حجت الاسلام مهدی خداجویان، مدیر سامانه اطلاع رسانی دینی "استوا" و از فعالان عرصه رسانه با اشاره به فرارسیدن روز تبلیغ و اطلاع رسانی دینی به خبرنگار شبستان گفت: عصر حاضر، عصر ارتباط و تبلیغات است، به این معنا که امروز طیف وسیعی از مردم به اهمیت اقناع و متقاعد کردن دیگران برای پذیرش یک عقیده، یک مفهوم یا یک محصول پی برده و در این عرصه تلاش می‌کنند.
وی درباره مفهوم تبلیغ دینی و پیشینه آن تصریح کرد: این مفهوم از ابتدای پیدایش دین تا امروز مطرح بوده و از این پس نیز مطرح است، اما شکل آن در هر زمان و مکان متناسب با شرایط روز خود تغییر می کند.
حجت الاسلام خداجویان ادامه داد: تبلیغ یعنی اقناع دیگران برای پذیرش یک مفهوم و هنگامی که این تعریف در فضای دینی وارد می‌شود معنای بخشیدن رویکرد الهی به خود می گیرد و در عرصه‌های مختلف زندگی می‌توان درباره آن بحث کرد، زیرا دین، شامل شئون مختلف در عرصه‌های گوناگون زندگی است.
مدیر سامانه اطلاع رسانی دینی استوا دین را قاعده‌ای برای سعادت بشر خواند و اظهار کرد: این قاعده در تمامی عرصه‌های فردی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی صادق است. بنابراین تبلیغ دین، یعنی تبلیغ پذیرش سعادت در کلیه این شئون. به عبارت دیگر در تعریف هدف تبلیغ دینی می‌توان گفت: تبلیغ دینی یعنی ایجاد میل و رغبت برای دستیابی به سعادت از طریق قاعده و قانونی خاص به نام دین. در این تعریف، تبلیغ دینی در زمان، مکان، روش یا شکل خاصی محدود نمی‌شود.
وظیفه ما اطلاع رسانی است نه متقاعد کردن دیگران برای پذیرش قطعی
وی عنوان کرد: پذیرش جامعیت دین در تمامی عرصه‌ها و شئون زندگی بشر برای تبلیغ دینی کافی است تا بتوان آن را ابلاغ، اعلام کرده و منتشر کرد. وظیفه ما در تبلیغ دینی، اطلاع رسانی به مردم درباره وجود این برنامه برای سعادت آنها است نه متقاعد کردن آنها برای پذیرش قطعی این نوع از زندگی، این نوع از تفکر یا حتی این نوع خاص از تغذیه فکری و معنوی.
حجت الاسلام خداجویان تاکید کرد: بنابراین برای تبلیغ دین کافی است که دیگران از وجود این نوع از جهان بینی، تفکر، یا معنویت نیز آگاه شده و بدانند که این برنامه بهترین برنامه و بهترین طرح برای زندگی آنها است.
وی با بیان این مطلب که نوآوری های روز به معنای افزودن چیز جدید به دین نیست، ابراز کرد: قرار نیست در تبلیغ دینی به بهانه مدرن و به روز بودن، چیز جدیدی اختراع یا ابداع شده یا بخش جدیدی به دین اضافه شود. این مسئله انواع بدعت‌ها و انحرافات را به دین اضافه می‌کند. تبلیغ دین را باید متفاوت از تبلیغ یک محصول تجاری دید. اشتراک لفظی این دو موضوع، به معنای یکی بودن راه و روش، ابزار و امکانات آنها نیست. تبلیغ در عرصه دین، فعالیتی متمایز از دیگر فعالیت ها است، که ویژگی‌ها و ملزومات خاص خود را می‌طلبد.
حجت الاسلام خداجویان افزود: امروز برای ارائه و تبلیغ دین، ابزارهای گوناگونی وجود دارد و از آنجا که دین در تبلیغ، با ذائقه‌ها و سلایق گوناگون و متفاوتی روبرو است، بنابراین، باید از ابزارهای متناسب با انواع ذائقه‌ها و سلایق نیز در تبلیغ آن استفاده کرد اما این لزوما به معنای همسان سازی و تطبیق مسایل دینی با سلایق مخاطب نیست.
وی با اشاره به کاربرد انواع مختلف ابزارها توسط تغذیه کنندگان فکری و معنوی جوامع بشری گفت: این افراد برای رسیدن به اهداف و منافع خود از هیچ وسیله ای فروگذار نیستند، بنابراین برای تبلیغ دین نیز می توان و باید انواع ابزارها و امکانات موجود را به کار گرفت که فضای اینترنت، سایت‌ها، شبکه‌های ماهواره‌ای، برنامه‌های تلویزیونی یا جلسات رو در رو، یا حتی محصولات دینی مختلف، از جمله این ابزارها است.
تبلیغ دینی گلیم پهن کردن وسط خیابان و رو به قبله نشستن خلق الله نیست
کارشناس امور رسانه ای افزود: منظور از بکارگیری ابزارهای متنوع برای تبلیغ دین، به عنوان مثال گرافیک یا مبلمان شهری، این نیست که گلیم وسط خیابان پهن کنیم و خلق الله رو به قبله بنشینند! یا در گرافیک لزوما از طرح‌های اسلیمی یا شمسه استفاده شود، بلکه می‌توان مبلمان شهری را به گونه‌ای طراحی کرد که فضای موجود در آن گویای مفاهیم دینی باشد، یا طرح گرافیکی ارائه داد که مفهوم دینی را منتقل کند.
وی یادآور شد: ما در تطبیق روش های تبلیغ با شرایط زمان و استفاده از ابزارها و امکانات موجود به حد مطلوب نرسیده‌ایم، اما نمی‌توان ورود به این عرصه و برداشتن گام‌هایی هر چند کوچک را نادیده گرفت و انکار کرد.
پایان پیام/
نظر شما