جمهوری اسلامی ایران، کره شمالی نیست

خبرگزاری شبستان: بعد از توافق هسته ای ایران و گروه پنج بعلاوه یک ، بسیاری از مقامات غربی ایران و کره شمالی را با هم مقایسه کردند و گمان بردند که ایران هم تحت فشار مانند کره شمالی تغییر رویه داده و در نهایت به نوعی تسلیم آمریکا شده است. هدف از این شبیه سازی ، تقلیل دادن ظرفیتهای عظیم ایران به کره شمالی است. برخی از مقامات آمریکایی اعلام کرده بودند که واشنگتن آمادگی دارد تا با استفاده از این الگو وارد گفتگو با کره شمالی شود. گفتگوهای شش جانبه با هدف حل مساله کره شمالی از اواخر سال ۲۰۰۸ متوقف شد.

پس از آن پیونگ یانگ خواستار از سرگیری مذاکرات بدون هرگونه پیش شرطی شد اما آمریکا مکررا اعلام می‌کند که برای بازگشت به میز مذاکره طرف مقابل گامی در جهت نشان دادن تعهد خود بردارد.طی مدتی که گفتگوهای شش جانبه معلق بوده، کره شمالی قابلیت‌های اتمی خود را با انجام سه آزمایش هسته‌ای افزایش داده است. برخی کارشناسان اکنون هشدار می‌دهند این کشور تا سال ۲۰۲۰ این توانایی را خواهد داشت که بیش از ۱۰۰ بمب اتم داشته باشد. کشوری که نه کشاورزی دارد و نه صنعت!این درحالی است که بلوغ تمدنی ایران نشان می دهد که جمهوری اسلامی ایران ظرفیت فراوانی برای ایفای نقش مثبت در نظم پیچیده جهانی دارد.

برخلاف کره شمالی، ایران دارای یک جامعه مدنی پویا، طبقه تحصیل کرده که مورد حسادت منطقه قرار دارد، جمعیت بالای افراد ساکن در خارج از کشور و منابع طبیعی غنی است. شکست این کشور در زمینه نوسازی نشان دهنده عدم وجود اجماع سیاسی در این کشور است. ایرانیان متفکر (که تعداد زیادی هستند) می دانند که نقش منطقه ای و جهانی این کشور که براساس نفرت از اسرائیل و بیزاری از آمریکا تعیین می شود، در زیر لوای شکوه یک دولت 4 هزار ساله قرار دارد.ایران نفوذ منطقه ای گسترده ای دارد در حالی که کره شمالی چنین امکانی ندارد.

ایران بسیار مهم تر و بزرگتر از کره شمالی است. ایران در قلب حساس ترین و آشفته ترین منطقه جهان قرار دارد. بسیاری از منافع امنیتی ایران از لحاظ اهمیت هم تراز با منافع آمریکا است. پتانسیل اقتصادی جمهوری اسلامی ایران فراوان است. از منظر ژئوپلیتیک هم همکاری با ایران می تواند جهان را تغییر دهد. اما گشایش روابط آمریکا و کره شمالی؛ بر دوکشور و کره جنوبی و چین (که مهم ترین متحد کوباست)، تاثیر دارد. در واقع می‌توان گفت فقط این چهار کشور از این رخداد متاثر می‌شوند و نه کشور دیگری. اما ایجاد رابطه با ایران بسیار متفاوت است. رابطه آمریکا با ایران همانند تنش زدایی بین آمریکا و چین در دهه 70 میلادی، یقینا سیاست های جهانی را تغییر خواهد داد.البته نباید خوشبینانه انگاشت که ایران و آمریکا با هم متحد شده اند.مسلما اختلافات راهبردی و هستی شناختی بین تهران و واشنگتن باقی خواهد ماند که مربوط به ماهیت انقلاب اسلامی است.

بهنام خسروی

پایان پیام/