خبرگزاری شبستان: عبدالباری عطوان، سردبیر، روزنامه نگار، نویسنده و تحلیلگر فلسطینی در سرمقاله روزنامه رای الیوم با تیتر« کشته ها و زخمی های جنگ یمن ، غایبان شبکه های ماهواره ای عربی» به مسئله یمن می پردازد و می نویسد: شبکه های تلویزیونی عربی به طور خاص، کشورهای عربی حوزه خلیج فارس مملوء از اخبار بمباران هوایی در یمن و مواضع تخریب شده یمن است، اما این شبکه ها بندرت تصاویر غیرنظامیان بی گناه را که براثر بمباران جنگنده های ائتلاف عربی کشته شدند، پخش می کنند.
عطوان می نویسد: تا زمان نوشتن این سطرها سازمان ملل تاکید کرده است که حمله به یمن نزدیک به یکهزار کشته و سه هزار زخمی برجای گذاشته است.
صفحه های تلویزیونی همچنان مملوء از تصاویر اجساد غیرنظامیانی است که بدنهایشان به خاطر خمپاره های موشکی در سوریه از هم پاشیدند و یا قربانیان گروهک تروریستی داعش در عراق و جبل سنجار هستند.، اما دلایل این مسئله را نمی دانیم که چرا یک تصویر از کودک یمنی کشته شده یا حتی زخمی ها در شبکه های عربی پخش نمی شود؛ شبکه هایی که مدعی حرفه ای بودن هستند؛ گویی در جنگ کنونی یمن، نزدیک به چهار هفته از توپ های گل و ریحان استفاده می کنند، نه موشک های ساخت آمریکا که تخریب کننده سنگ و انسان باهم هستند.
اوضاع انسانی یمن در اوج نامطلوبی قرار دارد و این مسئله تنها سخن مانیست، بلکه «بان کی مون» دبیرکل سازمان ملل متحد نیز خواستار آتش بس فوری برای رساندن کمک های انسانی و مواد غذایی به بیش از 25 میلیون یمنی است، ولی گوش ها از شنیدن این پیام ها ناشنواست.
بیشتر شهرهای یمن از جمله پایتخت های شمالی و جنوبی(دایمی و موقت) از قطعی نصف و نیمه برق، آب و سوخت و کمبود مواد اولیه، غذایی و دارویی و تعطیلی بنادر، تخریب فرودگاه رنج می برند؛ این کشور در وضعیتی از انزوای مطلق با جهان خارج به سر می برد و شهروندان یمنی بدون درنظر گرفتن مذاهبشان مهاجرت برای نجات جانشان به کشورهای دیگر ممنوع است، همانگونه که در همه جنگ ها(به استثنای جنگ غزه) رخ می دهد و عجیب است کشورهای همجوار می گویند که برای دفاع از آنها وارد جنگ شدیم.
نمی دانیم که چرا تاکنون آتش بس انسانی برقرار نشده که جمعیت های خیریه بتوانند کمک ها را به شهروندان یمنی برسانند و پزشکان به درمان زخمی ها اقدام کنند. کجاست ارزش رحمت و انسانیت و چرا از قلب های درگیرشوندگان محو شده است؟
این روزها از تخریب مواضع و انبارهای سلاح در اینجا و آنجا و اجرای رزمایش های نظامی هوایی، زمینی و دریایی و مشارکت جنگنده های کشورها و حملات هوایی سخن است؛ گویی صنعاء پایتخت رایش آلمان«برلین» در زمان جنگ جهان دوم است و عدن شهر لیننگراد یا سن پترزبورگ روسیه است.
سه هفته از زمان آغاز بمباران می گذارد و هیچ تلاش واقعی برای تجمیع متخاصمین بر سر میز گفتگو به منظور رسیدن به یک راه حل سیاسی دیده نشد تا از ریختن خون ها جلوگیری شود، گویی یمنی هایی که در این جنگ کشته می شوند، انسان نیستند، و ما اینجا از همه سخن می گوییم بدون هیچ فرقی بین یاران و هواداران حوثی یا منصور هادی و حامیانش در کشورهای خلیج. همگی آنها خانواده، برادران، فرزندان، خواهران، مادران و کودکان ماهستند.
عطوان می نویسد: از خداوند ملتماسانه می خواهیم شمار کشته شدگان بی گناه یمنی را در اولین هزار متوقف کند، زیرا این آمار برای این ملت عرب اصیل مهمان نواز شجاع و نیازمند و تنگدست و گرسنه کفایت می کند؛ یمن مکان مهمی در فهرست بیست کشور فقیر جهان را اشغال کرده است.
پایان پیام/
نظر شما