آل سعود ۴۰۰ هزار نفر را در یک قرن کشته است

خبرگزاری شبستان – گروه قرآن و معارف: "وقتی به گذشته رجوع می کنیم می بینیم که آل سعود فقط در 100 سال گذشته  400 هزار نفر را در شرق عربستان به شهادت رسانده است. یعنی از زمانی که آل سعود تصمیم گرفت در مدینه حرم های ائمه معصومین (ع) را از بین ببرد و آثار و ابنیه متعلق به اهل بیت را از میان بردارد شاهد کشتارهای وسیع در این کشور هستیم. امروز هم که شرایط اجازه می دهد حالت دیوانه واری به خود گرفته اند و آن جنایت های خفت بار را در حمله به یمن و منا و شیعه های عربستان  مرتکب می شوند. شما می بینید در همین قصه منا و آن فجایعی که آفریده شد، اگر این ها تعمد نداشتند و جان مسلمان ها برایشان اندک اهمیتی داشت و فشارهای بین المللی رویشان بود آن طور به سادگی از روی این جنایت عبور نمی کردند."

آنچه در ادامه می آید گفتگوی خبرنگار سرویس قران و معارف با حجت الاسلام سجادی زاده عضو هیأت علمی دانشگاه علوم قرآن رضوی درباره رابطه شهادت آیت الله نمر باقر النمر با قرائت و برداشت انحرافی آل سعود از اسلام و شیوه عقلانی و منطقی عکس العمل به شهادت این عالم بزرگوار است.

شهادت آیت الله نمر باقر النمر ابعاد مختلفی دارد اما نمی توان رابطه این شهادت را با راه انحرافی وهابیت در شناخت و عمل به اسلام نادیده گرفت. دیدگاه تان در این باره چیست؟

حقیقت قضیه این است که با شهادت این عالم بزرگوار، انسان به یاد فرمایش امام سجاد علیه السلام می افتد که فرمود: و جنّبنا الالحاد فی توحیدک / خدایا ما را از ملحد شدن و کج شدن در راه توحید دور بدار. در این واقعه هم آنچه باید گفت تکرار همین نیایش امام سجاد علیه السلام است. امروز کسانی که فکرشان به دو قرن پیش می رسد و اساس شان به هشت قرن گذشته دم از توحید می زنند اما می بینیم که از دیدگاه های ابن تیمیه و محمد ابن عبدالوهاب تغذیه می کنند و راه توحید را کج رفته اند. البته سعودی ها در این مدت از امکانات استعمارگران و فضایی که آن ها در اختیارشان قرار داده اند بهره برده اند و امروز می بینیم که این سرطان فراگیر که از برداشت اشتباه آل سعود از توحید می آید همه مرزهای کشورهای اسلامی و غیر اسلامی را درنوریده است و جنایت های داعش در منطقه نمونه ای از همین تفکرات خطرناکی است که در دامان وهابیت رشد پیدا کرده است.

به عنوان نمونه بخشی از برداشت غلط وهابیون در توحید این است که می گویند هرکس به غیر الله متوسل شود مشرک است . آن گونه که خود می گویند توسل بغیر الله شرک عظیم. آن ها با برداشت غلطی که از توحید دارند، توسل به خوبان درگاه الهی را شرک می دانند و همین تفکر را از دوره دبستان تا متوسطه و  مدارج دیگر به کودکان و فرزندان خود تعلیم و تلقین می کنند و در ادامه هم حکم می دهند به آنچه که شرک عظیم می خوانند و یکی از احکام این است که کشتن چنین فردی جایز است.

همین امروز در عربستان، افرادی با تفکر وهابی تمام سنی ها و شیعیان را مشرک می دانند. این یک تفکر انحرافی خطرناک است که در وهابی ها وجود دارد. البته گاهی به خاطر منافع و سیاست هایی که دارند، این تفکر را یک مقدار تعدیل می کنند. غربی ها هم از این تفکرات وهابی نهایت بهره برداری را می کنند. انگلیسی ها از همان جریان وهابی به عنوان ابزاری در برابر حکومت عثمانی استفاده کردند چون اهرم خوبی بود که به واسطه آن مسلمانان را به جان هم بیندازند. امروز هم که شرایط اجازه می دهد حالت دیوانه واری به خود گرفته اند و آن جنایت های خفت بار را در حمله به یمن و منا و شیعه های عربستان  مرتکب می شوند. شما می بینید در همین قصه منا و آن فجایعی که آفریده شد، اگر این ها تعمد نداشتند و جان مسلمان ها برایشان اندک اهمیتی داشت و فشارهای بین المللی رویشان بود آن طور به سادگی از روی این جنایت عبور نمی کردند.

تاریخ درباره جنایت های آل سعود چه می گوید. آیا وهابیون در سال های اخیر دست به این جنایت ها می زنند؟

نه این طور نیست که این فجایع متعلق به سال های اخیر باشد. در سال های گذشته به خاطر رشد زمینه های ارتباطی خبرها بهتر و سریع تر به گوش ما می رسد اما وقتی به گذشته رجوع می کنیم می بینیم که آل سعود فقط در 100 سال گذشته  400 هزار نفر را در شرق عربستان به شهادت رسانده است. یعنی از زمانی که آل سعود تصمیم گرفت در مدینه حرم های ائمه معصومین (ع) را از بین ببرد و آثار و ابنیه متعلق به اهل بیت را از میان بردارد شاهد کشتارهای وسیع در این کشور هستیم.

پرسشی که وجود دارد این است که نوع و جنس عکس العمل های امروز ما در برابر جنایت های آل سعود از جمله در شهادت رساندن عالم بزرگ شیخ نمر چگونه باید باشد. یک وقت دیده می شود جریان هایی با احساسی گری و حمله به سفارتخانه عربستان در راهی گام برمی دارند که به نظر می رسد در نهایت به سود وهابی ها تمام خواهد شد. دیدگاه تان در این باره چیست؟

ببینید، مکتب اهل بیت علیهم السلام که مکتب اسلام و قرآن است بر اساس عقل است. شما می دانید که ما قبل از شرع و پیامبر، عقل را داریم. خداوند به همه ما حجت باطنی یا عقل را داده است و ما به واسطه این حجت باطنی، اسلام و قرآن و پیامبر و امامان را تصدیق می کنیم و می پذیریم. یعنی اگر این حجت باطنی نبود شما می توانستی اسلام را به عنوان دین و قرآن را به عنوان کتاب بپذیرید؟ در این جا هم عقل به ما می گوید که وقتی پیامبر (ص) و معصومان (ع) را پذیرفته ای باید از آن ها حرف شنوی داشته باشی. شما می بینید که ائمه معصومین ما در میدان های جنگ با افق باز و اخلاق کریمانه برخورد می کردند. امام حسین علیه السلام در کربلا مکرر سخنرانی می کند. می بینید که بعد از خطبه های حضرت علی (ع)، زیباترین و فصیح ترین و عالی ترین خطبه ها متعلق به امام حسین (ع) در کربلا است. لذا شیعیان اهل بیت به قول امام صادق علیه السلام در زیارت اربعین  اگر شعیه حقیقی باشند از جهالت رهیده اند. آنجا در زیارت اربعین می فرماید امام حسین (ع) در راه خداوند خون مبارکش را بخشید که شیعیان و رهروان از جهالت بیرون بیایند.

امروز هم رفتارهای ما باید بر مبنای معرفت باشد. طبق مقررات و معاهدات بین المللی سفارت یک کشور از طرف کشور میزبان باید در امنیت و مصونیت کامل قرار دارند و امنیت آن ها یاید تأمین شود. البته مردم ما مردم عاقلی هستند،  بنابراین این کار یا افراد مغرضی بوده اند یا بهانه و مستمسک قرار گرفته اند. ما منطق داریم و اگر می خواهیم اعتراضی صورت دهیم از فضای مجازی و رسانه و مجالس و کتاب های درسی می توانیم این اعتراض ها را انجام دهیم. همان طور که وهابی ها در کتاب های درسی بچه هایشان به فرزندان خردسال شان القا می کنند که التوسل شرک عظیم ما هم می توانیم در کتاب های درسی کودکان و فرزندان مان مبنای عقلی توسل به اولیای خدا را تشریح کنیم تا آن ها بدانند که توسل به اولیای خدا عین عبادت و بندگی خداست.