به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، محمد عزیزیان، در یادداشتی به این خبرگزاری در خصوص « پژوهشی در نهج البلاغه از منظر علم ارتباطات» آورده است:« أَحمَدُهُ استِتمَاماً لِنِعمَتِهِ ، وَاستِسلَاماً لِعِزَّتِهِ ، وَاستِعصَاماًمِن مَعصِیِتِهِ . وَاَستَعِنُهُ فَاقَهً إلَی کِفَایَتِهِ ، إنِّهُ لَا یَضِلُّ مَن هَدَاهُ ، وَلَا یَئِلُ مَن عَادَاهُ ، وَلَا یَفتَقِرُ مَن کَفَاهُ . فَإنَّهُ اَرجَحُ ما وُزِنَ ، وَاَفضَلُ مَا خُزِنَ . وَاَشهَدُ اَن لَا إلهَ إلَّااللّهُ وَحدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ ، شَهَادَهً مُمتَحَناً إخلَاصُهَا ، مُعتَقَداً مُصَاصُهَا ، نَتَمَسَّکُ بِهَا اَبَاً مَا اَبقَانَا ، وَنَدَّخِرُهَا (نَذّخِرُهَا) لِاَهَاوِیلِ مَا یَلقَانَا ، فَإِنَّهَا عَزِیمَهُ الإِیمَانِ ، وَفَاتِحَهُ الإِحسَانِ ، وَمَرضَاهُ الرَّحمَانِ ، وَمَدحَرَهُ ( مهلکه) الشَّیطَانِ .
ستایش می کنم خداوند را ، برای تکمیل نعمت های او و تسلیم بودن برابر بزرگی او و ایمن ماندن از نا فرمانی او . و در رفع نیاز ها از او یاری می طلبم ، زیرا آن کس را که خدا هدایت کند ، هرگز گمراه نگردد ، و آن را که خدا دشمن دارد ، هرگز نجات نیابد و هر آن کس را که خداوند بی نیاز گرداند ، نیازمند نخواهد شد . پس ستایش خداوند گرانسنگ ترین چیز است ، و برترین گنجی است که ارزش ذخیره شدن دارد ، و گواهی می دهم که جز خدای یکتای بی شریک ، معبودی نیست ، شهادتی که اخلاص آن آزموده و پاکی و خلوص آن را باور داریم و تا زنده ایم بر این باور استواریم ، و آن را برای صحنه های هولناک روز قیامت ذخیره می کنیم ، زیرا شهادت به یگانگی خدا ، نشانه ی استواری ایمان ، باز کننده ی درهای احسان ، مایه ی خشنودی خدای رحمان ، و دور کننده ی شیطان است . » (فرازی از خطبه دو نهج البلاغه)
حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در این قسمت از خطبه دوم می فرمایند برای رفع نیازها از پروردگار یاری می طلبم، یعنی شکل ارتباط گیری که با حضرت حق برقرار می کنند در شکلِ یاری خواستن و جهت رفع نیاز است. «ارتباط با خداوند برقرار می کنم به صرف برآورده شدن نیازها، رفع کمبودها از سوی حضرت پرورگار عالمیان». حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) دلها را به این سمت سوق می دهند که «بندگان خدا بدانید و یقین داشته باشید که اگر با ایزد منان ارتباط برقرار نمایید و پروردگار بزرگ شما را هدایت کند، هرگز گمراه نخواهید شد. و اگر ارتباط خود را با حضرت حق قطع کنید و در مقابل خداوند بایستید به هیچ عنوان نجاتی در کار نیست و قطعاً محکوم به شکست خواهید بود .»
در ارتباطی که انسان با پروردگار احد و واحد برقرار می کند و ستایش او را سرلوحه زندگی خود در شبانه روز قرار می دهد قطعاً حضرت حق ، بنده را بی نیاز از غیر می گرداند ؛ و بی نیازی که از طرف خداوند متعال حاصل انسان گردد ، بی هیچ تردید دیگر نیازمند به غیر از خدا نخواهد شد.
لذا حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) دوباره در اواسط بحث و سخنان گوهربار خود تاکید به ستایش حضرت پروردگار عالمیان دارد. بعد از ستایش اندیشه انسان را به شهادت به یگانگی خداوند متعال مصروف می دارد. شهادتی که با اخلاص و صرفاً برای حضرت احدیت باشد .
حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ارزش شهادت را به استواری در ایمان ربط دادند که این جایگاه را باعث بازشدن دریچه های احسان از طرف پروردگار می دانند و همچنین، می فرمایند استواری در ایمان، موجب رضایت و خوشنودی پروردگار متعال می گردد ، که شیطان به واسطه این اعمال و رفتار از انسان فراری می شود. پس برقراری ارتباط با خداوند بزرگ در شکل ستایش و اقرار به یگانگی خداوند برکات فراوانی در زندگی بشر دارد که حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به گوشه هایی از این فراز اشاره فرموده اند .
امید است که توفیق یار ما شود تا بتوانیم به دستورالعمل های حضرت ابوتراب در عرصه ارتباط با خداوند عمل نماییم و شیوه درست بندگی را به رخ عالمیان بکشانیم .
*استاد دانشگاه های استان البرز و پژوهشگر نهج البلاغه
نظر شما