از گزینش های لاهه تا کاپیتولاسیون آمریکایی در اروپا

در دادگاه های بین المللی جهان به صورت گزینشی تنها بعضی از جنایتکاران با توجه به منافع آمریکا دستگیر و محاکمه می شوند.

به گزارش خبرگزاری شبستان، رادکو ملادیک، فرمانده نظامی صرب‌های بوسنی در جریان جنگ بالکان در فاصله سال‌های 1992 تا 1996 میلادی که به دلیل محاصره سارایوو و کشتار هشت هزار و 300 بوسنیایی مسلمان در سربرنیستا در جولای 1995 میلادی از سوی دادگاه بین‌المللی رسیدگی به جنایات جنگی یوگسلاوی سابق (دادگاه لاهه) تحت تعقیب بود سرانجام پس از 16 سال دستگیر و به علت انجام جنایات جنگی و نقض قوانین بین‌المللی مورد بازخواست قرار گرفت.

 

رادوان کارادویچ، رییس‌جمهوری سابق جمهوری صربسکا و فرمانده ارشد ملادیک نیز به علت صدور فرمان برای حملات گسترده و برنامه‌ریزی شده علیه جمعیت غیر نظامی ساکن در مراکز امن سازمان ملل و نسل‌کشی در یوگسلاوی سابق همانند رادکو ملادیک از سوی دادگاه بین‌المللی لاهه مورد بازخواست قرار گرفت.

از ماه می سال 1992 میلادی نیروهای صرب بوسنی تحت فرماندهی ملادیک کنترل جمهوری صرب بوسنی و هرزگوین (جمهوری صربسکا) را در دست گرفتند و حدود هشت هزار مرد و زن و کودک مسلمان را در سربرنیتسا قتل‌عام کردند و به همین دلیل ملادیک به قصاب جنگ بالکان شهرت پیدا کرد.

به طور قطع همه مردم جهان از محاکمه مقامات عالی‌رتبه نظامی صرب خرسند هستند اما اگرچه سرنوشت همه جنایتکاران جهان مانند هیتلر، صدام حسین، ملادیک و دیگران هلاک و نابودی به بدترین وجه است آیا انجام محاکمه‌های گزینشی از سوی دادگاه بین‌المللی لاهه می‌تواند تأثیری بر روی پاک‌سازی جهان از همه جنایتکارانی داشته باشد که در گوشه و کنار دنیا مردم بی‌گناه را قتل‌عام می‌کنند.

 

جواب این سؤال به طور مشخص خیر است زیرا اگر محاکمه‌ها به طور گزینشی انجام نمی‌شد اکنون شاهد جنایت‌های عظیم بشری در کشورهایی مثل عراق و افغانستان نبودیم.

اگر دادگاه بین‌المللی لاهه واقعا بی‌طرف و عادل بود باید حکمی شبیه به احکام کارادویچ را کلمه به کلمه برای جرج دبلیو بوش، رییس‌جمهوری سابق آمریکا قرائت کرده و این حکم را در مورد او اجرا می‌کرد زیرا بوش مرتکب نقض آشکار قوانین بین‌المللی و جنایت‌های جنگی در جنگ غیرقانونی عراق شد.

همچنین باراک اوباما، رییس‌جمهوری کنونی آمریکا هم باید به خاطر ادامه جنگ‌های غیرقانونی در عراق و افغانستان و به راه انداختن جنگ‌های جدید به بهانه حمایت از حقوق بشر در دادگاه‌ بین‌المللی محاکمه می‌شد.

 

اگر عصر کنونی عصر فریب‌کاری غرب نبود همان‌طور که ملادیک به خاطر نسل‌کشی و کشتارهای سیاسی، مذهبی و نژادی مورد پیگرد قانونی قرار گرفت همه دولتمردان اسراییل هم به خاطر پاک‌سازی‌های قومی ظالمانه در شش دهه اخیر باید در دادگاه بین‌المللی لاهه محاکمه می‌شدند.

حقیقت این است که تا زمانی که همه سازمان‌های بین‌المللی تحت سیطره ابرقدرت‌ها و اشغالگران قرار دارند و مبنای تصمیم‌گیری‌ها و اقدامات آنها نیرنگ و فریب اذهان عمومی با عملکردهای گزینشی است هیچ دادگاه بین‌المللی علیه آمریکا و اسراییل تشکیل نخواهد شد، همان‌طور که تونی بلر، نخست‌وزیر سابق انگلیس نیز به دلیل مشارکت در جنایات جنگ عراق مورد بازخواست دادگاه بین‌المللی لاهه قرار نگرفت و تنها از سوی یک کمیته تحقیق درباره جنگ عراق در سال گذشته مورد بازخواست قرار نگرفت که هیچ سودی هم دربر نداشت.

 

در حقیقت تا زمانی که نیروهای صهیونیست در اروپا می‌توانند قوانینی را برای حمایت از جنایت‌کاران غربی و صهیونیستی به تصویب برسانند دادگاه بین‌المللی لاهه هیچ حکمی را علیه آنها صادر نخواهد کرد.

در کیفرخواست دادگاه لاهه علیه ملادیک آمده است که یکی از جرم‌های او گروگان گرفتن بیش از 200 تن از اعضای سازمان ملل در یوگسلاوی سابق است اما چرا درباره تعداد زیادی از حافظان صلح سازمان ملل متحد که از سوی نیروهای صهیونیستی هدف قرار گرفته و کشته شدند هیچ سخنی به میان نمی‌آید.

