به گزارش خبرگزاری شبستان، نشست بررسی ابعاد اقتصادی مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای INDCs با حضور رئیس سازمان محیط زیست، معاون حقوقی رئیس جمهور، وزیر نیرو، وزیر نفت، وزیر صنعت و برخی معاونان وزرای مرتبط برگزار شد.
ابتکار در این نشست با اعلام اینکه تا کنون 156 کشور جهان سند INDCs خود را به مجامع بین المللی ارائه داده اند، گفت: با توجه به آسیب های گسترده افزایش دما (حتی در سطح 2 درجه ای) در حوزه های مختلف همچون اقتصاد، اجتماع، بهداشت و سلامت، نشست کاپ 21 از اهمیت بسیار فوق العاده ای برخوردار است.
معاون رئیس جمهور ضمن تاکید بر لزوم مشارکت جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با پدیده تغییرات اقلیم، تصریح کرد: برنامه نهایی INDCs(سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای) ایران نیز به زودی برای تصویب در هیات دولت و سپس ارائه به مجامع بین المللی ارائه خواهد شد.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به سهم 1.8 درصدی ایران در انتشار گازهای گلخانه ای، همچنین هدف گذاری ملی و داخلی برای کاهش انتشار، اظهار کرد: مشارکت ایران در برنامه جهانی هم راستا با هدف گذاری های داخلی در این زمینه است و منافع بسیاری برای کشور به همراه دارد.
وی ادامه داد: هم اکنون در سطح جهانی با درج برچسب میزان انتشار co2درتولید محصول یا فرآیند یک اقدام مانند بلیط هواپیما، توجه به سمت استفاده از کالاهایی با تولید کمتر گاز co2و تنظیم بازار تجارت جهانی بر این اساس جلب شود و از این رو ایران نیز به عنوان یکی از اعضای تجارت جهانی باید این مقوله را مورد توجه جدی قرار دهد.
ابتکار گفت: امروز بر همگان آشکار شده است که محیط زیست در پیوستگی و پیچیدگی با تمامی حوزه ها از جمله اقتصاد، بهداشت و سلامت و اجتماع قرار دارد و غفلت از آن می تواند خسارات بسیاری را برای کشورها به همراه داشته باشد.
حمید چیت چیان وزیر نیرو نیز با تاکید بر اهمیت برخورداری از تکنولوژی و فن آوری های نوین، گفت: برنامه ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باید با لحاظ محرومیت های ایران از فن آوری های نوین جهانی به دلایل مختلف از جمله تحریم های ناعادلانه باشد.
وزیر نیرو اعمال قانون و مقررات و فرهنگ سازی برای اصلاح و کاهش مصرف انرژی در کشور را از دیگر ضروریات به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در ایران دانست.
محمدرضا نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای که ایران در رده 10 کشور نخست تولید کننده آن در جهان است، علاوه بر کمک به حل چالشی بین المللی، برای کشور نیز منافع بسیاری دارد.
نعمت زاده اضافه کرد: البته اراده ملی و مشارکت جمعی ضرورت موفقیت در برنامه پیشنهادی است.
بیژن زنگنه وزیر نفت نیز تاکید کرد: برنامه ارائه شده از سوی ایران به جامعه جهانی باید مشروط به رفع تحریم ناعادلانه علیه کشور، انتقال کامل فن آوری های نوین و همکاری جهانی با ایران باشد.
وی ضمن اشاره به مشکلات اقتصادی کشور، گفت: برنامه های بین المللی برای دستیابی کامل به نتیجه، باید با توجه به ظرفیت های داخلی ایران باشد.
زنگنه افزود: بهینه سازی مصرف انرژی به دلیل میزان بالای شدت مصرف انرژی در ایران و ضرورت تغییر الگوی مصرف انرژی یکی از مهم ترین اقدامات به منظور کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای در کشور است که برای دستیابی به این هدف ضرورت دارد تغییراتی در رفتارهای اجتماعی و فردی و برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های کلان کشور به ویژه در حوزه اقتصاد انرژی رخ دهد.
الهام امین زاده معاون حقوقی رئیس جمهور تاکید کرد: برنامه ایران در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای باید با لحاظ کردن کامل شرایط کشور باشد تا برنامه فراتر از توانایی کشور نباشد.
کپ 21، آغاز مشارکت جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای/ سال 2020، آغاز برنامه جهانی برای مقابله با انتشار گازهای گلخانه ای/ ارائه داوطلبانه سند INDCs، فرصتی برای ایران
سعید متصدی معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست نیز در این جلسه با اشاره به رتبه نه چندان مناسب ایران در انتشار گازهای گلخانه ای، گفت: مطابق با تصمیماتی که در نشست سالانه سازمان ملل متحد درباره تغییرات آب و هوایی در لیما پرو گرفته شد، همه کشورها موظف به ارائه سند INDCs (سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای) هستند.
