تبدیل خانه تیمورتاش به موزه

به گزارش خبرنگار شبستان، روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران به همراه شهرداری منطقه ۱۱ تور بازدید خبرنگاران از مسجد مشیرالدوله، خانه تیمورتاش و چارسوق چوبی را برگزار کرد در این برنامه نصرالله حدادی به عنوان کارشناس میراث فرهنگی و تهران پژوهش حضور پیدا کرد و اطلاعاتی از این بناهای تاریخی در اختیار نمایندگان رسانه ها قرار داد.

بازدید از خانه تیمورتاش که در دانشگاه جنگ قرار دارد یکی از بناهای نفیسی بود که در اختیار یک ارگان نظامی قرار دارد و بازدید از آن برای عموم مردم ممکن نیست. این عمارت تاریخی دارای معماری تلفیقی ایرانی و روسی است که می توان شاخصه های مهمی در آن را مانند غلام رو، پنجره های ارسی و پیش بخاری های قرینه و متعددی را در آن دید.

این بنای تاریخی دارای راهروی قرینه غلام رویی است که تزئینات سقف آن، تلفیقی از گچ بری، آینه کاری و لندی کاری است. خانه تیمورتاش از جمله آثار دوره پهلوی اول است و در تهران، در داخل محوطه دانشگاه فرماندهی و ستاد قرار دارد. این خانه در حدود سال ۱۳۱۰ ساخته شد و به عبدالحسین تیمورتاش، وزیر دربار رضا پهلوی تعلق داشت. خانه تیمورتاش در ۲ طبقه ساخته شد و دارای زیرزمین است. ارتفاع در طبقات این ساختمان متفاوت است.

خانه تیمورتاش در سال ۱۳۸۳ با شماره ۱۱۱۹۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. بخشی از این خانه به عنوان موزه سلاح و ابزارات جنگی مورد استفاده قرار می گیرد که می توان در این موزه مدرن ترین سلاحی که به ایران آمده بود را نیز مشاهده کرد. در این باره، نصرالله حدادی تهران شناس گفت که بهتر بود موزه نظامی کاخ سعدآباد با این موزه تلفیق شود و آن را موزه به اینجا منتقل کنند. 

البته مسئولان این دانشگاه در نظر دارند تا در ایام دهه فجر اتاق های اداره این بخش از دانشگاه را به ساختمان جدید دیگری، انتقال دهند و این مکان را به موزه جنگ تبدیل کنند در آن صورت بازدید برای عموم مردم آزاد می شود.

یکی دیگر از آثار تاریخی که در این تور مورد بازدید قرار گرفت، چارسوق چوبی در منطقه ۱۱ بود که یکی از چارسوق های منحصر به قرد است که به گفته حدادی نمونه آن در ایران وجود ندارد. این چارسوق در بین آپارتمانهای تازه ساخت هنوز باقی مانده و می توان بخش هایی از کاشی های باقی مانده از آن را نیز کنار یکی از مغازه های زیر چارسوق پیدا کرد. سقف این چارسوق چوبی بوده و رویش گنبدی سیمانی شکل قرار دارد. این گنبد روی سقف چوبی ۱۲ سال پیش توسط شهرداری منطقه ۱۱ سیمان شده بود در صورتی که حدادی معتقد است می بایست آن را با صمغ درخت مرمت می کردند نه اینکه کل آن را سیمان بگیرند و این نمای نازیبا را ایجاد کنند. به همین دلیل است که اکنون سقف این بازارچه پوشیده و درحال ریزش است! این چارسوق بیش از ۱۲۰ سال عمر دارد.

مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه نیز مکان بعدی بازدید خبرنگاران بود. در این مسجد ساعتی وجود دارد که به گفته حدادی یکی از اولین ساعت های وارد شده به تهران بوده و تا حدود سالهای ۱۳۳۵ کار می کرده است. این ساعت در ورودی مسجد مشیرالسلطنه قرار دارد. طاقهای ضربی این مسجد سادگی آن را بازگو می کند. 

مسجد مشیرالسلطنه به مسجد ساعت نیز معروف است. صحنی کوچک با هشت حجره در سه طرف آن به علاوه شبستانی ستون دار در سمت شمالی، مسجد ومدرسه مشیرالسطنه را به بنایی دیدنی بدل کرده است.

مسجد ومدرسه مشیرالسلطنه مربوط به دوره قاجار است و در تهران، کوچه تشکری موحد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ مهر ۱۳۸۳ با شماره ثبت ۱۱۲۰۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.