 

چرا هیچ‌کس از حمله اسراییل به مصر در سال 1967 میلادی که در آن 14 نیروی حافظ صلح سازمان ملل بدون هیچ خطا و گناهی کشته شدند حرفی نمی‌زنند و به دنبال محاکمه عاملان این جنایات نیست؟

اگر کیفرخواستی علیه جنایتکاران آمریکایی و اسراییلی تنظیم شود باید در آن به کشته شدن صدها هزار عراقی بی‌گناه در حمله آمریکا به عراق و نسل‌کشی صدها هزار فلسطینی و زندانی کردن و شکنجه کردن ده‌ها هزار نفر از آنها به دست اسراییلی‌ها اشاره شود، آن‌گاه به راحتی می‌توان فهمید که جنایات ملادیک در مقایسه با این جنایت‌ها ناچیز است.

دادگاه بین‌المللی رسیدگی به جنایات جنگی در یوگسلاوی سابق (دادگاه لاهه) یک دادگاه ویژه بود که در سال 1993 از سوی شورای امنیت سازمان ملل برای رسیدگی به جنایات جنگی یوگسلاوی تأسیس شد، همانند دادگاه نورنبرگ که پس از جنگ جهانی دوم برای محاکمه جنایتکاران جنگی نازی تشکیل شد.

 

دادگاه لاهه همزمان با دادگاه جنایی بین‌المللی یعنی دادگاه جهانی که پیشنهاد آن در سال 1919 میلادی ارایه شد و در سال 2002 میلادی پس از پایان جنگ سرد به تصویب رسید مشغول انجام فعالیت‌های قضایی می‌باشد.

از سال 2002 میلادی به بعد دادگاه جنایی بین‌المللی به عنوان سازمانی رسمی فعالیت می‌کند که جنایات علیه بشریت و یا جنگ‌های غیرقانونی را مورد تحقیق و بررسی قرار می‌دهد، بنابراین در حالی که دادگاه لاهه از مواجه کردن آمریکا و اسراییل با جنایات جنگی‌شان عاجز است دادگاه جنایی بین‌المللی می‌توانست مرجع خوبی برای تحت پیگرد قرار دادن مقامات اسراییلی و آمریکایی باشد اما متأسفانه برخلاف همه کشورهای آمریکایی، نیمی از کشورهای آمریکا، همه کشورهای اروپایی و تشکیلات خودگردان فلسطین، ایالات متحده آمریکا و اسراییل از اعضای این سازمان نیستند و این دادگاه نیز اقدامی برای محاکمه جنایتکاران آمریکا و اسراییل انجام نمی‌دهد.

 

ایالات متحده آمریکا با دادن حق‌السکوت و یا تهدید هر کشوری که می‌تواند آن کشور را وادار به امضای توافق‌نامه‌ای کرده است که بر اساس آن همه آمریکایی‌ها در آن کشور خاص از محاکمه توسط دادگاه جهانی مصونیت دارند.

در سال 2003 میلادی آمریکا کمک‌های نظامی خود به 35 کشور جهان شامل 9 کشور اروپایی را به خاطر سرپیچی از تعهدات این توافق‌نامه قطع کرد و در سال 2005 میلادی نیز آنگولا به عنوان صدمین کشور تحت فشارهای آمریکا برای امضای توافق‌نامه مصونیت آمریکایی‌ها را قرار گرفت.

سازمان عفو بین‌الملل و سرویس قانونی کمیسیون اروپایی این توافق‌نامه‌ها را فاقد اعتبار می‌داند اما هنوز هیچ‌کس جرأت نداشته این عقاید را به مرحله عمل برساند.

 

بنا بر گزارش پایگاه اطلاع رسانی کانتر پانچ، دادگاه جنایی بین‌المللی در جریان جنگ لیبی هم از غرب حمایت کرد و در حالی که کشورهای عضو ناتو به سرپرستی فرانسه و انگلیس جنگ غیرقانونی را علیه لیبی به راه انداخته‌اند این دادگاه به طور غیر منطقی کشورهای غربی را عامل جنایات علیه بشریت نمی‌داند و تنها معمر قذافی را در این زمینه مقصر قلمداد می‌کند.

 

با وجود همه رفتارها و اقدامات دوگانه سازمان‌های بین‌المللی از جمله دادگاه‌های بین‌المللی که زیر یوغ ابرقدرت‌ها قرار دارند مردم جهان همواره شاهد سرنوشت محتوم و یکسان جنایتکاران جنگی جهان و نابودی آنها به بدترین وجه یکی پس از دیگری بوده‌اند، بنابراین حتی بدون حمایت این دادگاه‌ها نیز روزی شاهد اجرای عدالت در مورد همه جنایتکاران خواهیم بود، بنابراین بهتر آن است که دادگاه‌های بین‌المللی برای اعاده حیثیت خود نزد افکار عمومی مردم جهان تا فرصت دارند جنایتکاران آمریکایی مانند جرج دبلیو بوش، باراک اوباما و دیگر دولتمردان آمریکایی و همچنین جنایتکاران اسراییلی مانند ایهود اولمرت، بنیامین نتانیاهو و دیگر سران صهیونیسم که در حال حاضر مرتکب بدترین جنایات بشری به ویژه در کشورهای خاورمیانه می‌شوند را محاکمه کرده و آنها را به سزای جنایات‌شان برسانند.

 

پایان پیام/
 

 

کد خبر 45244

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha