«محسن خانجهانی» مستندساز و کارگردان فیلم مستند «آزادراه» در گفتوگو با خبرنگار سینمایی شبستان درباره این مستند بیان کرد: زمانی بالغ بر دو دهه است که قرار است آزادراه تهران- شمال ساخته شود اما هنوز ساخت و ساز این پروژه ناتمام مانده است. این ناتمام ماندن پروژه به این دلیل است که دولتهای مختلفی آمدهاند و رفتهاند و این پروژه در واقع جایگاهی برای شعار دادن دولتها شده است و کسی این پروژه را به اتمام نمیرساند.
وی ادامه داد: خیلی وقتها به جاده چالوس میرفتم و همیشه سوالم این بود که چرا این سفر اینقدر طول میکشد و چرا برخی از قسمتهای چاده چالوس تعریض نمیشود!؟ این فکر همیشه در ذهن من بود تا اینکه یکی از دوستانم این صحبت را مطرح کرد که جاده چالوس از کرج شروع نمیشود و از میدان شهران تهران آغاز میشود. بعد از آن یک بار به سمت امامزاده داوود رفتیم و دیدیم که این قضیه صحت دارد.
خانجهانی با اشاره به اینکه این دغدغه از همان زمان در ذهن من شکل گرفت که چه زمانی قرار است آزادراه تهران به شمال افتتاح شود، بیان کرد: توسط این آزادراه، مسافران یک ساعته از تهران به چالوس میرسند و این سفر با تصادفات و آسیب های کمتری برای مردم طی می شود.
وی در مورد اخذ مجوزهای تصویربرداری این مستند توضیح داد: اخذ مجوز برای این مستند، پروسه ای نقطه به نقطه داشت یعنی نقطه به نقطه این آزادراه نیاز به مجوز داشت اما ما نتوانستیم هیچ گونه مجوزی از وزارت راه و ترابری و بنیاد مستضعفان و جانبازان دریافت کنیم و وقتی هم مطرح کردم که قصد ساخت چنین فیلمی را دارم، اصلاً اجازه نمیدادند که حتی در این آزادراه قدم برداریم.
تاکید «آزادراه» بر راشهای هوایی و تحقیقات گسترده است
این مستندساز در رابطه به تصویربرداری «آزادراه» گفت: بیشتر تاکید این مستند بر تصاویر و فیلمهای آرشیوی است، البته ۴۰ درصد فیلمبرداری این فیلم از تصاویر هوایی استفاده شده است و این نوع فیلمبرداری هم به دلیل لوکیشن گسترده و عظیم چند کیلومتری آزادراه بود. همچنین خیلی از بخشهای فیلم نیز به صورت تحقیق و پژوهش بود، همچنان که یک سال بخش تحقیقاتی آن به طول انجامید.
ساخت این فیلم مستند خطرات بسیاری به همراه داشت
وی با بیان اینکه فیلمبرداری «آزادراه» از اسفندماه گذشته تا مردادماه به طول انجامید، درباره آن توضیح داد: ساخت این فیلم خطرات زیادی به همراه داشت، چراکه فیلمسازان برای ساخت فیلمشان تصمیم میگیرد برای تصویربرداری به لوکیشن خود برود، اما در مورد این کار اینگونه نبود. دو ماه تمام سه روز در هفته سر صحنه فیلمبرداری یعنی به جاده چالوس می رفتیم و بر می گشتیم و خطرات جادهای بسیار زیاد بود، ضمن اینکه مجوزهای فیلمبرداری نیز نداشتیم. به همین دلایل بیشتر به سمت تحقیق و پژوهش و راش های آرشیوی روی آوردیم.
خانجهانی به روستاییانی که در حاشیه جاده سکونت داشته یا دارای زمین بودهاند، اشاره کرد و افزود: از دیگر بخشهای مهم فیلم، صحبت با روستاییانی است که در حاشیه جاده چالوس و آزادراه تهران شمال سکونت داشتند، بود.
دیدن «آزادراه» در ذهن مخاطب سوال ایجاد میکند
وی درباره پایان این مستند نیز گفت: نتیجه پایانی فیلم توجه مخاطب را به این مساله وا می دارد که آیا این آزادراه عریض و طویل باید ساخته شود یا خیر؟ و این سوال را در ذهن مخاطب ایجاد میکند. در واقع ایده اولیه فیلم چرایی این موضوع بود که را این پروژه متوقف شده است، اما در آخر و بعد از صحبت با مردم و مسئولان به این نتیجه رسیدیم که این سوال را در فیلم مطرح کنیم.
خانجهانی تصریح کرد: به گفته بسیاری از دوستداران محیط زیست و مسئولان این حوزه، با ساخت این آزادراه، محیط زیست منطقه با مشکل مواجه می شود.
وی ضمن ابراز خوشحالی از اکران این فیلم در بخش مستند جشنواره فیلم فجر، در مورد واکنش ها و بازخوردهای منتقدان و کارشناسان در این جشنواره اظهار کرد: این فیلم مستند در اشل خیلی کوچک جشنواره ای در سینما حقیقت به نمایش درآمد، اما فکر میکنم که در جشنواره فیلم فجر این مستند، توجهات زیادی را به خود جلب کرده و نقدهای خوبی بر آن نوشته شده است.
کارگردان فیلم مستند «صندلی ۲۵۷» در ادامه درباره فیلمهای مستند جشنواره نیز بیان کرد: فیلمهای مستند «آتلان»، «میخوام شاه بشم» و «بختک» را خیلی دوست دارم و از مبلغین این فیلمها هستم.
تغییر جایگاه سینمای مستند در کاخ جشنواره فیلم فجر
محسن خانجهانی در پاسخ به سوالی درباره جایگاه سینمای مستند به خبرنگار شبستان گفت: سینمای مستند ایران برای اینکه به جایگاه اصلی خودش برسد به نظر من باید در راستای سینمای داستانی قرار بگیرد. سینمای مستندی که با تلاش امثال من به کاخ جشنواره آمد، حالا نیاز دارد که در یک سطح با فیلمهای سینمایی داستانی قرار بگیرد. چراکه زمانی که به این فیلمها اختصاص داده شده زمان مرده است و حتی خبرنگاران نیز نمیتوانند این فیلمها را تماشا کنند. باید تمهیدی اندیشیده شود تا انگیزه خبرنگاران برای تماشای فیلمهای مستند تقویت شود.
گفتوگو از آزاده فضلی
پایان پیام/
نظر شما