علی هادیلو: در اکتبر سال 1654 در یکی از شهرهای هلند کارخانه باروتی منفجر می شود و در اثر این انفجار همراه صدها کارگر این کارخانه، کارل فابریتیوس نقاش هلندی و یکی از شاگردان رامبرانت نیز کشته می شود. وی در شهر به عنوان نابغه نقاشی شناخته شده است و بعد از او آثارش به خصوص یکی از آنها که شاهکارش محسوب می شود، بدون تکلیف باقی می مانند. این نقاشی رنگ و روغن تصویر یک پرنده سهره است که به دیواری زنجیر شده است.
نقاشی های فابریتیوس و ذوق هنری آثارش برای نویسنده ای مثل تارت کافی است که ماجرایی مهیج طراحی کند و با استفاده از نقاش جوان هلندی سده های پیش کشور مهد آثار هنری به عنوان موضوع اصلی نقشه ای مهندسی برای ساخت یک داستان طولانی در زمان مدرن باشد. در حقیقت تارت که بعضی از منتقدین ادبی از او به عنوان چارلز دیکنز معاصر یاد کرده اند، قادر است با کمک گرفتن از جذابیت آثار نقاش هلندی به طور همزمان از خواننده دعوت کند همراه این آثار از اثر هنری که خودش از آن ساخته بازدید کند. هنری که در سال 1992 با کتاب تاریخ مرموز شروع شده است و به نظر می رسد بعد از کتاب دوم در رمان سوم با حجمی بیش از 800صفحه به اوج خود رسیده است.
تارت روایت داستان نسل های گذشته و آینده را در کتابهای خود به خوبی انجام داده است و شبیه داستانهای چارلز دیکنز می تواند ماجرایی زندگی اشخاص را از کودکی تا پیری بدون کلمات اضافی و صفحه پرکن تعریف کند. در این کتاب که نامش از پرنده نقاشی هنرمند دوران رنسانس هلند گرفته شده است. تارت داستان خود را با مرگ ایگناتیوس نقاش هلندی شروع می کند که وقتی داستان زندگی نقاش جوان پایان می گیرد، تازه داستان نقاشی اش شروع می شود که در اثر انفجار موزه نیویورک و نقاشی توسط پسری 13ساله به نام تئو که همراه مادرش به موزه رفته بود دزدیده می شود.
تئو در این انفجار مادرش را از دست می دهد و اتفاقاً به نصیحت مادرش این کار را می کند چون اعتقاد دارد حفظ این اثر هنری یک معجزه برای آنها محسوب می شود. در حین دزدیدن نقاشی پیرمردی در خرابه های بعد از انفجار موزه همراه یک انگشتری نگین دار آدرس عتیقه فروشی را به تئو می دهد که زندگی پسرک نوجوان را وارد مرحله جدید می کند. مرحله ای که با آرزو و اشتیاق به آینده با داشتن تابلوی که به طور شگفت انگیزی در انفجار سالم مانده شروع می شود ولی با ترس و خطر داشتن این اثر هنری همراه می شود. نیمه اول کتاب که در سه شهر نیویورک، آمستردام و لاس وگاس آمریکا دقیقاً به سبک کتاب آرزوهای بزرگ اثر چارلز دیکنز با همان داستانی مختلط از لایه های مختلف جامعه و قالبی عاشقانه نوشته شده است. مرگ و از دست دادن مادر تئو زمینه ای غمگین برای خواننده فراهم می آورد که در صفحات آخر آرزوها و اشتیاق به زندگی موج می زند. مثل داستان دیکنز که در این کتاب تنها مکانهای آن تغییر یافته است، تئو با خانواده همکلاسی ثروتمندش زندگی می کند ولی بعد از چند ماه در لاس وگاس تنها همدم او زوزه های سگ خانگی اش است. بعد از این او پسری به نام بوریس را ملاقات می کند که با وجود دوستی ظاهری اش به یکی از دشمنان اصلی او تبدیل می شود.
شخصیت تئو ترکیبی از آرزوهای بزرگ چارلز دیکنز و داستان های عامه پسند نویسنده های غربی سالهای معاصر می نماید. رمان به طور ماهرانه ای در چند صفحه و با وسواسی عجیب به گونه ای یک نوع نتیجه گیری محسوب می شود و بیشتر از شخصیت های داستان روی هنر تاکید می کند که برای همیشه زنده می ماند هرچند نسل ها از پی هم می آیند و می آورند ولی یک اثر هنری می تواند در تمام عصرها تاثیرگذار باشد.
نظر شما