به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی مرکز اسناد انقلاب اسلامی ، در مقدمه این کتاب که در شمارگان 2000 جلدی منتشر شده است٬ آمده است: تاريخ ادبيات شيعه؛ سرشار است از نوآوران و آفرينشگراني جان بر كف و بار بر دوش كه هر يك به سهم خود همچون بهاري زايشگر، فصلي درخشان و سبز از شعر و شعار و شعور انقلابي را جان بخشيده‌اند و بر درخت كهنسال شعر فارسي، شكوفه‌هاي تازه‌اي رويانده‌اند.
از ابتداي شروع مبارزات حضرت امام خميني و از همان آغازين روزهاي نهضت، كم نبوده‌اند شعرايي كه به تعهد خويش عمل كردند و انديشه و پيام امام خميني و انقلاب را بر بال تيز پرواز مرغِ شعر و سخن بسته و آن را به دوردست‌ها پرواز دادند، چرا كه:
خط هر انديشه كه پيوسته شد بر پرِ مرغان سخن بسته شد
در اهميت شعر دوران انقلاب، استناد به گفتار رهبر معظّم انقلاب، استدلالي قوي و كافي است كه فرموده‌اند:
«شعر دوران انقلاب بايد بخش برجسته‌اي از اصيل‌ترين و صادقانه‌ترين شعر همه‌ي دوران تاريخ ايران به شمار آيد. شعر فارسي هر چند در عمر هزار و دويست ساله‌ي خود در مقاطع گوناگون به والايي و تعالي شايسته‌اي نائل شده و نقطه‌هاي درخشاني ـ كه در ادبيات جهان مي‌درخشندـ پديد آورده، ليكن هرگز به طور كامل از آميختگي به انگيزه‌هاي غيرصميمي و پيرايه‌هاي ناشايسته براي شعر و هنر، كاملاً مبرا نبوده است و همين است كه شعر فارسي را با وجود شاعران و شعرهايي كه جز به صفا و حقيقت ناظر نبوده‌اند ـ و البته تعداد چنين شاعران و شعرهايي نسبت به حجم شعر فارسي چندان زياد نيست ـ از صورت مجموعه‌اي پاكيزه و بي‌غل و غش خارج ساخته و در آن، فصول ناخوشايند و حتي تأسف انگيزي پديد آورده است.
شعر دوران انقلاب در ميان همه‌ي مقاطع تاريخ طولاني، اين ويژگي را دارد كه تقريباً يك دست و كامل در جهت آرمان‌ها و هدف‌هاي والا و سخنگوي احساسات و افكار و جهت‌گيري‌هاي ملتي است كه شاعر از دل آن برخاسته و بدان وابسته است.
شعر دوران انقلاب، شعر زر و زور نيست. شعر احساسات سطحي و فردي و متوجه به آرزوها و اميال حقير بشري نيست؛ زبان يك ملت و شرح حال يك امت است. انعكاسي از روح بزرگ جامعه‌اي است كه يك پارچه در جهت هدف‌ها و آرمان‌هاي الهي و انساني گام برداشته و فداكاري كرده است. شعر هدفدار و سازنده‌ي مردمي است. شعر دربارها و ميخانه‌ها و عشرتكده‌ها نيست. شعر صحنه‌ي عظيم جهاد و سياست و انقلاب و جهان‌نگري است، شعر خدايي است.»
«حال اهل درد» زندگي‌نامه و خاطرات حمید سبزواری، يكي از چهره‌هاي برجسته‌ي فرهنگي و چهره‌ي ماندگار عرصه‌ي ادبيات اين مرز و بوم است؛ يادگار عمر شاعري است اهل درد كه متاع جان خويش را به لفظ اندك و معني بسيار در قالب الفاظي جاندار مي‌ريخته و همپاي ملت خويش با گام‌هاي استوارِ شعر، راه مي‌پيموده است.
این کتاب در چهار فصل «خانواده و محيط اجتماعي»٬ «نخستین تکاپوها و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی»، «آشنایی با نهضت حضرت امام و فعالیت در تهران»، و «فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی پس از پیروزی انقلاب اسلامی » گردآوری شده است.
در فصل اول یان کتاب به فراماسونرها در سبزوار٬ بهائیت در سبزوار٬ ماجرای کشف حجاب و شیخ بهلول پرداخته شده است.
در فصل دوم کتاب حمید سبزواری به ورود متفقین، رواج امراض و نامنی، ارتباط با حزب توده و سرخوردگی از فعالیت سیاسی، ملی شدن صنعت نفت، آشنایی با علی شریعتی و در سوگ شریعتی پرداخته است.
جریان کشف مجسمه شاپور، پیش زمینه ی آشنایی با امام خمینی، پیش بینی انقلاب اسلامی، خفقان رژیم و شعر در فراق امام، پیمان¬شکنی دوستان و از بین رفتن آثار و خاطرهای از آشنایی با آیت الله طالقانی مطالب سومین فصل این کتاب را شامل می‌شود.
فصل آخر این کتاب به فعاليت‌هاي سياسي و فرهنگي پس از پيروزي انقلاب اسلامي٬ سرود «خمینی ای امام»، آشنایی با شهید مطهری، آشنایی و ارتباط با مقام معظم رهبری، پرداخته است.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی اثر حاضر را منتشر کرده است.
نظر شما