به گزارش خبرنگار کتاب شبستان، این کتاب، جایگاه و نقش ویژه زنان در واقعه عظیم عاشورا را از زوایای مختلف بررسی میکند.
به عقیده نویسنده کتاب، «این حماسه بزرگ از ابعاد گوناگون در خور تحقیق و بررسی است. بخش مهمی که تاکنون کمتر به آن پرداخته شده، نقش زنان در حماسه عاشوراست و ضرورت دارد که بیش از این در کانون توجه پژوهشگران قرار بگیرد.
تاریخ عاشورا نشان داد که زن میتواند در جهت رسیدن به والاترین مقام انسانی همپای مردان و شهیدان اسلام گام برداشته و به پیش رود و برای تجدید حیات اسلام مجاهدتی ثمربخش و چشمگیر داشته باشد . زنان در نهضت حسینی نشان دادند که حضور در عرصههای سیاسی و اجتماعی ویژه مردان نیست، بلکه آنان نیز، برابر تکلیف شرعی میبایست در این عرصه حضوری جدی و فعال داشته باشند و آن جا که مساله حمایت از دین و اقامه حق، تنها با حضور و قیام آنان میسر میشود در صحنه حضور یابند. حضور زنان، از بنیهاشم و غیر آنان در حماسه عاشورا در این راستا قابل تحلیل و تفسیر است.»
در این میان، حضور عقیله بنیهاشم حضرت زینب(س) و سایر بانوان اهلبیت امام حسین(ع) اهمیت بیشتری دارد تا جایی که این همراهی، اراده و خواست خدا از سوی امام حسین(ع) اعلام میشود؛ «ان الله قد شاء ان یراهن سبایا». هرچند حکومت اموی برای ترساندن دیگران، آنان را به اسارت برد اما آنها از این موقعیت برای رساندن پیام خون شهدای کربلا و افشای چهره امویان استفاده کردند و با ابزارهای گوناگون از جمله خطابههای آتشین خود، یزید را به رسوایی کشاندند.
این نوشتار با یک مقدمه آغاز و با شش بخش ادامه پیدا میکند. در بخش نخست، از حماسهها و نقشآفرینی زنانی که پیش از حماسه عاشورا به نهضت حسینی یاری رساندهاند، سخن میرود.
در بخش دوم، از زنان غیرهاشمی سخن گفته میشود؛ زنانی که در کربلا حضور داشتهاند و با تشویق همسران یا فرزندان یا حضور مستقیم در مبارزه با دشمنان به نهضت امام حسین(ع) یاری رساندهاند.
در بخش سوم نیز از حماسه آفرینی و نقش عمومی زنان هاشمی و وابستگان آنها و تحریفزدایی از نهضت عاشورا بحث میشود. در بخش چهارم از نقش خاص زنان هاشمی در سه فصل بحث شده است.
در بخش پنجم نیز به واکنش دو گروه از زنان در دو فصل اشاره میشود، به این صورت که در فصل نخست از این بخش، نویسنده به بیان زندگانی و رشادتهای زنانی میپردازد که همسران آنها جزو لشکر یزید و ابنزیاد بودند، ولی این زنان یا حسینی بودند یا دستکم به امام حسین(ع) عاطفه و احساسات نشان دادند و در فصل دوم به زنانی که با مرثیهسرایی و برپایی مجالس سوگواری به نهضت حسینی یاری رساندند.
نویسنده این اثر پیش از این، تحقیقی درباره «نقش زبان حال در بازگویی رویداد عاشورا در قالبهای هنری» انجام داده است. از آنجا که بخش درخور توجهی از آن تحقیق مربوط به زنان عاشورایی میشود، قسمت پایانی و بخش ششم کتاب را به آن اختصاص داده است. این کار سبب میشود که با بسیاری از خرافات و تحریفهایی که به عنوان زبان حال به اهلبیت(علیهمالسلام) نسبت داده میشود، آشنا شویم. در انتهای این اثر، نمایهای از آیات، روایات و اعلام نیز درج شده است.
انتشارات بوستان کتاب چاپ سوم این اثر را منتشر کرده است.
نظر شما