مهدی مطهرنیا، کارشناس امور بین الملل در گفت و گو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به حوادث اخیر نیجریه و چرایی ترس استکبار جهانی و ایادی آنها از شیعه، اظهار کرد: اساسا جامعه جهانی هم اکنون با یک معنای تو در تو از خشونت و رادیکالیسم در ساحت های گوناگون حیات اجتماعی و سیاسی خود رو به رو است که باید بر این نکته تاکید کنم بنیادگرایی در قالب تندروی، نه تنها در میان مسلمانان بلکه در میان غیرمسلمانان و ساحت های مختلف اندیشه ورزی، قرین ترس و وحشت و جزم گرایی و مهم تر از همه جذام اندیشه بوده است.
وی ادامه داد: اگر ترس از اندیشه ای بارور در اردوگاهی به وجود آید، این ترس جای پرسش دارد. اگر به نام اندیشه باروری، وحشت افکنی و دهشت سازی شود، باید بگوییم که این اندیشه زمینه ساز ایجاد ترس خواهد بود که به نام یک اندیشه پاک و مقدس عاملیتی نامقدس به کنش های خود لباس شرافت و قداست می پوشانند یا به این گونه ترس را در اعماق استخوان لایه های گوناگون جوامع منتقل می سازد.
رییس پژوهشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران تاکید کرد: از این رو، باید گفت که اگر ترس از شیعه و شیعه گری به عنوان ترس از یک اندیشه پاک باشد، نشان دهنده عدم ادراک درست از آن اندیشه پاک بوده و اگر ترس از عاملین و کنش گرانی باشد که رفتارها و کنش های نامقدس خود را به لباس شرافت یک اندیشه پاک درآورده اند، این ترس بسیار بجا و شایسته است.
وی با بیان این که اکنون در پاسخ به سوال یاد شده باید دید آیا ترس از دهشت افکنی از شیعه یا ترس از اندیشه شیعه و اسلامی گری شیعی مورد نظر است، گفت: به نظر می رسد ترس و وحشت از اسلام ناب شیعی و وحشت و هراس از اقدامات وحشت افکنانه به نام شیعه انقلابی، با یکدیگر ترکیب نامیمونی پیدا کرده است و این امر نیازمند یک کنش بجا و شایسته برای منفک کردن آنها از یکدیگر در عرصه افکار عمومی، در دو بخش توده ها و نخبگان است.
مطهرنیا همچنین در پاسخ به این سوال اگرچه ما شاهد اعمال ظلم به همه جهان اسلام هستیم اما در این میان سهم شیعه از دیگر مذاهب بیشتر است چنان که شیعیان سوریه، عراق، یمن و امروز نیجریه آماج حملات قرار گرفته اند، چه چیز باعث این کینه و دشمنی علیه شیعه است، ابراز کرد: ظلم از یکسو به ظالم پیوند می خورد و از سوی دیگر به مظلوم؛ ظلم و مظلوم و ظالم در کنار هم معنا پیدا می کند و به همان اندازه که ظالم باید به چالش کشیده شود، مظلومیت پذیری نیز باید در چالش خاص خود قرار گیرد تا ظلم محلی برای مانور پیدا نکند.
به گفته این کارشناس امور بین الملل ظالمان همیشه در پی ساختن رفتارها و کنش ها و حتی ایدئولوژی هایی با مفاهیمی برای اعمال ظلام بوده اند؛ این مظلومین هستند که باید در هماره تاریخ مناسب و متناسب با بافت موقعیتی که در آن قرار دارند، بهترین رفتارها و کنش ها را برای کنترل جوامع خویش در جهت مدیریت ظلم گریزی و در صورت لزوم ظلم ستیزی رهبری کنند.
وی با تاکید بر این که این امر نیازمند ادراک عمیقی است که از فهم وسیع و دانش گسترده ای برخودار باشد، بیان کرد: ظلم گریزی و ظلم ستیزی سطحی یک وجهی نیست بلکه منشوری چندوجهی است که هر وجه آن انوار متفاوتی از تدبیر و تدبر را باز می تابد.
رییس پژوهشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران در پایان خاطرنشان کرد: به نظر می رسد جهان اسلام باید پارادایم حرکت خود را در باب ظلم گریزی و ظلم ستیزی مورد تجدید نظر قرار داده و دکترین ها و سیاست های کلان مناسب تری را بیازماید.
نظر شما