خبرگزاری شبستان: «اسکات واکر» نامزد جمهوریخواه انتخابات سال 2016 آمریکا، روز یکشنبه به انتقاد شدید از سیاستهای باراک اوباما رئیسجمهور آمریکا پرداخت.
فرماندار «ویسکانسین» که در میزگرد رادیو AM970 نیویورک صحبت میکرد، گفت در صورت پیروزی در انتخابات ریاستجمهور، در همان ابتدا سه کار را انجام میدهد: لغو توافق هستهای «وحشتناک» با ایران، لغو دستور اجرایی اوباما در خصوص مهاجرین و همکاری با کنگره برای اعمال اصلاحاتی جهت افزایش اختیارات ایالتها.
واکر گفت: «ایران با آن زمان که من بچه بودم و دور درختهای جلوی خانه ربان زرد میبستم و آن کشور گروگان آمریکایی گرفته بود، تفاوت چندانی نکرده است.»
وی افزود: «این یک توافق وحشتناک است. ما از اینکه زیرساختهای غیرقانونی هستهای برچیده شوند، اطمینان کسب نکردیم. این اتفاقی نیست که ذیل توافق رئیسجمهور کنونی رخ دهد.»
در حالی که یک سال تا انتخابات ریاستجمهوری آمریکا زمان باقی مانده، تاکنون بیش از 10 نفر از جمهوریخواهان اعلام نامزدی کردهاند. در مقابل هیلاری کلینتون وزیر خارجه اسبق آمریکا، اصلیترین گزینه دموکراتهاست. هر دو طیف سیاسیون آمریکا، برای آنکه بتوانند هزینههای مدنظرشان را از میلیاردهای صهیونیستی چون شلدون ادلسون، هائیم سابان یا برادران کوخ دریافت کنند، اقدام به موضعگیریهای سفت و سخت و جنگطلبانه میکنند.[i]
معرفی اسکات واکر:
«اسکات کوین والکر»، ۴۷ ساله و فرماندار فعلی ایالت ویسکانسین آمریکا؛ وی در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ در انتخابات فرمانداری این ایالت پیروز شده است.والکر فعالیتهای سیاسی خود را از مجمع ایالتی ویسکانسین آغاز کرد که طی سالهای ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۲ عضو آن بوده است. پس از اینکه در سال ۲۰۰۲ مدیر اجرایی ناحیه میلواکی از مقام خود استعفا داد، والکر توانست در انتخابات فوقالعاده این ناحیه پیروز شود و به این سمت دست یابد، سمتی که طی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۰ عهدهدار آن بوده است.از جمله طرحهای جنجال برانگیز وی در دوران فرمانداری، طرح اصلاح بودجه این ایالت را مطرح کرد که براساس آن قدرت چانهزنی مستخدمان و کارکنان به میزان قابل توجهی کاهش یافت. این امر هرچند با اعتراضات فراوانی روبهرو شد و حتی کار به درخواست برگزاری انتخاباتی برای برکناری وی کشیده شد، اما وی توانست بر مخالفان خود چیره شود و پیروز این عرصه گردد. هرچند تاکنون به طور رسمی کاندیداتوری وی برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام نشده است اما به باور بسیاری وی برای انتخاب به عنوان نامزد جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری وارد عرصه رقابت با دیگر هم حزبیهای خود خواهد شد.[ii]
چرا جمهوری خواهان به سیاست خارجی اوباما انتقاد دارند؟
شکست مذاکرات هسته ای ، تمام انتقادات جمهوری خواهان علیه دولت دموکرات اوباما را صحیح می نمایاند. به عبارت دیگر ، کاخ سفید در سال 2016 دیگر نمی تواند میزبان یک دموکرات باشد.زیرا اوباما نمی تواند ادعا کند که مساله هسته ای ایران را حل کرده است.حمایت لابی اعراب ، یهود و جنگ سالاران از گزینه ی جمهوری خواه ، آینده دموکرات ها را در انتخابات سال 2016 به شدت تیره و تار می کند.چنانچه در انتخابات میان دوره ای سال گذشته میلادی، دموکرات ها و هم حزبی های ساکنان کاخ سفید، رقابت را به رقبای جمهوی خواه خود واگذار کردند و در کنگره و سنا در اقلیت قرار گرفتند.به این ترتیب اوباما در موضوع هسته ای ایران ، لایحه خط لوله کی استون و مساله مهاجرت ، دیگر حمایت دموکرات ها را در اختیار ندارد. در مساله ی هسته ای ایران ، جمهوری خواهان ، خواستار تشدید رژیم تحریم ها علیه ایران هستند ، حال آنکه دولت آمریکا معتقد است این تحریم های جدید ، آمریکا را به انزوا می کشاند ، مذاکرات را وارد بن بست می کند و نقض توافق موقت ژنو است. دموکرات ها اکثریت سنا را از دست دادند و در کنگره بیش از پیش در اقلیت قرار گرفتند.
