به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، حکایت تلخ استفاده از سلاح های شیمیای در جنگ با ایران اسلامی نخستین و آخرین مورد در نقض قوانین بین المللی در خصوص ایران نبوده است، اما می توان گفت، این اقدام یکی از جمله اقدام های غیر انسانی علیه بشر به واسطه دولت عراق علیه ایران بوده است.
جنگ شیمیایی به معنای ضعف نیروهای دشمن در موقعیت جنگی بود، اما بهایی به قیمت نفس های در راه مانده باید داده می شد تا ضعف نیروهای دشمن به همان هایی که خود سلاح های شیمایی را به عراق می دادند، به جهانیان و حقوق دانان بشری اثبات می گشت.
کاربرد سلاح های شیمیایی توسط دولت عراق در دهه 60 یکی از جمله مواردی است، که آشکارا بیانگر نقض حقوق بشر است.
در اسفندماه سال 1362 با آغاز عملیات خیبر، جزایر مجنون یکی از مراکز استخراج نفت عراق- به تصرف نیروهای ایران درآمد. عراق برای عقب راندن نیورهای ایران به کرابرد عامل عصبی تابون علیه نیروهای ایران اقدام کرد و با اجرای تک شیمیایی عراقی نزدیک به هزار و هفتصد تن در جزایر مجنون کشته و مجروح شدند.
جمهوری اسلامی ایران در پی کاربرد گسترده سلاح های شیمیایی توسط عراق در عملیات خیبر طی پنج نامه پی در پی در فوریه و مارس 1984 با صدور بیانیه ای کوتاه اعلام کرد: « شک نیست که دبیر کل کاربرد سلاح های شیمیایی را در هر جا و هر زمان که انجام گیرد. اصولا و قویا محکوم می نماید» روز بعد دبیر کل تصمیم خود را مبنی بر اعزام هیئتی برای بررسی شواهد کاربرد سلاح های شیمیایی اعلام کرد.
با انجام عملیات بدر در اسفند 1393 و قطع جاده بصره – بغداد توسط نیروهای ایرن، عراق بار دیگر برای جلوگیری از پیشروی نیروهای ایران در عمق خاک خود به عامل شیمیایی متوسل شد در این تک شیمیایی منطقه عملیاتی بدر از حورالهویزه و جزایر مجنون تا جیفر، پادگان حمیدو هویزه هدف قرار گرفت و برای اولین بار به همراه سایر عوامل شیمیایی اشک آور، سیانور، تاول زا و اعصاب، از عامل خون نیز استفاده شد که به دلیل ناشناخته بودن آن برای نیروهای ایرانی، تلفات سنگینی به بارآمد.
در اثر این حملات هزار و سیصد و پنجاه تن از نیروهای ایران مجروح و 23 نفر کشته شدند. به دنبال تشدید استعمال سلاح های شیمیایی توسط عراق که تعداد آن از دوازدهم اسفند 1363 تا بیست فروردین 1364 به سی و سه مورد با چهارهزار و ششصد مجروح و کشته رسید، ایران طی نامه اس به دبیرکل خواستار اعزام فوری گروه کارشناسان برای تحقیق در این خصوص شد.
سال 1364 آمار مجروحان و کشته شدگان سلاح های شیمیایی افزایش زیادی داشت، در سی و هفت نوبت حمله شیمیایی گزارش شده و 10 هزار و دویست و هفتادو سه نفر از نیروهای ایران مجروح و سی و شش نفر کشته شدند که میزان مجروحیت نسبت به سال قبل 9 برابر شد.
با شروع عملیات والفجر 8 در منطقه فاو در تاریخ بیستم بهمن سال 1364، عراق استفاده از سلاح شیمیایی را تشدید کرد. به طوری که متجاوز از هفت گلوله توپ و خمپاره حاوی مواد شیمیایی روی مواضع نیروهای ایرانی ریخته شد که از این میان هواپیماهای عراقی بیش از هزار بمب در منطقه عملیاتیی والفجر 8 فرو ریختند در مجموع هفده عملیات آفند شیمیایی توسط عراق علیه نیروهای ایران گزارش شد که عموما در منطقه فاو هبره در 24 بهمن 1364 گزارش شد که منجر به کشته شدن 23 تن و مجروح شدن هشت هزار و چهارصد و هفتاد و هفت تن از نیروهای ایرانی شد.
ایراهیم رضاپور، استاد درس دفاع مقدس در دانشگاه آزاد اسلامی کرج و جانباز شیمیایی جنگ تحمیلی در مصاحبه با این خبرگزاری در خصوص فصل تشدید حملات شیمایی عراق به ایران اسفند 1363 فصل عملیات گسترده ایران همراه با تک شیمیایی بادهای موسومی در منطقه در فصل ایرانی کاملا به سمت ایران و به سمت عراق بود.
به گفته این استاد دانشگاه قوی ترین تک شیمیایی عراق علیه ایران در عملیات خیبر و عملیات کربلای چهار بود.
این جانباز جنگ تحمیلی در پایان بر این مهم تاکید کرد که مردم نباید خاطرات نقض حقوق بشر علیه ایران را در خصوص تک های شیمیایی فراموش کنند.
پایان پیام/
نظر شما