خبرگزاری شبستان: صرفه جویی در هندسه اندیشه اسلامی به عنوان وضعیتی که گرانیگاه اقتصادی و بار فرهنگی و اجتماعی دارد و به عنوان بخش اعظمی از رفتارشناسی مسلمین باید در حوزه زندگی و سبک زندگی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. این موضوع باید مورد توجه قرار گیرد که آیات و روایات اسلامی در مورد صرفه جویی به عنوان باید و نباید ها چه مواردی را مطرح می کند.
همین قدر که به مفهوم صرفه جویی به عنوان یک امر بایسته نگاه می شود و به عنوان ره یافت معطوف سعادت برای زندگی اجتماعی انسان ها یادآور می شود همان میزان جنبه انذاری آن و جنبه مخالفش همانند اسراف نیز باید بیان و آنها را مایه گواهی و به ضلالت کشیدن جامعه و یکی از عوامل بدبختی و شقاوت اجتماعی معرفی کرد. نگاه آیات و روایات نگاهی سازنده و پرمعنی است که در واقع باید گفت نقطه کانونی سبک زندگی دینی است.
از طرفی دیگر مساجد به عنوان منابر و منابع پایگاه هایی که آموزه های دینی را به پیروانشان منتقل می کنند و ائمه جماعات که به عنوان قشر قابل توجهی از گروه های مرجع اجتماعی که کردار، گفتار و عمل آنها در واقع خاستگاه و منشا دینی دارد و مورد توجه و الگوگیری جامعه و بسیاری از پیروان دین و دین داران است تاثیر بسیاری در حوزه های اجتماعی دارد.
با توجه به بحران هایی که در حوزه زیست محیطی، منابع پایدار و بحث انرژی و آب داریم، ائمه جماعات با توجه به رسالت های دینی و با توجه به واقعیت های اجتماعی و بحران انرژی، آب و زیست محیطی که به عنوان تهدید به ویژه در اقلیم خشک و نیم خشک ایران به شمار می رود و با توجه به سبک زندگی ائمه و پیامبر (ص) باید الگویی را در حوزه قناعت و صرفه جویی ارایه دهند تا موجب صرفه جویی در بحث انرژی و منابع آب می شوند.
به نظر می رسد در این زمینه گفتارها و متونی داریم که در اختیار همگان است و سیره علمی نیز به شمار می آید. بررسی سیره عملی امامان معصوم و بزرگان دین نشان می دهد که قایل به نوع اعتدال در زندگی و صرفه جویی به عنوان بزرگ ترین حسن حوزه معیشتی آنها قلمداد می شده است که مثال ها و واقعیت های بسیاری در این زمینه است که اما آنچه در مورد سبک زندگی بزرگان دین می بینیم صرفه جویی، نطقه کانونی آنها در تمام حوزه ها بوده است.
واکاوی زندگی بزرگان ما را در این زمینه کمک بسیاری به ما می کند امام خمینی(ره) با یک لیوان آب وضو می گرفتند همین موضوع اگر به عنوان الگوی عملیاتی و کاربردی در جامعه مورد توجه قرار گیرد، آن موقع است که می دانیم منابع و انرژی ارزش و اهمیت برای بزرگان دینی داشته است و اسراف خطراتی بسیاری از منظر روانی برای آنها داشته است که مراعات می کردند.
نویسنده: حجت الاسلام مجتبی فرهنگیان، نویسنده، محقق، پژوهشگر
پایان پیام/
نظر شما