پدر بزرگ و مادر بزرگ ها منبع یادگیری هستند

بهمن بهمنی، مشاور خانواده و استاد دانشگاه در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان گفت:عوارض منفی سالمند سرا ها بیشتر از پیامد مثبت آن نیست.

وی افزود: به هر حال بهتر از تنهایی، بی ارتباطی و نشستن به گذشته فکر کردن وقتی کسی کنارت نیست، است.

بهمنی تصریح کرد: هنگامی سالمند سرا ها ضروریی است که فرد هیچ کس را ندارد اما کسی که فرزند و نوه دارد و می تواند یک پیوند عاطفی و اجتماعی را برقرار کند نیاز به سالمند سرا ندارد.

این استاد دانشگاه بیان کرد: متاسفانه افرادی که در کلان شهر ها زندگی می کنند مسوولیت روزهای تنهایی و نیازمندی هایی که آن ها دارند نپذیریم و پول وکار و خانواده خودمان مهمتر است.

وی با بیان اینکه سالمند سرا ها بهتر از بی پناهی و بی کسی است گفت:هنگامی که فرزندان والدین خود را به سالمند سرا ها می برند، فرد احساس بی ثمری می کند و حس بدی دارد از اینکه سال ها وظایف خود را انجام داده است و هنگامی که فرزندانشان می خواهند وظیفه خود را انجام دهند آن ها را به سالمند سرا ها می سپارند.

وی با بیان اینکه سالمند سرا ها با آسایشگاه تفاوت دارد بیان کرد: هنگامی فرد چنان بیمار است که فرزندان نمی توانند مراقبت کنند و او را به آسایشگاه می سپارند و دایم  نیز به او سر می زنند.

این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: سالمند سرا ها یعنی افراد سالمی که هنوز پیوند اجتماعی دارند به این سالمند سرا ها سپرده می شوند که اشتباه است. متاسفانه این فرهنگ در کلان شهرها در حال رشد است و مسوولیت گریزی است.اکنون پیوند های اجتماعی و عاطفی در روستا ها میان خانواده ها قویتر است.

وی افزود: تجربه، خرد و رفتاری که والدین دارند تاثیر بر نوه ها  نیز می گذارد و یک منبع برای یادگیری هستند اما خود را از این نعمت محروم می کنیم.

این مشاوره خانواده بیان کرد: سالمند سرا ها خوب هستند اما بهترین انتخاب نیستند. باید فرهنگ را به گونه ای نهادینه کنیم که پیوند های عاطفی استمرار داشته باشد.

بهمنی تاکید کرد: البته می توان پیوند های اجتماعی را  با شکل امروزی تطابق داد چراکه اکنون خانه ها کوچک و آپارتمانی هستند و فضا کوچک است که بتوان والدین نیز با فرزندان زندگی کنند اما می شود در  یک ساختمان باشند یا رفت آمد زیادی داشته باشند.