جوشش خون حسین(ع) در عصر ظهور گریبان گیر ستمگران

خبرگزاری شبستان: پژوهشگر مهدوی گفت: جوشش خون حسين(ع) در عصر ظهور مهدي موعود(ع) به اوج خود رسيده و خاموش نخواهد شد؛ بلكه اين خون مقدس، گريبان گير ستمگران و شروران خواهد بود.

حجت الاسلام رحیم کارگر در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با اشاره به ابعاد قیام امام عصر در دوران ظهور گفت: يكي از ابعاد قيام امام مهدي(ع) ـ علاوه بر جنبه‌هاي اصلاح‌گري، انسان‌سازي، عدالت گستري، كمال‌بخشي و احياگري ـ خون‌خواهي آن حضرت از دشمنان خدا، رسول خدا، اهل بيت ـ به خصوص امام حسين(ع) ـ و تمامي مظلومان و پايان بخشيدن به حاكميت دولت‌هاي غاصب، جائر و نامشروع است. در اين فرض، پس از جنگ و انتقام از اين دشمنان، زمين آكنده از عدل و داد مي‌شود و دولت‌هاي ظالم و ستمگر از بين مي‌روند.

وی با بیان اینکه مهم‌ترين بعد اين قضيه، اين است كه امام مهدي(ع) انتقام گيرنده خون حضرت اباعبدالله حسين بن علي(ع) خواهد بود، خاطرنشان کرد: اين بشارت و وعده‌اي است كه خداوند متعال در روز عاشورا به فرشتگان خود داده است و خبر غيبي است كه پيشوايان معصوم بر اساس آن، انتقام خون حسين(ع) را برعهدة مهدي موعود دانسته‌اند.

حجت الاسلام کارگر ادامه داد: يعني، هر چند در حماسة ماندگار كربلا، امام حسين(ع) و ياران اندكش به ظاهر پيروز نشدند و با مظلوميت تمام، به شهادت رسيده و باقي ماندگانشان به اسارت در آمدند؛ اما اين مظلوميت و غربت آنها بركات و آثار فراواني داشت و موجب بقاي اسلام شد. در عين حال خون‌هاي پاك آنان، پايمال نشده و دست انتقام الهي از آستين حضرت مهدي(ع) خارج خواهد شد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی اظهار داشت: روشن است كه جبهه مقابل سالار شهيدان در جرگه گروه باطل بوده و هركس در هر زمان، اين فكر و روش را داشته باشد، از گروه باطل بوده و مقابله با آنان وظيفة تك‌تك حق طلبان مي‌باشد.

وی با بیان اینکه براساس روايات مختلف، يكي از ابعاد انقلاب و جهاد حضرت ولي عصر(ع)، خونخواهي از دشمنان امام حسين(ع) است، تصریح کرد: البته معنا و گسترة اين انتقام خواهي در روايات مشخص شده است؛ يعني، با توجه به احاديث، آن حضرت از كساني كه راضي به شهادت امام حسين(ع) بوده و به جنايت پدران خود افتخار كرده‌اند، انتقام خواهد گرفت. آن گاه با دشمنان خدا و رسول او و خاندان گرامي آن حضرت و دشمنان مظلومان و مستضعفان عالم ـ كه در خط يزيديان قرار دارند ـ چنين بر خوردي خواهد داشت.

حجت الاسلام کارگر تاکید کرد: توجه به اين نكته بايسته است كه "انتقام"، تنها يك بعد رفتاري است (بعد قهر و خشم) و ابعاد رفتاري ديگر آن حضرت، سراسر مهر و لطف و نجات بخشي تمامي انسان‌ها و مستضعفان مي‌باشد (بعد لطف و رحمت.)

این پژوهشگر مهدوی با اشاره به بعضي از جنايات و رذالت‌هايي كه از طرف يزيديان در نينوا افزود: عاشورا، صحنه بروز و ظهور "جنايت، رذالت، شيطنت و ظلمت" انسان‌هاي شرور و ستمگر و اوج طغيان گري، فساد و خونريزي گروه باطل بود؛ همان گونه كه محل تجلي و ظهور "نورانيت، شجاعت، عبوديت و حقانيت" صالحان و نيكان عالم بوده است.

