به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، این نشست با موضوع ساخت فیلمهای کوتاه شهری با حضور داوران این بخش در سومین روز پنجمین جشنواره بین المللی شهر برگزار شد که با حواشی زیادی همراه بود. در ابتدای این نشست گروه داوران به ارائه مطالب کلی و خسته کننده پرداختند که با تغییر رویکرد نشست به پرسش حضار و پاسخ داوران کمی این روند تغییر کرد. اولین پرسش در مقابل صحبت بهروز افخمی در مورد اینکه فیلم شهری به فیلمی گفته می شود که در شهر تولید شده باشد بود که یکی از حضار پرسید: پس با این حساب بیش از ۹۰ درصد از فیلمهای سینمایی در زمره فیلم شهری به حساب خواهند آمد چرا که تعداد زیادی از فیلم ها در آپارتمان و لوکیشن های داخلی ساخته می شوند.
افخمی در پاسخ به این سوال، بیان کرد: فیلمهای آپارتمانی را نمی توان فیلم شهری دانست اما دلیل عدم تولید زیاد فیلمهای شهری با نماهای بیرونی دلیل این موضوع این است که فیلمبرداری در شهر کار سختی است، اما فکر می کنم که با ضبط کردن تصاویر در در فیلم ها می توان این فضاها را ثبت کرد.
پس از آن یکی دیگر از حضار که خود را سازنده فیلمکوتاه معرفی کرد و به نظر می رسید تنها فرصتی که به نظرش آمده بود حضور بهروز افخمی به عنوان کارگردانی مطرح و سرشناس در این نشست بود وی را مخاطب قرار داده و در مورد عدم همکاری سازمان‌های شهری و نحوه دریافت مجوز وی برای فیلمبرداری شهری پرسید که افخمی گفت: برای فیلمبرداری صحنه های شهری لازم نیست از کسی اجازه گرفت و تا زمانی که قانون را زیر پا نگذاشته باشید، احتیاجی به مجوزهای دیگر ندارید.
وی که سابقه حضور در قوه مقننه را هم داشته و به عنوان تنها هنرمندی که نماینده مجلس هم بوده شناخته می شود افزود: گرفتن مجوز برای ساخت فیلم قانون نیست و تنها جزو مصوبات ارشاد یا نیروی انتظامی است. بنابراین شما حتی می‌توانید یک مجوز جعلی به همراه داشته باشید و برای ساخت فیلم اقدام کنید.
این اظهارات از یک نماینده ادوار و یک سینماگر با سابقه در پاسخ به فیلمسازی جوان و در حضور مهمانان خارجی به نظر بسیار غیرمسئولانه می آمد چرا که هم می تواند تبعات زیادی برای جوانان فیلمسازی که به توصیه وی گوش می دهند اشته باشد و هم قضاوت بدی را در ذهن مهمانان کشورمان رغم خواهد زد.
پس از این، خبرنگار شبستان از داوران در مورد تعریف دقیق فیلم شهری سوال کرد که کارگردان فیلم سینمایی «روباه» در ادامه با بیان اینکه نباید به دنبال تعاریف مختلف برای فیلم ها باشیم، اظهار کرد: اصلا این تعریف ها چه نتیجه ای دارد؟ باید سعی کنیم فیلم خوب بسازیم و اگر برای جشنواره های مختلف مناسب باشند، خودشان انتخاب می شوند.
یوتا ویله مدیرعامل انجمن فیلم کوتاه آلمان با اشاره به اینکه فیلم های کوتاه، رسانه خوبی برای انتقال مفاهیم مختلف هستند، عنوان کرد: فیلم های کوتاه می توانند از فیلم های بلند اثرگذارتر ظاهر شوند و فکر می کنم در بحث های آموزشی بهتر است از فیلم های کوتاه استفاده کنیم.
میرولیوب ووکوویچ کارگردان صربستانی، دیگر داور بخش فیلم های کوتاه بین المللی نیز تاکید کرد: یکی از خاصیت های سینما این است که مردمی را در کنار یکدیگر جمع می کند تا در یک سالن کنار هم بنشینند و به یک احساس مشترک برسند. فضای شهری در فیلم ها این را ثابت کرده است که می تواند باعث شکل دادن به این احساس باشد.
وی ادامه داد: در سینما نشانه های مختلفی برای فضای شهری وجود دارد و در فیلم های مختلف می توان محیط های شهری را دید. در سینما جایی وجود دارد که شهرها مکتب سینمایی می سازند و خودشان در ارتباط با کاراکترهای فیلم ها هستند.
این کارگردان صرب با اشاره به فیلم هایی که بعد از جنگ جهانی دوم در آلمان ساخته شده اند، اظهار کرد: در آن زمان فیلم هایی ساخته شدند که به برلین تقدیم می شدند و تصویری از شهر دو تکه شده را نشان می دهد، اما در سال های اخیر به سادگی این اتفاق نمی افتد که فیلم هایی از این قبیل ساخته شوند. برای مثال یک کارگردان نیویورکی برای اینکه کمتر هزینه کند به تورنتو می رود و فضای مخدوش شهری را نشان می دهد و حتی برای شبیه کردن تصویرها به نیویورک آشغال روی زمین می ریزد، اما این ساختن جعلی تصویر است.
ووکوویچ همچنین افزود: من در این جشنواره 37 فیلم کوتاه دیده ام که تعدادی از از آن ها کاملا شهری بوده اند و فضای جدیدی خلق کرده اند. در فیلم های کوتاه سوژه ساده ای را انتخاب و با استفاده از همان موضوع مورد نظر را خیلی راحت بیان می کنند.
این کارگردان صرب در پایان اظهار کرد: فیلم شهری باید به زندگی ها و شرایط آدم ها بپردازد، با این حال گونه های مختلف سینمایی به ما زاویه دید مشخصی می دهد که بتوانیم در زمینه مشخصی کار کنیم.
پایان پیام/
نظر شما