به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از صومعهسرا، به نام عاشقانی که با خونشان عشق را اثبات کردند، به نام شهدا، شهدایی از جنس انقلاب اسلامی که خونشان تثبیتی بر این انقلاب شد.
در آن روزهای انقلاب، قیام برای مجاهدان جز محرومیت، زندان و مرگ، ثمری نداشت و در حالیکه عقل با صراحت حکم فرار از صحنه و کنار نشستن میداد، یاران امام خمینی(ره) با نیروی عشق و اعتقاد به راه امام حسین(علیهالسلام) ایستادند، با آنکه میدانستند با دست خالی در مقابل گلوله، نتیجهاش مرگ است.
این قدرت، عزّت، شوکت و آزادی که ما امروز بر آن تکیه زدهایم، پایههایش با خون شهیدانی استوار گشته است که در سال ۱۳۵۷ یا قبل از آن، در پاسخ به ندای مظلومانه امام امت(ره) شجاعانه فریاد «مرگ بر شاه » سر دادند و مغز و سینهشان با گلوله دژخیمان از هم شکافت.
در مبارزات پیروزمندانه سال ۱۳۵۷، صومعهسرا پنج شهید و تعداد زیادی جانباز و مجروح، در راه پیروزی انقلاب اسلامی تقدیم کرد و مبارزان و مجاهدان، علاوه بر اینکه این شهرستان را یکپارچه شورش و طغیان علیه ستم شاهنشاهی کردند، روستاها و شهرهای همجوار را نیز به حرکت و قیام در آوردند.
پنج شهید انقلاب اسلامی صومعهسرا تاج افتخاری برای تاریخ این شهر خوش سابقه، محسوب میشود و در این راستا خبرگزاری شبستان به معرفی این شهدای بزرگوار انقلاب اسلامی میپردازد.
شهیدان محرمعلی شکرگزار، نعمت برشنورد، رحیماله پورنصیری، شهرام طلوعی و عظیم داوری از شهدای والامقام انقلاب اسلامی شهرستان صومعهسرا هستند.
شهید شکرگزار در دوران انقلاب اسلامی فعالیتهای چشمگیری علیه رژیم طاغوت داشت
شهید محرمعلی شکرگزار، یکم دی سال 1332در روستای دهنده صومعه سرا در خانواده مذهبی و فقیر متولد شد، در این روستا نظام فئودالی حاکم بود و پدر و مادر این شهید بزرگوار برای مالکین خونخوار روستا کار میکردند و بیشتر دست رنجشتان را اربابان میگرفتند.
در آن زمان اربابان بیشترین ظلم و ستم را بر کشاورزان روا میداشتند و خانواده این شهید در حدی که آب و نان روزانه خود را تهیه کنند زندگیشان را میگذراندند.
شهید شکرگزار دوران تحصیلی خود را در زادگاهش گذراند و تا کلاس چهارم ابتدایی درس خواند و از آن به بعد به دلیل فقر اقتصادی دیگر نتوانست ادامه تحصیل دهد و به کار کشاورزی پرداخت تا اینکه به سربازی اعزام و در آنجا معاف شد.
وی پس از معاف شدن از سربازی راهی تهران و در آنجا در یک کارخانه مشغول به کار شد و در سال 56 ازدواج کرد و از او یک فرزند پسر به یادگار مانده است.
شهید محرمعلی در دوران انقلاب اسلامی فعالیتهای چشمگیری علیه رژیم طاغوت داشت و در نهایت بعداز ظهر 17شهریور 57 در تهران، میدان مولوی، کوچه سعدی با همکاری مردم مسلمان در حمله به یک مغازه مشروب فروشی، بوسیله مزدوران، گلولهای به ران پایش اصابت میکند و با کمک مردم به بیمارستان منتقل میشود.
وی بر اثر خونریزی زیاد به شهادت نائل میشود و عمال طاغوت جسد پاکش را به خانواده تحویل نداده و مفقودالاثر شد و از شهید فقط دو تیکه لباس و کفشش که در بیمارستان و خیابان مولوی بود، برجای ماند.
نعمت برشنورد؛ نخستین شهید استان گیلان
شهید نعمت برشنورد در سال 1339 در خانوادهای مذهبی در شهرستان صومعهسرا چشم به جهان گشود و فرزند ششم خانواده بود، وی دوران تحصیل خود را در دبیرستان آریا(برشنورد کنونی) گذراند.
وی همگام با مردم به عنوان دانشآموز مبارز در تظاهرات و برانداختن رژیم ستمشاهی فعالیت بسزایی داشت تا اینکه در 8 آبان 57 به عنوان اولین شهید استان گیلان در شهرستان صومعهسرا به شهادت رسید.
شهید برشنورد یکی از شهدای گلگون کفن از تبار ابراهیم و شاگرد مکتب امام حسین(علیهالسلام) بود که با سن کم خود در راستای پیروزی انقلاب اسلامی ایران جانفشانیهای زیادی علیه رژیم طاغوت کرد.
