جای خالی حرفه آموزی در مدارس

خبرگزاری شبستان:یک آسیب شناس با بیان اینکه خانواده اولین آموزگاران مهارت های زندگی دربرای فرزندان هستند گفت:مدرسه دومین مرحله از آموزش های حرفه ای است که متاسفانه امروز جای خالی اینگونه آموزش ها در مدارس به شدت احساس می شود.

مجید ابهری، بنیانگذار علوم رفتاری و آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان درباره ی تاثیر مهارت آموزی  درآینده  فرزندان اظهار کرد: والدین به عنوان الگو های رفتاری اولین آموزگاران مهارت های زندگی برای فرزندان هستند.

وی افزود:شغل والدین می تواند اولین درس آینده ساز در فرزندان بوده و باید به این نکته توجه کرد که بدگویی والدین در مورد شغلشان  و اظهار خستگی و ناراحتی آنها منفی ترین الگو ها اولا در اشتغال و ثانیا  در شغل والدین است.

این آسیب شناس بیان کرد: مدرسه دومین مرحله از آموزش های حرفه ای است که متاسفانه امروز جای خالی اینگونه آموزش ها در مدارس به شدت احساس می شود، فقط هنرستان ها هستند که دانش آموزان را به سمت و سوی  حرفه آموزی سوق می دهند .

ابهری تصریح کرد: آموزش های نظری  صلی ترین مانع در فراگیری فن و اشتغال است چراکه امروز یک جوان دپیلم یا حتی لیسانس قادر به تعویض یک لامپ سوخته و یا یک شیر آب فرسوده نیستند که این خود بر خلاف استعداد های حرفه ای دانش آموزان است.

وی ادامه داد:ضعف آموزشی در هنر های کد بانو گری در ارتباط با دختران  بسیار دیده می شود که منشا موثری در زندگی  آینده آنان می تواند باشد.

این آسیب شناس تصریح کرد: امروزه دختران جوان نه تنها از مادران خود اینگونه  آموزش ها را یاد نمی گیرند در مدارس نیز با خلا آن مواجه هستند تا آنجایی که یک دختر جوان از پخت ساده ترین غذا و دو ختن یک دکمه سر باز می زند البته در مورد اقلیت انگشت شماری دارای استثنا است.

وی تاکید کرد: در جامعه "حرفه" تنها به پشت میز نشستن تعبیر می گردد؛ به همین دلیل 85 درصد از دانش آموختگان  بعد از پایان تحصیل به دنبال پشت میز نشینی و کارمندی هستند و یکی از دلایل بالا رفتن آمار بیکاران همین کاستی در جامعه است.

ابهری بیان کرد: برای پیشگیری از رخ داد تلخ و هدایت جامعه به سوی کار و فعالیت باید این نگاه در خانواده ها اصلاح شود که فقط آرزوی دکتر یا مهندس شدن برای فرزندان خود نداشته باشند.

وی افزود:در روزگاران قدیم پدران، فرزندان خود را در تابستان ها و ایام تعطیل  همراه خود به محل کار می بردند و ضمن پر کردن اوقات فراغت آموزه های اولیه مدیریت اقتصادی را به آنها یاد می دادند.

ابهری ادامه داد:اما امروزه به محض تولد یک فرزند مهندس یا دکتر شدن در شناسنامه وی قید می شود به جای این نگاه غیر منطقی  یک پلیس شرافتمند، یک خیاط ماهر، یک راننده مسلط و یک کارگر  تلاشگر  جایگاه کمتری از دیگران نداشته  و ای بسا برای جامعه، خانواده و خود مفیدتر و کار آمد تر باشند که این مسئله باید در کشور فرهنگ سازی شود.

این متخصص علوم رفتاری بیان کرد: رسانه ها مخصوصا صدا و سیما با تقدیس کار می توانند نیروهای جوان را به سوی هدف کار آفرینی و اشتغال هدایت کنند تا هر فردی با فراگیری یک مهارت صاحب یک شغل شود.

وی ادامه داد:پیشنهاد می کنم به جای اتلاف وقت دانش آموزان به ویژه در مقاطع راهنمایی و دبیرستان درتابستان و ایام تعطیل  خانواده ها فرزندان خود را در رشته های مورد علاقه  آن ها مشغول نموده تا ضمن آشنایی  با مشاغل مختلف با  الفبای کار و حرفه انس گیرند چراکه دارندگان حرفه و صاحبان هنر در هر جای دنیا که باشند می توانند گلیم خود را از آب بیرون کشند که نقش والدین در این زمینه اهرم موثری برای انتقال اینگونه آموزه ها به فرزندان باشد تا با فراگیری یک مهارت آینده شغلی فرزندانشان را تضمین کنند.

ابهری اظهار کرد:انتخاب دوست تاثیری در آینده شغلی دانش آموزان ندارد البته لحاظ نمودن تربیت وی در بهبود وضعیت  آموزشی یا تربیتی یا حرکت معکوس رفتاری دانش آموز بسیار موثر است اما در مورد حرفه آموزی  اگر آموزش در سطح  خانواده و جامعه انجام شود می تواند اعتماد به نفس  در نوجوانان و جوانان را افزایش داده و آنان را در مقابل تمسخر و بی توجهی دوستان مقاوم سازند.

 

پایان پیام/

کد خبر 457247

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha