حافظ سخنوری فسون کار در آفرینش ادبی و ترجمان جهان نهان است

خبرگزاری شبستان: استاد ادبیات کشورمان با تاکید بر اینکه سعدی، یگانه روزگار و فرزانه آموزگار جهان است و گفت: حافظ سخنوری فسون کار در آفرینش ادبی و ترجمان جهان نهان است و تنها سخنور نیست بلکه گره گشای است و ایرانیان با دیوان او تفال می زنند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از شیراز، استاد میرجلال الدین کزازی، استاد و زبان پژوهش امشب (17مهر) در همایش بزرگ هزار شاعر پارسی گوی که در تالار حافظ شیراز برگزار شد، با اشاره به اینکه ایران ما در طول تاریخ هماره سرزمین سپند و سردار و سخن بوده است، گفت: در کتابخانه اسکندریه یک میلیون سطر از نوشته های زرتشت وجود داشته است.

 

این استاد ادبیات با یادآوری این مطلب اگر سخن پارسی شرین است و مایه شگفتی جهانیان می شود از آنست که دنباله فرهنگ ایرانی از دوره کهن بوده است، تاکید کرد: ایران در همه بخش ها دل انگیز و دلنواز و فرهنگ ایرانی یک فرهنگ یگانه است.

 

وی با یادآوری این مطلب که هر دم این فرهنگ برای ما گرامی و گرانبهاست، یادآور شد: این فرهنگ مانند دانه های زنخیر به هم پیوسته است و سخن پارسی اگر آن پیشینه شکوهند را نمی داشت هرگز سخن پارسی نمی شد.

 

استاد کزازی با اشاره به اینکه زبان پارسی چگونه در شور بوم رودکی سر برآورد به گونه ای وی، پدر زبان پارسی معرفی می شود، اظهار داشت: ایران تنها سرزمین سپند سخن نبود است ایران سرزمین خجسته و خرم خنیایی است.

 

این استاد ادبیات با اشاره به اینکه در روزگاری که فرهنگ ها با خنیا بیگانه بودند در ایران همنوازی و ارکستر وجود داشته است، افزود: بنایان ایران در زمان های گذشته به هنگام ساخت ابنیه آواز می خواندند.

 

وی افزود: هنر سخن و خنیا به کودکان دوقلو می مانند که هنوز این 2 نتوانسته اند از بهم بگسلند در سده های نخستین هجری سخنور و خنیاگر توام بوده است که رودکی از سخنوران خنیاگران است و فرخی سیستانی نیز چون رودکی بوده است.

 

استاد ادبیات با یادآوری این مطلب که هنوز خنیای ایرانی نتوانسته است خود را از بند و دام سخن پارسی برهاند، یادآور شد: پاره ای از سروده های گذشته ترانه است و امروز به آن تصنیف می گویند.

 

وی با تاکید بر اینکه از سوی دیگر پاره ای سروده های پارسی خنیا است اما خنیایی که با آواهای زبان گفته شده است، افزود: از سپیده دم سخن پارسی شاهنامه سروده می شود و به هیچ گزافه ای گرانبها ترین رزمنامه جهان است و بزرگان دنیا به این اذعان دارند که فردوسی زبان پارسی را حفظ کرد.

 

این استاد ادبیات با تاکید بر اینکه آنچه دشمن به ستایش می گوید استوار تر، برترین و گمان زدایی ترین سخن است، اظهار داشت: سخنی که دشمن از ستایش به زبان می راند سخنی از سر ناچاری است.

 

وی با اشاره به اینکه خیام، شاعر چارانه سرای، شگفتی زای ایران و جهان است، تاکید کرد: مولانا کسی است که پیرهژیر نیشابود در کودکی او را دید به پدرش گفته بود این کودک آتش در سوختگان جهان خواهد زد، آتش زدن در سوخته کار خرد و خام نیست چرا که سوخته خود با آتش دمساز شده است.

 

وی با اشاره به اینکه شور سخن مولانا چنان است که با ترجمه اشعارش به آمریکا این شاعر سخنور روز سرزمینی می شود که هیچ نزدیکی و قرابتی با ما نداشته است، افزود: هنرمندان نامدار سینما برگردان بیت های مولانا را به تن خود خال می کوبند.

 

استاد کزازی با تاکید بر اینکه سعدی، یگانه روزگار و فرزانه آموزگار جهان است، افزود: سعدی شگفتی انگیز است و در زمینه های گوناگون سخن پارسی مگر در رزمنامه شاهکار آفریده است.

 

وی، حافظ را سخنوری فسون کار در آفرینش ادبی و ترجمان جهان نهان عنوان کرد و اظهار داشت: حافظ تنها سخنور نیست بلکه گره گشای است و ایرانیان با دیوان او تفال می زنند و به جرات می توان گفت که تنها دیوان شعر که در سراسر جهان که با آن فال می زنند دیوان حافظ است گاهی مریدان مولوی با مثنوی نیز در خانقاه ها تفال می زنند.

 

استاد کزازی با اشاره به اینکه فال گرفتن در گرو سخن سپند و مینوی است، تاکید کرد: کدام سخنور را می شناسید در دل و جان مردم خود جای گرفته باشد.

 

وی با اشاره به اینکه هر سروده و آفریده ادبی 2 بنیاد دارد که پیکره و پیام است، اظهار داشت: در دبستان خراسانی پیکره اولاست و اشعار به گونهایست که گویی از پولاد ساخته شده است و ابتدا پیکره و سپس پیام است که نمونه آن می توان به شاهنامه اشاره کرد.

 

استاد کزازی با تاکید بر اینکه در دبستان عراقی، اندکی ترازمندی در میانه پیکره و پیام روی می دهد به ویژه پس از صناعی که پیام را فربه می بخشد، اضافه کرد: دبستان سپاهانی یا هندی نوع دیگری از آنست که در این دبستان ترازمندی به سوی پیام تغییر می کند و پیام پیکره را به بند می کشد.

 

وی با اشاره به اینکه گونه ای ویرانه ای بزرگ در سخن پارسی رخ می دهد که این سخن در بیراهه می افتد و دچار پدیده ای ناساز می شود که بازگشت ادبی به آن می گویند، افزود: هنر در هر دبستانی که باشد بندگسل و هنجار شکن است و متاسفانه امروزه از واژه هنجارشکن به غلط استفاده می شود چرا که اگر هنجاری شکست باید هنجاری نو دراندازد.

 

 

کد خبر 492404

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha