دکتر علیرضا موذن، پژوهشگر و استاد دانشگاه در پاسخ به این سوال آیا برای رساندن پیام دینی از طریق فیلم و سینما می توان به هر وسیله ای متوسل شد به خبرنگار شبستان گفت: به طور مثال در فیلم رسوایی داستان یک روحانی مطرح است که دختری را از بعد منفی به مثبت انتقال می دهد. آقای ده نمکی در جمع روحانیون سازمان تبلیغات اسلامی جلسه پرسش و پاسخ داشتند و یکی از حضار از ایشان می پرسد شما فکر می کنید اگر امام عصر این فیلم را ببیند تشویق می کند یا انتقاد؟ ده نمکی صحبت پستمن و مک لوهان را دنبال کرد و گفت سینما همین است.
این پژوهشگر اظهار کرد: آیا دین به ما اجازه می دهد برای رساندن یک پیام مثبت خودمان مرتکب نوعی خلاف شرع شویم؟ به قول ماکیاولی آیا هدف وسیله را توجیه می کند یا نه؟ هدف قدرت است و برای قدرت استفاده از وسیله مجاز است. پاسخ دین به این سوال منفی است.
وی با ذکر مثالی اظهار داشت: ابن عباس خدمت امیرالمومنین(ع) می آید و می گوید شما فرماندارانی که خلفای قبلی گذاشتند را عزل نکن. حضرت می فرمایند، تقوا دست مرا بسته است. هدف حفظ حکومت باعث نمی شود وارد بازی سیاسی شوم.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: اگر امیرالمومنین(ع) می خواستند هدف را وسیله کنند، حکومت را به دست می آوردند و دیگر لازم نبود سر در چاه کنند و گریه کنند. فرق امیرالمومنین (ع) در همین تقوا است.
موذن با ذکر حدیثی از امیرالمومنین (ع) خاطرنشان کرد: امام علی (ع) می فرمایند" اگر قرار است کار خوبی بکنید این کار را باید خوب انجام دهید". در حقیقت نمی شود امر به معروف را با منکر انجام داد، این نقض غرض است.
وی عنوان کرد: اگر می خواهیم قصه قرآنی بسازیم، مسایل دینی را مورد توجه قرار دهیم. اگر می خواهیم فیلمی در مورد حیا بسازیم، حیا را رعایت کنیم. برای اینکه پیام پاکی و حیا بدهیم نمی توانیم با عشوه این پیام را بدهیم، فرق بچه مسلمان با غیرمسلمان همین است.
موذن بیان کرد: یکی از جدی ترین پدیده های رسانه و مضمون های سرگرم کننده داستان عاشقانه است ما حتی در محصولات رسانه ای دینی این مضمون را می بینیم که به عنوان مثال می توان به فیلم حضرت یوسف اشاره کرد که در آن داستان قرآنی حضرت یعقوب و یوسف به داستان عشقی یوسف و زلیخا تبدیل شد. در شب دهم نیز داستان عشقی را داشتیم.
این پژوهشگر در مورد عشق مجازی اظهار داشت: می گویند عشق مجازی پلی به عشق الهی است. اینگونه است مضمون ۸۰ درصد فیلم و سریال های ما عشقی شده است. آیا این حرف امیر المومنین(ع) یا حضرت سید الشهدا(ع) است که برای رسیدن به عشق الهی باید عشق مجازی داشت؟ این ادبیات صوفیه است و ما در احادیث و روایات این چیزها را نداریم.
نظر شما