به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از یاسوج، منصور رستگار فسایی، پژوهشگر، نویسنده و شاهنامه پژوه کشور، امروز (2 تیر) در نخستین نشست انجمن شاهنامه استان کهگیلویه و بویراحمد در سال جاری، گفت: شاهنامه عصاره عنصر ایرانی در طول تاریخ است.
وی افزود: به همین دلیل نشست های شاهنامه در هر کجا که برگزار شود گامی برای شناسایی و پی بردن به خویشتن خویش و گامی است برای آن که بدانیم ایران آسان به دست ما نیامده و بنابراین نباید آن را به آسانی از دست داد.
رستگار فسایی، اظهار داشت: در هر بیت شاهنامه ما تجلی خون هایی را می بینیم که برای ایران و ایرانی بر خاک ریخته شده است.
این چهره ماندگار پژوهشی عنوان کرد: در بیت به بیت شاهنامه شما خدایی را می بینید که ایران زمین را برای مردمی نیک آفرید و این مردم در طول هزاره ها ارزش های الهی را تا به امروز پاس داشته اند و ارزش های الهی را حفظ و هنوز خود را مبشر، مبلغ خداشناسی، خردورزی، دادگری و شادی حاصل از همه این عوامل می دانند.
وی ادامه داد: من به همه کسانی که در برگزاری این نشست ها و همایش های شناسایی شاهنامه کوشیده اند تبریک می گویم برای آن که گامی برداشته اند برای خود، فرزندان، و گامی برای شناخت دیروز که امروز، فردا و فرداهای پرافتخار این مملکت را رقم خواهد زد.
رستگار فسایی، افزود: وقتی می بینم که برادران و خواهران گرامی با زیبایی حافظ را می خوانند و این رسم و سنت ایرانی را در این بخش از سرزمین ایزدی ما زنده نگه می دارند خوشحال می شوم.
این نویسنده کشوری، با بیان این که مردم سرزمین کهگیلویه و بویراحمد حماسه های زیادی برای ایران آفرید، یادآور شد: این دیار دژ استوار پایداری و مقاومت مردم ایران و سرزمین مرد خیزی است که همیشه برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی، حفظ افتخارات و ارزش های اخلاقی و انسانی ایرانی کوشیده اند.
وی با بیان این که حافظ و فردوسی دو روی یک سکه ایرانی هستند، افزود: فردوسی مبارزات، کوشش ها و کشش های نسل های گذشته را برای حفظ میراث های گذشته و انتقال آن به آینده بیان و نشان می داد و حافظ درون جامعه ایرانی را در عصر خود و بازتاب زندگی مردم ایران در عصر خود را نشان داد.
پژوهشگر برتر شاهنامه، خاطرنشان کرد: وقتی از فردوسی، حافظ، سعدی، مولانا و عارفان و عاشقان دیگر سخن به میان آورده می شود، همه اینها سخن ایران و فرهنگ ماست و فرهنگی است که در طول هزاره ها شکل گرفته و در شکل گیری آن پدران، مادران، خواهران، طوایف و قبایل، دین، مذهب و نژاد خاصی که در این سرزمین بوده اند، همیشه این قومیت و ملیت را حفظ کرده اند.
رستگار فسایی، با اشره به این که امروز وظیفه تاریخی و حیاتی ماست که ایران بزرگ امروز را حفظ کرده و به یگانگی آن بیاندیشیم، اظهار داشت: باید تمام اقوام ایرانی را برادران خود بدانیم و آداب، رسوم، سنت ها، زبان، لهجه و فرهنگ آنها را پاس بداریم.
وی خاطرنشان کرد: وقتی من به سرزمینی می آیم که شاهنامه را به لهجه خود می خوانند احساس می کنم که در طول تاریخ چگونه این ایلات، عشایر و مردم این دیار و اطراف آن در سفرهای خود در کوه ها، دشت ها، آبها و رودها می گذشتند؛ ولی کتاب شاهنامه و قرآن مجید و حافظ را در کنار خود داشتند.
این نویسنده کشوری، ادامه داد: این مردم شاهنامه می خواندند و نماز خود را همیشه اقامه می کردند، ایرانی بودند ولی همه اصول و لوازم دینی و اسلامی خود را به جای می آورده و می آورند.
رستگار فسایی، اذعان داشت: در ایران این سرزمین ایزدی، ما غیر ایرانی نداریم؛ از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب هر قومی با هر ایده و اندیشه ای و اعتقادی برای همه همیشه محترم بوده است و بنابراین همیشه می کوشیدیم که فرهنگ ایرانی را از زبان همه آنها بشنویم.
وی شاهنامه را با فرهنگ و تمدن مردم عجین دانست و عنوان کرد: به هر کجای دنیا که سفر می کنیم متوجه می شویم که چراغ فرهنگ ایران هنوز روشن است و شاعران ایران را به خوبی ستایش و مراسم سالانه برای آنها برگزار می کنند.
وی زبان فارسی مولوی را زبان فرهنگ ایران دانست و گفت: شما در این جهان چراغ فرهنگ این مملکت را روشنی می بخشید.
پایان پیام/
نظر شما