وی گفت: دربارة اين دژخيمان اموي و نفاق پيشگان كوفي نوشته‌اند: "آنان كساني بودند كه به پرستش هوا و هوس، پيروي از شهوات، دنبال كردن خوي ددمنشي و تعظيم در برابر فاسقي شراب خوار و كافري سگ‌باز و منافقي ميمون پرست چون يزيد، زندگي مي‌گذراندند. آنان در مكتب بني‌اميه، درس زندگي، غارت، بي‌رحمي، بي‌مهري، چپاول، ظلم، ستم، كينه و نفاق، منيّت و خودپرستي آموخته بودند..."

حجت الاسلام کارگر با اشاره به برخی جنایت های یزیدیان گفت: عناوين بعضي از جنايت‌هاي آنان در فاجعة كربلا، عبارت بود از: تحميل جنگ نابرابر بر امام حسين(ع)، بستن آب بر روي خاندان پيامبر(ص)، شهادت جانسوز اطفال و كهن سالان، شهادت غمبار يگانه يادگار پيامبر‌(ص)، مثله و قطعه قطعه كردن بدن‌ها، سنگباران سپاهيان نور؛ بريدن و به سر نيزه كردن سرها، رها گذاشتن بدن‌هاي پاك روي زمين گرم و داغ، تاختن اسب‌ها بر بدن‌هاي مطهر و شريف، غارت اموال و آتش زدن خيمه‌ها، به اسارت گرفتن اهل بيت‌، عبور دادن مصيبت زدگان از كنار قتلگاه و...

مدرس مرکز تخصصی مهدویت ادامه داد: يزيد و عُمّال خونريز وي، به اين جنايات هولناك بسنده نكرده و در طي مدت كوتاهي بعد از واقعة عاشورا، فجايع ديگري به بار آوردند. يزيد پس از شهادت امام حسين(ع) و سربريدن اطفال و ياران آن حضرت، در سال بعد، مدينه را براي لشكريانش مباح گردانيد. هزار دختر يا بيشتر بي‌عصمت گرديده، هزار نفر كشته شدند كه در ميان آنان 700 تن از مهاجر و انصار بودند.

وی همچنین افزود: در سال سوم، با منجنيق به كعبه حمله كرد و آنجا را به سنگ بست. او ابن زياد را فرماندار كوفه نمود كه عمليات پدرش زياد را نسبت به شيعيان كوفه تكرار كند. وي افراد بي‌گناه را به زندان مي‌انداخت، تبعيد مي‌كرد، مي‌كشت، به دار مي‌آويخت، دست و پا مي‌بريد و…‌‌امير فاسق و ناپاك او نيز در واقعة كربلا، به عمربن سعد نوشت: "حسين را محاصره كن، تا او و يارانش را بكشي و بدن‌هاي آنان را قطعه قطعه نمايي؛ چون مستوجب كشته شدن هستند!…‌‌هنگامي كه حسين را كشتي، اسب بر بدنش، بتازان، چون حسين مرد ستمكاري است" از دستوراتي كه يزيد به شمر داده بود، ذبح اولاد حسين(ع)  ـ از كوچك و بزرگ و شيرخوار و كهن سال ـ بود كه ديگر از نسل علي‌(ع)كسي باقي نماند!!

حجت الاسلام کارگر با بیان اینکه آيا روزگار خون حسين(ع) را فراموش مي‌كند؟ آيا آن خوني كه در همة عصرها مي‌جوشد و تازه است، فراموش مي‌گردد؟! گفت: چنان كه شيخ عبيدي (مفتي موصل) مي‌گفت: كشته شدن حسين(ع) به ريشة اسلام برخورد نموده و فراموش نمي‌گردد!

این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه جا دارد اين زلال هميشه جاري (خون حسيني)، طوفاني سهمگين شود و طومار عمر ظالمان و جبّاران را در هم پيچيد و ريشة فساد و ستم را بركند، تاکید کرد: براساس روايات معتبر، جوشش خون حسين(ع)، در عصر ظهور مهدي موعود(ع)، به اوج خود رسيده و خاموش نخواهد شد؛ بلكه اين خون مقدس، گريبانگير همه ستمگران و شروران خواهد بود.

وی گفت: با توجه به اين بيان "سرّ خونخواهي" امام مهدي(ع) نيز آشكار مي‌شود و آن اين است كه: گروه باطل هر چند ممكن است مدتي جولان داشته و براي خود شوكت و قدرت ظاهري دست و پاكند؛ اما بالاخره نابود شده و از بين خواهد رفت و اين تداوم راه حق و حقيقت در هر عصر و زماني است.

کد خبر 495603

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha