به گزارش خبرگزاری شبستان؛ پایگاه خبری "العهد" در مقاله ای به قلم "شارلی أبی نادر" نوشت: «عربستان سعودی» عملکرد خوبی در لغو کمک چهار میلیاردی به ارتش و نیروهای امنیتی داشته است و این تنها تصمیمی است که در این اواخر موضع کنونی و حقیقی آن را نشان می دهد. کسی نمی تواند بگوید این کمک ها، کامل و یا مسیر اجرایی خود را طی خواهد کرد. برای اهل منطق و دارای قدرت تجزیه و تحلیل کاملا روشن است که این خدعه ای بیش نیست.
اگر ما به شرایط ظهوراین کمک های شوم بازگردیم در می یابیم که روح گروگیری و تلاش در خرید تصمیم دولت و ارتش و ملت بر آن حاکم است، «عربستان» پس از آنکه «میشل سلیمان» رئیس جمهور وقت «لبنان» شعار «زنده باد عربستان» را سر داد، به دنبال خرید تصمیم ملت «لبنان» برای کسب موافقت آنها جهت تمدید دوره ریاست جمهوری وی بودند، اما سعودی ها پس از آنکه ملت «لبنان» صف واحدی را پشت سر اغلب جناح های سیاسی صادق با رنگ مردمی و نمایندگی تشکیل دادند، شوکه شدند. مردم «لبنان» پشت سر افراد حقیری که از لقمه سفره آنان ارتزاق کرده و دست در کیسه های سیاه و چوبین آنها می کنند، نمی ایستند. آری این است دست رد مردم لبنان به تمدید رئیس جمهوری که سعودی ها برای تکمیل پروژه وهمی و خیالی خود می خواستند.
سعودی ها با تلاش برای خنثی کردن ارتش «لبنان» درمقابله با تروریسم در منطقه «جرود عرسال» که از همان ابتدای بحران «سوریه» به آن نیاز داشتند، به دنبال خرید تصمیم ارتش بودند، این منطقه خاستگاه مناسبی برای تروریست های مسلحی بود که شهر و اموال آن را غارت کرده، دولت و میهن و ارتش را تهدید کردند و هسته یک بنای تکفیری را بنیان نهادند که مرکز تجمع و نقطه محوری همیشگی آنان برای ایجاد یک مدل وهابی در سمت غرب شبیه مدل های ساختگی در «یمن» و «عراق» و «سوریه» سمت شرق قرار دادند. سعودی ها همچنین پس از آنکه «ارتش ملی» لبنان را چون سدی محکم در مقابله با ترویست ها با اعطای شهدا و اسیران در جنگی فریبکارانه ای یافتند که مورد حمایت انها بود و از یک سو آن را تهدید به فتنه و تقسیم ارتش و از جهت دیگر وعده کمک مالی می نامند، شوکه شدند.
سعودی ها به دنبال خرید تصمیم دولت هم بودند، آنها با بر سر مطیع کردن دولت لبنان در مقابل تصمیم ها و سیاست های خود شرط بندی می کردند و نخستین کمک آنها وارد کردن «لبنان» بدون هیچ اراده ای در ائتلاف عربی اسلامی به رهبری «عربستان» با شعار مبارزه با تروریسم بود. این عمل فوری آنان بسیار توهین آمیز بوده و ادعا کردند که موافقت «لبنان» را گرفته اند. سعودی ها همچنین از خلال گروکشی پروژه های خارجی «لبنان»، به دنبال خدمت به طرح های بیهوده و دیوانه وار به نام امنیت عرب و اسلام بودند اما این موضوع را فراموش کرده بودند که «لبنان» بزرگتر از آن بوده که به سمت فتنه های پست کشیده شوند و ملت «لبنان»بسیار آگاه و عاقل تر از آن است که در برابر فتنه های تفرقه انگیز محکم می ایستد، اما سعودی ها پس از مواضع اخیر وزیر خارجه «لبنان» شوکه شدند که حرکت پشت اردوگاه فتنه را نپذیرفت و از طریق تصمیم های ناشی از سیاست واقعی حکومت «لبنان» هیچ فرصتی را برای خلق درگیری های داخلی که منجر به ابعاد وی از سوی همگان می شود، باقی نگذاشت.
این همان چیزی است که سعودی ها از ورای ترفند «مکه» به دنبال آن بودند، ترفندی که دو دولت «لبنان» و «فرانسه» را با آماده کردن لوایح و برنامه ها و تشکیل کمیته های نظامی و اداری و تحقیق در مورد نیازهای ارتش «لبنان» و سلاح های موجود در مخازن مهمات ارتش «فرانسه» تحقیر کرد. آری این چنین بود که آنها این بخشش های خود را که یک فرصت ادبی بوده و بسیاری از شاعران قصیده های یی در مورد این کرم عربی اصیل و برادری های کمیاب آنها نسبت به دولت و ملت لبنان سرودند، لغو کردند.
آیا در پایان نمی توان گفت که مفهوم این امور آن است که اکثریت مردم «لبنان» را نمی توان با اموال خوار و حقیر خرید واینکه در «لبنان» گروههای بسیاری هستند که رهبری و هدایت مردم را با وزن و تاریخی خاص در دست دارند، اما آن گروه اندک و پست آنها را شناخته و با آنها معامله می کنند. همچنین در «لبنان» مقاومت قهرمانانه ای وجود دارد که در را وطن و دفاع از آن از قطره ای از خون خود دریغ نمی کند، در لبنان یک ارتش ملی وجود دارد که با اعتقاد خالصانه و تعهد به اتحاد فعالیت می کند، ارتشی که دوست را از دشمن می شناسد و صاحب کرامت و قدرتی است که آن را از هزاران اسلحه و مهمات پیشرفته بی نیاز می کند.
نظر شما