ماریوس هولست، كارگردان نروژی، در مورد فیلمهای که در پنجمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم شهر دیده به خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: مطمئنا با یک بخش بسیار متفاوت از جهان و با آثاری همراه با با نوآوریها و کیفیت های متفاوت روبرو شدم. برخی از آنها با نوآوری خیلی زیادی داشتند و برخی دیگر بر وجه سرگرمی تمرکز بیشتری داشتند. بنابراین یک طیف جذابی از آثار را دیدم.
این سینماگر نروژی که به عنوان داور بخش مسابقه سینمایی بین الملل جشنواره شهر در ایران حضور دارد افزود: من چند اثر ایرانی دیدم که از نظر فرهنگی وجذابیت برایم کشش داشت. البته من فیلمهای صرفا سرگرمکننده را دوست دارم اما در عین حال آثاری که فراتر از آن عمیقتر و آموزنده باشند را بیشتر دوست دارم.
هولست افزود: اما مهمتر از همه جدا از اینکه فیلم سبک یا سنگین باشد ترجیح می دهم که فیلم واجد وجوه روانشناسانه انسانی باشد که من بتوانم باور کنم و با آن ارتباط برقرار کنم. چنین آثاری مرا به خود جلب می کند و مهم نیست که کمدی یا تراژدی باشد.
این کارگردان نروژی در مورد اینکه آیا آثاری که در این جشنواره دیده دارای چنین ویژگیهایی بودند گفت: نه زیاد و من تنها دو اثر فوقالعاده دیدم.
ماریوس هولست در پاسخ به اینکه فیلمسازان ایرانی چه باید بکنند تا بتوانند فیلمهای بهتری برای جهان داشته باشند به خبرنگار شبستان گفت: این سوال سختی است و هر فیلمسازی سعی میکند که روش و تجربه خود را بیاموزد و من در واقع برای هیچ فیلمساز ایرانی و یا سایر فیلمسازان چیزی برای آموزش ندارم اما تنها می توانم بگویم قانون کلی این است که داستانی که میبینید و میخواهید بسازید باید تا حدی که می توانید صادقانه ساخته شود و نگاه نکنید که بقیه چه انتظاری از شما دارند و شما باید متمرکز بر کار خود باشید چرا که سرویس دادن بیش از به مخاطبین خیالی و یا مردمی که ممکن است به فیلم شما فکر کنند هیچ کمکی نمی کند.
وی افزود: در عین حال به عنوان یک اصل کلی تمرکز قوی بر روی آنچه می خواهید بیان کنید مهم است و باید بدانید که همه یا هیچ اتفاق خواهد افتاد. چو ن ساخت فیلم یک پروسه طولانی است و اگر زیاد گسترش پیدا کند ممکن است که در نهایت مخاطب هیچ چیز به دست نیاورد.
این سینماگر در پاسخ به این که چقدر قبل از این ایران را می شناخته است گفت: من تقریبا یک تعدادی از فیلمهای ایرانی را قبلا دیده بودم که به این واسطه فرهنگ ایرانی را جذاب یافته بودم. اما نکته مهمی که برای من وجود دارد این نیست که در مورد ایران «چه» میگویند بلکه دوست دارم ببینم که «چگونه» می گویند.
هولست با اشاره به فیلم دربند که در جشنواره دیده بود، افزود: به نظر من فیلمهای بزرگ ایرانی مانند آنچه ما امشب دیدیم هم همین کار را می کنند. یعنی داستانی خاص را به ویژه ای خاص و ویژه بیان می کنند. روش بازی بازیگران هم مهم است. بازیها مینی مالیستی و بسیار واقع گرایانه اش، حرکتهای دوربین و تدوین همه به نحوی بود که معمولا در فیلمهای بزرگ دیده می شود.
پایان پیام/
نظر شما