در حوزه سیاست خارجی آمریکا نسبت به مسائل بین المللی میان احزاب سیاسی اجماع وجود دارد و دو حزب سیاسی آمریکا بر عوامل تهدید کننده امنیت ملی آمریکا دیدگاههای کمابیش یکسانی دارند اما در حوزه شیوه حل مسائل و اولویت های سیاست خارجی اختلاف نظرهایی میان آنها وجود دارد که ازآن جمله میتوان به شیوه برخورد با برنامه هسته ای ایران ،اختلاف نظر در مورد خروج شماری از نیروهای امریکا از افغانستان و همچنین امضای پیمان استارت جدید با روسیه اشاره کرد . دولت اوباما درجهت تلاش برای توقف برنامه هسته ای ایران سیاست اصلی خود را بر دیپلماسی چندجانبه با پشتوانه تحریم های اقتصادی یکجانبه وهمچنین تحریم هایی در چارچوب شورای امنیت سازمان ملل متحد قرار داده است و مصر هستند که ایران را به توقف برنامه هسته ایش وادارند اما فشارهای دیپلماتیک و تحریم های اقتصادی نتوانسته برنامه هسته ای ایران را متوقف سازد .در این رابطه جمهوریخواهان معتقدند که دولت اوباما در برابر ایران مسامحه می کند وادامه راههای دیپلماتیک در جهت حل برنامه هسته ای ایران فرصتی برای این کشورفراهم آورده تا این کشور برنامه هسته ایش را توسعه دهد.بنابراین جمهوریخواهان پیگیر سیاست های شدیدتری علیه ایران هستند و برخی از آنان خواهان اقدامات نظامی علیه ایران هستند .
در این فضا با توجه به مخالفت جمهوری خواهان با سیاست خارجی اوباما در قبال بحران اکراین، بحران سوریه، مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل و رسوایی کشته شدن سفیر آمریکا دربنغازی، موفقیت در مذاکرات هسته ای با ایران میتواند به کمک اوباما و حزب دموکرات وی بیاید.او می تواند ادعا کند که یکی از مهمترین مسائل روابط خارجی آمریکا را حل و فصل کرده است.به این ترتیب بدیهی است که وی خواهان توافقی با ایران است که جمهوری خواهان را راضی کند.هرگونه توافقی میان ایران و گروه پنج بعلاوه یک ، با توجه به حقوق بین الملل ، میان ایران و دولت آمریکا بسته خواهد شد و جامعه جهانی شخص باراک اوباما را به یک شخصیت حقوقی به رسمیت می شناسد.به این ترتیب سخنان بی اساس واکر ، یک تهدید است و تنها برای جلب رضایت و حمایت لابی قدرتمند اسرائیل زده شده است و ارزش چندانی ندارد.
اگرچه نمی توان منکر اختلافات نظر میان جمهوری خواهان و دموکرات ها در مورد مسائل مختلف سیاست خارجی شد ، اما باید ذکر کردکه در راهبرد نهایی هیچ اختلافی میان دو حزب عمده آمریکا وجود ندارد و در قبال مساله هسته ای ایران نیز وضع به همین منوال است.
جدال لفظی واکر و جمهوریخواهان علیه سیاست خارجی اوباما و دموکرات ها، گرچه جنبه انتخاباتی دارد؛ با این حال، از دو نگرش فکری متفاوت در عرصه اداره سیاست خارجی آمریکا نشات می گیرد. جمهوریخواهان بویژه طیف محافظه کاران نوین بر استفاده از ابزار نظامی برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی تاکید دارند و معتقدند با وجود منشور ملل متحد در نفی جنگ های تهاجمی، آمریکا باید در برابر دشمنانش به جنگ های پیشدستانه متوسل شود. این گروه از سیاستمداران آمریکایی، مداخله گرایی را موضوعی ضروری می دانند و تاکید دارند که واشنگتن برای رسیدن به اهداف خود نباید حتی منتظر متحدان خویش بماند. از دل این تفکر، حمله به عراق با وجود مخالف جامعه جهانی سر برآورد که قرار بود با نظریه ملت - دولت سازی در خاورمیانه در قالب طرح خاورمیانه بزرگ تکمیل شود. با این حال، آنچه که از راهبرد مداخله گرایانه تیم بوش بر جای ماند، جنگی پر هزینه و پر تلفات برای ملت آمریکا و منطقه ای ویران، بی ثبات و به شدت رادیکال شده برای ساکنان خاورمیانه بود. البته ادامه مداخله گرایی های میلیتاریستی برای آمریکا که تا فرق سر در بدهی فرو رفته است و در دوران ریاست جمهوری بوش یکی از کم سابقه ترین جنبش های اعتراضی ضد آمریکایی در جهان تجربه کرد، امکان پذیر نبود. به همین دلیل مردم آمریکا در سال 2008 به جریانی رای دادند که واژه تغییر را در صدر شعارهای انتخاباتی خود قرار داده بود. اوباما در عرصه سیاست خارجی ضمن تاکید بر اهداف کلان این کشور در تامین امنیت ملی و منافع ملی، راهبرد کاهش بار مسوولیت خارجی را در پیش گرفت. از این رو، واشنگتن ضمن تلاش برای آشتی با جامعه بین الملل، از افغانستان و عراق خارج شد به این امید که بخشی از هزینه سرسام آور جنگ صرف گرفتاری های عدیده داخلی در آمریکا شود. همچنین دولت اوباما در برابر فشار مخالفان برای ورود رسمی و آشکار به جنگ سوریه ایستادگی کرد و به مذاکرات دیپلماتیک با تهران برای حل و فصل موضوع هسته ای ایران تن داد. همچنین اوباما به سال ها خصومت با کوبا پایان داد و در تلاش است رویکرد آشتی جویانه ای را در منطقه آمریکای لاتین در پیش گیرد. البته هنوز رویکردهای خصمانه آمریکا در برابر روسیه یا اقدامات مداخله جویانه و یکجانبه گرایانه واشنگتن در موضوعات بین المللی ادامه دارد. با این حال، در مقایسه با دوران حاکمیت محافظه کاران نوین بر کاخ سفید، جریان های لیبرالی کنونی در قوه مجریه آمریکا بر رویکرد تعاملی با جامعه جهانی تاکید دارند. این روش از دید جنگ سالاران محافظه کار، تضعیف موقعیت آمریکا در برابر جهان به شدت ناامن را به دنبال می آورد.در حالی که حتی اگر تیم اوباما نیز مایل به ادامه سیاست های یکجانبه گرایانه و جنگ طلبانه دوران محافظه کاران نوین باشد، اقتصاد آمریکا توان حرکت در مسیر گذشته را ندارد. ضمن اینکه در دهه دوم قرن بیست و یکم، دیگر جهان مداخله جویی های مکرر آمریکایی ها را نیز برنمی تابد. از این رو، حرکت در مسیر تعامل با جامعه جهانی نه انتخاب داوطلبانه دولت دموکرات باراک اوباما، که الزام تحمیل شده به این دولت قلمداد می شود.[iii]
نویسنده:بهنام خسروی
[i] . http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940311000030
[ii] . http://www.eshraf.ir/5197/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D8%AA-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7.html
[iii] . http://news.irib.ir/commentaries/item/67144
پایان پیام/
نظر شما