به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، استاد غلامرضا سازگار چهره شناخته‌شده شعر آیینی در بخشی از زندگینامه خودنوشت كوتاهی می‌نویسد: «اهل بیت پیامبر(ع) چون خورشید به همه چیز، چه قصر چه ویرانه می‌تابند؛ امیدوارم تا زنده هستم برای اهل بیت(ع) بسرایم». او امروز از بزرگ‌ترین شاعران آیینی معاصر به حساب می‌آید كه همه شاعران از بزرگ و كوچك به حق استادی او اذعان دارند.
شاید شعرهای این پیش‌كسوت شعر آیینی از نظر آماری و نسبت به آثار دیگر شاعران، بیشترین حضور و قرائت را در محافل مذهبی اهل بیت(ع) دارد. او هم به پركاری در این حوزه و هم به استفاده از مضامین مرتبط به آیات و روایات معصومین(ع) در شعر شهره است و این نشان از مطالعه و پژوهش بالای وی دارد.
مجموعه‌های شعری چندگانه «نخل میثم» مهم ترین آثار این شاعر آیینی است كه از لحاظ مضمون و محتوا می‌تواند بسیار مورد توجه شاعران جوان این حوزه قرار بگیرد. سازگار، به گفته متخصصان آداب مرثیه‌سرایی برای اهل بیات عصمت و طهارت(ع) می‌تواند بهترین الگوی شاعران و مرثیه‌سرایان اهل بیت(ع) باشد. این الگو هم می‌تواند در حوزه شعر و سبك و فرم هنری سرایش مورد استفاده قرار گیرد، هم در حوزه آداب و منش شاعرانه و خالصانه شاعران آیینی محل رجوع شاعران جوان باشد.
به مناسبت روز شهادت حضرت جوادالائمه امام محمد تقی(ع) غزلی از این شاعر و مداح توانمند اهل بیت(ع) در ادامه آمده است:
الا كرم ز تو مشهور یا امام جواد(ع)
كلام توست همه نور یا امام جواد(ع)
ائمه‌اند جواد و توئی جواد همه
كه گشته جود تو مشهور یا امام جواد(ع)
اگر چه نزد شما آبرویی نیست، مرا
مكن ز درگه خود دور یا امام جواد(ع)
گدایی‌ام به درت جز بهانه‌ای نبوَد
مراست وصل تو منظور یا امام جواد(ع)
به روی زائر تو بوسه می‌زند جبریل
به ذكر «سعیك مشكور» یا امام جواد(ع)
به كاظمینِ تو روی نیاز برده كلیم
سلام می‌دهد از طور یا امام جواد(ع)
جحیم اگر تو نگاهش كنی حدیقۀ گل
بهشت بی تو كم از گور یا امام جواد(ع)
اگر چه ران ملخ هم ندارم ای مولا
مرا بخوان به درت مور یا امام جواد(ع)
قضا به حكم تو محكوم، ای ولیِ خدا
قدر به امر تو مأمور یا امام جواد(ع)
لباس نور مرا بر تن از ولادت توست
گناه، وصلۀ ناجور یا امام جواد(ع)
خدا ثنای تو را گفته و چگونه مرا
بوَد ثنای تو مقدور یا امام جواد(ع)
لب تو داشت تبسّم، ولی دلت را بود
هزارها غم مستور یا امام جواد(ع)
ندید دختر مأمون جلال و قدر تو را
چو بود چشم دلش كور یا امام جواد(ع)
هزار مرتبه نفرین به دختر مأمون
كه شد به قتل تو مسرور یا امام جواد(ع)
فراز بام به گرد تن تو بگرفتند
پرندگان هوا شور یا امام جواد(ع)
شهادت تو در آن حجره با لب تشنه
بوَد تجسّم عاشور یا امام جواد(ع)
عنایتی كه شود روز حشر «میثم» هم
به دوستی تو محشور یا امام جواد(ع)
«غلامرضا سازگار (میثم)»
نظر شما