویزیون به تصویر تبدیل می شود. چشم ما امواج را نمی بیند اما امواج وجود دارند.
حجت الاسلام اخوان عنوان کرد: می توانیم بچه ها را به خانه های قدیمی ببریم که سقف آنها سوراخ داشته باشد و نور از آن سوراخ عبور می کند. ستونی از نور از سوراخ سقف به کف زمین می افتد و ذرات ریزی بلند می شود. جای دیگر که نور وجود ندارد چشم ما آن ذرات را نمی بیند. کافی است برای بچه ها توضیح دهیم که این ذرات وجود دارند اما ما در حضور نور قوی آنها را می بینیم.
این کارشناس تربیتی رسانه ملی اظهار داشت: ما می توانیم قطره آبی را زیر میکروسکوپ گذاشته و به کودک نشان دهیم و بگوییم که چشم ما بسیاری از چیزها را نمی بیند اما آنها وجود دارند. بدین ترتیب ما کم کم زمینه را فراهم می کنیم تا در آینده برای کودک از جهان غیب بگوییم و با این زمینه سازی عالم غیب برای کودک پذیرفتنی می شود.
حجت الاسلام اخوان یادآور شد: وقتی کودک کمی بزرگتر شد، می توانیم از هیپنوتیزم و تله پاتی برای او بگوییم. این گام ها باعث می شود که ما در آینده راحت تر بتوانیم برای او عالم غیب را تبیین کنیم و او هم راحت تر این مسئله را می پذیرد. در واقع ما باید برای تبیین عالم غیب پله پله پیش برویم تا کودک بفهمد که بسیاری از چیزها هست که قابل دیدن نیست اما وجود دارد. وقتی بزرگ تر شد می توانیم بگوییم که شیطان، فرشته و جن هم وجود دارند و ما نمی توانیم ببینیم.
نظر شما