به گزارش خبرگزاری شبستان از اهواز و به نقل از شهرداری شوشتر، مجید خادم، رئیس هیأت امنای حرم شیخ شوشتری، با بیان این مطلب گفت: شهرداری شوشتر از روزهای گذشته اقدام به ساماندهی صحن و سرای مزار شیخ شوشتری کرده است. صحن و سرای مزار شیخ شوشتری دارای نقشه و طرح مصوب است و شهرداری شوشتر در آسفالت و ساماندهی این صحن و سرا در روزهای گذشته همکاری شایسته‌ای کرده است.
وی افزود: شهرداری، شورای اسلامی، اداره توزیع برق، فرماندار، نماینده مردم شوشتر و گتوند در مجلس شورای اسلامی و همه دستگاه‌های دولتی در سطح شهرستان همگام با سایر دستگاه‌های دولتی در استان همکاری شایسته‌ای با هیأت امنای این مزار شریف داشته‌اند.
خادم ادامه داد: بخشی از ساحل رودخانه در کنار مزار شریف شیخ شوشتری نیاز به ساحل‌سازی دارد که امیدواریم پیش از بروز مشکلاتی در این زمینه همکاری لازم انجام شود. ضمن اینکه در این باره قول مساعد داده شده است.
رئیس هیأت امنای حرم شیخ شوشتری خاطرنشان کرد: مزار شیخ شوشتری همه ساله زائران و گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کند. در روز هفتم محرم نیز هیأت‌های مذهبی در مزار شیخ شوشتری گردهم می‌آیند و یاد و خاطره آن علامه فقید را گرامی می‌دارند.
یادآور میشود؛ محمدتقی شوشتری معروف به علامه شوشتری یا محقق شوشتری یکی از علما و دانشمندان معاصر در ساحت حدیث‌پژوهی است که خدمات ارزنده و بی‌سابقه‌ای در این زمینه انجام داده است.
محمدتقی شیخ شوشتری فرزند شیخ محمدکاظم، که نتیجه شیخ جعفر شوشتری است به سال ۱۳۲۰ ه.ق.(۱۲۸۱ ه.ش.) در نجف تولد یافت. پدرش اهل شوشتر و مادرش اهل کرمان بود. پدران او سابقه مبارزاتی بر علیه رژیم‌های ستمگر داشته‌اند تا حدی که پدر او و نیز پدربزرگ او (فرزند شیخ جعفر شوشتری) به جهت مخالفت و سخنرانی علیه رضاشاه تبعید شده بودند.
وی در مکتب، قرآن و خواندن و نوشتن و خط ترسل را فراگرفت و در هفت سالگی به شوشتر بازگشت و چیزی نگذشت که مادرش دارفانی را وداع گفت. بعد از فوت مادر مقدمات و سطح را نزد سید حسین نوری، سید محمد علی امام و سید علی‌اصغر حکیم که اغلب از شاگردان پدرش بودند گذراند و پس از آن نیز با آموزش‌های استادانی نظیر محمدتقی شیخ‌الاسلام و سید مهدی آل‌طیب و پدر خود در سن 16 یا 17 سالگی به درجه اجتهاد نایل شد.
بعد از سال ۱۳۵۴ ه.ق.(۱۳۱۴ ه.ش) به دلیل قانون کشف حجاب به همراه سید باقر حکیم از شوشتر به عتبات هجرت کرد و در حوزه‌های علمیه کربلا و سپس نجف به کسب علوم و معارف اسلامی ادامه داد و در همان جا بود که به حلقه درس شیخ آقا بزرگ تهرانی پیوست و از وی اجازه روایت دریافت کرد.
شیخ شوشتری در آن جا اقدام به تالیف کتاب ارزشمند «قاموس الرجال» کرد و موفق به کسب اجازه از شیخ آقا بزرگ تهرانی شد. او به سال ۱۳۶۰ ه.ق(۱۳۲۰ ه.ش) پس از سپری شدن دوران رضاشاه به شوشتر مراجعت کرد و ضمن تدریس علوم اسلامی به تحقیقات خود نیز ادامه داد و سرانجام در بیست و نهم اردیبهشت سال ۱۳۷۴ هجری شمسی (۱۹ ذی الحجه سال ۱۴۱۵ هجری قمری) در ۹۶ سالگی در شوشتر دار فانی را وداع گفت.
قاموس الرجال(۱۴ جلد)، النجعة فی شرح لمعه (۱۱ جلد)، قضاء أمیرالمؤمنین علی بن أبیطالب علیه السلام (داوری‌های امیر مؤمنان)، بهج الصباغة فی شرح نهج‌البلاغه (۱۴ جلد)، الاخبار الدخیله (چهار جلد)، آیات بینات فی حقیة بعض المنامات (نشانه‌های روشن در حق بودن برخی خواب‌ها)، یادداشت‌های تفسیری قرآن (۲ جلد) و... از جمله تألیفات مرحوم شیخ شوشتری است.
نظر شما