« درس هایی از قرآن » سنّتی که بر جای ماند

خبرگزاری شبستان- البرز

ساعتی بیش نبود، امّا برای تمام هفته و به عبارتی دقیق تر، برای تمام گروه های سنّی مختلف، آن یک ساعت « درس های از زندگی » بود.

قاب تلوزیون، سخنرانی را این چنین مسلط، به خود ندیده بود، استاد با جامه سپید و عمّامه ای بر سر  به همراه گچ سفید همیشگی اش، یک نگاه به مخاطبان استودیو ، یک نگاه به تخته سیاه با نقش زیبای خوش خطی از واژه ها ، درس هایی می داد که جایش امروز بسیار خالی است.

بی ادعا و بی تکلّف، خودش می گفت : « من تنها یک معلّم هستم » و این معلم درس تدبّر می داد، درس تفسیر، آن هم تفسیر کلام الله مجید.

درس هایی از قرآن، این عنوان برنامه ای بود، که پیر و جوان همزمان با هم مشتاقانه، از روی میل و رغبت پای آن می نشستند، گاه می خندیدند و گاه در اوج تفکر و اندیشه فرو می رفتند.

چه لذّتی داشت، زبان عربی دیگر زبان سختی برای این مخاطبان فارسی زبان نبود، آخر استاد واژه واژه تفسیر و تأویل می کرد، استاد رندانه با شعر، طنز و داستان درس هایی می داد، که درس های قرآن بود.

و اماّ امروز؛ در گیرودار بالا رفتن هجمه های سترگ و طاقت فرسا، در پیچ و تاب سیل های خروشان زندگی، بدون استاد قاب تلوزیون را برایمان بی معنا کرده است.

چه بسا همین است، که در گرداب های خروشان سرخم می کنیم، کم می آوردیم، زمین می خوریم.

به راستی نسل امروز چقدر محروم است، محروم از حضور استاد تدبیر و تفسیر قرآن، محروم از خنده های قرآنی، اندیشه هایی که تا مدت ها ذهن به آن مشغول بود و از آن مشغولیت « نور » می زایید.

باورهایمان در گیر و دار حجم اطلاعات، برنامه ها، همایش ها و نمایش ها ..... تمنّای ظهور « استاد » را دارد.

استادی که بی تکلّف بنشیند، از اقسام شکر بر تلخی های زندگی بگوید و سیمایی از نماز را برایمان به تصویر بکشد.

استاد حجت الاسلام محسن قرائتی، در زمره معدود اساتید قرآنی است، که هنوز یاد و آوازه اش در میان ما باقی و ماندگار است.

امروز که در کشاکش دهر، دوره های تفسیر قرآنی حسرت دل ها شده است، گاهی بهانه وقت است، گاهی بهانه پول، آری پول!!! باید هزینه کرد، اما چقدر؟ !!! و این سوال بی جواب، که چگونه است، مربیانی برای آموزش قرآن آن هم برای 2 ساعت، مبلغ 400 هزار تومان تعیین می کنند.

این روزها چه قدر جای « درس هایی از قرآن » خالی است. سنّت استاد برجای مانده است، این در حالی است، که نسل امروز عطش حضور همانندهایی شبیه او را دارند.

یادداشت از مهدیه دانایی