متصدی افزود: اجلاس بین المللی تغییرات آب و هوایی (کپ 21) که قرار است آذرماه سال جاری در فرانسه برگزار، آغاز مشارکت همه کشورهای جهان از جمله کشورهای در حال توسعه در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای است.
وی پیمان کیوتو و عدم تعهد اجباری کشورهای در حال توسعه برای مقابله با افزایش انتشار گازهای گلخانه ای را فرصتی برای این کشورها برشمرد که برخی از کشورها از جمله ایران این فرصت را از دست دادند.
معاون سازمان حفاظت محیط زیست افزود: به طور نمونه، طبق پیمان کیوتو، کشورهای توسعه یافته می توانند از طریق انجام پروژه های بهبود راندمان انرژی و انرژی های تجدید پذیر در قالب مکانیزم توسعه پاک(CDM) در کشورهای در حال توسعه با هزینه کمتری، میزان انتشار دی اکسید کربن را کاهش داده و کشور میزبان را نیز به توسعه پایدار نزدیک تر کنند که این فرصتی بسیار خوب برای کشورهای در حال توسعه همچون ایران بود که متاسفانه ما از آن بهره کافی نبردیم.
وی گفت: ارائه داوطلبانه سند INDCs کسب فرصتی برای همگام سازی برنامه ها و سیاست های داخلی با تعهدات بین المللی بر حسب ظرفیت های موجود کشور است.
محسن ناصری مدیر پروژه تغییرات آب و هوایی سازمان حفاظت محیط زیست، توسعه سیکل ترکیبی نیروگاه ها، کاهش انتشار گازهای فلر، افزایش کارایی انرژی در بخش های مصرف کننده، توسعه راهبردی استفاده از سوخت کم کربن، استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر را برخی از برنامه های اعلام شده توسط دستگاه های مرتبط برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای برشمرد و گفت: هر گونه تعهد بین المللی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای بر اساس ظرفیت ها و توان داخلی و کمک های بین المللی خواهد بود.
ناصری با اشاره به برخی شروط ایران برای قبول مشارکت بین المللی در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، اظهار کرد: رفع کامل تحریم های ناعادلانه، خرید گواهی کربن، انتقال فن آوری، توانمندسازی، حمایت مالی بین المللی برخی از شروط ایران برای جامعه جهانی در این زمینه است.
مدیر پروژه تغییرات آب و هوایی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: مشارکت ایران در برنامه جهانی کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، عواید اقتصادی، اجتماعی، بهداشت و سلامت و زیست محیطی نیز برای کشور به همراه دارد.
گفتنی است، در ادامه جلسه شرکت کنندگان در نشست به ارائه نظرات خود در خصوص سند INDCs (سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای) و سناریوهای انتخابی ایران در این زمینه پرداختند.
پدیده تغییر اقلیم و مسئولیت جهانی تمامی کشورها در قبال تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین منجر به الزام کشورها به ارائه سند INDCs (سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای) به منظور مهار سرعت فزاینده تغییر اقلیم و گرمایش جهانی شده است.
آثار بسیار گسترده تغییرات اقلیم بر حیات زمین به عنوان تنها کره مسکون و افزایش 0.85 (هشتاد و پنج صدم) درجه سلسیوس زمین به طور میانگین، منجر به شکل گیری تهدیدی بزرگ مبنی بر افزایش چهار درجه ای دما در صورت ادامه روند افزایش انتشار گازهای گلخانه ای و تغییرات اقلیم شده است.
آثار سوئی همچون آب شدن یخ های قطبی، افزایش سطح آب دریاها، خشکسالی، کاهش بارندگی، افزایش دما، افزایش طوفان های گرد و غبار به دلیل کاهش رطوبت خاک (ایران به شدت از آن متاثر است) تنها گوشه ای از اثرات تخریبی تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین است.
لزوم شکل گیری اراده جهانی برای مقابله با پدیده تغییرات اقلیم پس از پروتکل کیوتو (1992 میلادی) و اعلام مسئولیت ها و نقش های دولت ها و کشورهای مختلف در مقابله با این پدیده، منجر به تدوین برنامه داوطلبانه سند INDCs (سند برنامه معین مشارکت ملی در زمینه انتشار گازهای گلخانه ای) توسط کشورها در دو بعد میزان تعهد بین المللی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و میزان خسارات ناشی از تغییرات اقلیم شده است.
از این رو ایران نیز به عنوان عضوی از جامعه جهانی طی ماه ها کار کارشناسی و ایجاد هماهنگی های بین دستگاهی تلاش برای تدوین سناریو مناسب با ظرفیت ها و توان کشور در زمینه اعلام میزان کاهش انتشار همچنین ارائه گزارش از میزان خسارات وارده به کشور از بخش تغییرات اقلیم را در دستور کار خود قرار داده است.
نظر شما