شهید پورنصیری؛ در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامي نقش موثري را ايفا ميكرد
شهید رحیماله پورنصیری، در 30 تير سال 1334 در يك خانواده مذهبي، زحمتكش و كشاورز در دامنه كوه روستاي پشتير از توابع گورابزرميخ پا به عرصه وجود گذاشت.
وی دوران كودكي خود را در دامان پدر و مادري متدين و با ايمان پرورش يافت و مدارج تحصيلي را يكي پس از ديگري با موفقيت سپري كرد و مدرك ديپلم گرفت.
این شهید بزرگوار در دوره نوجواني و جواني فردي كوشا و وظيفه شناس بود و در كار كشاورزي پا به پاي ديگر اعضاي خانواده تلاش ميكرد و در كسوت پهلواني به ورزش كشتي ميپرداخت و همچون مولاي خود علي(علیهالسلام) فاتح ميدان كشتي گيله مردي بود و روحي سالم و جسمي قوي داشت.
شهید پورنصری در حد توان خود به قشر مستضعف جامعه خدمت ميكرد و دوستانش او را فردي منحصر به فرد، باايمان و فروتن ميدانستند.
وی خدمت مقدس سربازي را در سپاه گذراند اما براي اطاعت از فرمان امام خميني(ره) مبني بر ترك پادگانها از خدمت فرار كرد و در منطقه خود به فعاليت عليه رژيم پهلوي پرداخت و با پخش نوار سخنراني امام (ره) انتشار اعلاميه و شركت در تظاهرات و راهپيماييها در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامي نقش موثري را ايفا ميكرد.
شهيد رحيم اله پورنصيري سرانجام در 11 آبان 57 بر اثر اصابت گلوله دعوت حق را لبيك گفت وبه درجه رفيع شهادت رسيد.
شهید شهرام طلوعی
شهيد شهرام طلوعي 24 فروردين ماه سال 1338 در خانوادهاي زحمتكش و متدين در روستاي لولمان از توابع شهرستان فومن پا به عرصه وجود نهاد.
دوران كودكي خود را در محيطي پاك، سرسبز و باصفا و طراوت سپري كرد و در دامن پدر و مادري مهربان و دلسوز پرورش يافت، پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و راهنمايي در زادگاهش براي ادامه تحصيل به صومعه سرا رفت.
فردي مودب و باوقار بود و به واسطه تربيت صحيح به پدر و مادرش بسيار احترام ميگذاشت و نصايح آنان را با جان و دل ميپذيرفت و به همين دليل از محبوبيت خاصي در نزد آشنايان برخوردار بود.
در اوان جواني زمزمههاي آغاز انقلاب شكوهمند اسلامي را به رهبري داهيانه حضرت امام خميني(ره) شنيد و مانند ديگر دلاوران و فرزندان ميرزا کوچك جنگلي عليه رژيم منحوس پهلوي قيام كرد و در تظاهرات و راهپيماييها نقش موثر و چشمگيري داشت.
سرانجام بر اثر اصابت گلوله عمال رژيم پهلوي به پيشاني او در 9 دي سال 57 شهد شیرین شهادت را نوشيد و از تنگناي هستي رست و باجان جهاد يگانه شد.
شهيد غلامرضا عظيم داوری؛ مردم را ترغيب وتشويق ميكرد كه به صف تظاهركنندگان بپيوندند
شهيدغلامرضا عظيم داوري درسال 1331 در روستاي مردخه تولم از توابع شهرستان صومعهسرا در يك خانواده مذهبي پا به عرصه گيتي نهاد.
دوره تحصيلات خود را در رشت، آستارا و تهران گذراند و پس از انجام خدمت مقدس سربازي به استخدام كارخانه فرش تهران درآمد و همزمان با اوج گيري انقلاب اسلامي فعاليت خود را عليه حكومت ستمشاهي آغاز كرد.
شهید عظیم داوری با توجه به تبعيض و بيعدالتي در کارخانه از آنجا بيرون آمد و مشغول توزيع و پخش اعلاميههاي حضرت امام (ره) شد و در تمامي راهپيماييها شركت و مردم را ترغيب و تشويق ميكرد كه به صف تظاهركنندگان بپيوندند.
وی همكاري بسيار نزديكي با روحانيت مبارز داشت و 2 بار هم دستگير شد و به زندان افتاد، اخلاقش خوب و به احكام وفرايض ديني مقيد بود و به نماز بسيار اهميت ميداد.
این شهید بزرگوار سرانجام بر اثر مبارزه مستمر با رژيم منحوس پهلوي در 17 شهريور سال 57 هنگام تظاهرات در ميدان شهدا( ژاله سابق) از ناحيه نخاع مورد اصابت گلوله مزدوران قرار گرفت وپس از تحمل در دورن بسيار در9 دی سال 57 به لقاءا... پيوست و طعم وصل دوست را چشيد و عازم وطن اصلي خويش گرديد.
نظر شما