جعفر بای، جامعه شناس در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان گفت:کارکرد و عملکرد نظام دانشگاهی نزد جوانان کمرنگ شده است و آن انگیزه همه جانبه ای که در یک دهه قبل وجود داشت اکنون وجود ندارد و شاهد شور و هیجان و علاقه مندی دیگر نیستیم.
وی افزود: یک بخش نبود انگیزه به ناکارآمدی نظام دانشگاهی بر می گردد و کار کرد اساسی خود را از دست داده است و این فرایند آرام آرام در نظام تعلیم و تربیت نیز دیده خواهد شد.
بای تصریح کرد: البته به جدیت اظهار نظری کسی در این باره نکرده است اما در واقع سایه سنگینی که بر نظام آموزش عالی افتاده است به نظام آموزش و پرورش کشانده می شود و این نظام نیز گرفتار بلای نابسامانی می شود.
این جامعه شناس تصریح کرد: بد آموزی ناشی از مدرسه رفتن زیاد شده است آن ها نگران هستند که این موضوع به ناکارآمدی و ضعف در فعالیت های تربیتی نظام تعلیم و تربیت باز می گردد.
وی خاطر نشان کرد: دوران اوج و شکوفایی نظام آموزشی تنزل پیدا کند و آن جاذبه تحصیل آنگونه که در دو دهه قبل مطرح بود کمرنگ شده است و ممکن است خانواده ها ترجیح دهند تحصیل در منزل انجام گیرد که این یک مشکل بزرگ است و آسیب جدی به پیکره جامعه وارد می کند.
بای با بیان اینکه در مدارس فقط بحث آموزش نیست بلکه بحث ها تربیتی و پرورشی تعامات اجتماعی و ارتباطات مطرح است گفت: بعد نگرانی خانواده ها جامعه را به سمتی سوق می دهد که فرزندان در خانه تحصیل کنند.
وی در پاسخ به این پرسش که ایا نقش خانواده ها در تربیت فرزندان کمرنگ شده است گفت: فرزندان را دیگر خانواده تربیت نمی کنند. اکنون زمانی شده است که فرزندان محصول تربیت خانواده ها نیستند.
این جامعه شناس تصریح کرد: عناصر مزاحم در تربیت فرزندان زیاد شده است. درنهاد خانواده کاستی و ضعف های اساسی وجود دارد که آسیب هایی را به دنبال خواهد داشت.
نظر شما