فاطمه رافت در گفتگو با خبرنگار شبستان، با اشاره به جایگاه بحث اتاتازی در علم پزشکی و اسلام، گفت: اخلاق پزشکی در راستای ارزشمند بودن حیات انسان از دیدگاه قرآن، اتاتازی را مردود می کند.
وی افزود: اتاتازی یا مرگ آسان، به پایان دادن حیاط انسان، به تصمیم و درخواست خود او، اطلاق می شود، که پذیرش این امر، در حیطه اخلاق پزشکی، مورد بحث است.
رافت، با بیان اینکه اتاتازی ممکن است فعال یا غیر فعال باشد، تصریح کرد: افراد فلج، بیماران دچار بیماری های غیر قابل علاج، سالمندان از کار افتاده و بدون سرپرست از جمله گروه هایی هستند که بحث اتاتازی در آن مطرح است.
وی خاطر نشان کرد: مهمترین بحث در این موضوع در مورد حق اتونومی یا استقلال بیمار، یا به عبارتی حق مردن و تعارض آن با اخلاق عامه، دستورات و فلسفه های دینی است.
رافت، با بیان اینکه اتاتازی مورد قبول قرآن نمی باشد، گفت: سوگند و تعهد پزشکی مبنی بر حفظ جان بیمار، حرمت قتل نفس، حرمت حقوق فردی و صیانت حقوق اجتمایی، جلوگیری از سود جویی ها و فرصت طلبی ها، حرمت حیات بیمار، مسئولیت جامعه در قبال آن ها، از جمله مواردی است، که محکومیت اتاتازی را مورد تائید قرار می دهد.
عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان،با بیان اینکه در مکتب اسلام بنا به تاکیدات قرآن، خداوند انسان را دارای بالاترین شان و وسیع ترین حوزه حقوقی آفریده، ادامه داد: خلقت آدمی از نظر قرآن بی هدف نبوده، و در آیه 9 سوره بقره، حفظ حیات، واجب شرعی اعلام می شود.
وی خاطرنشان کرد: طبق آیات قرآن، به هر دلیل انسان، به صرف خود مختاری، مجاز به صدمه زدن به خود نمی باشد.
پایان پیام/
نظر شما