به گزارش خبرگزاری شبستان در پی درگذشت آیت الله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی چهره برجسته فلسفی کشور و ملقب به "شیخ الاشراق" محمد فنائی اشکوری استاد فلسفه تطبیقی موسسه آموزشی و پژهشی امام خمینی (ره) یادداشتی را در خصوص ابعاد شخصیتی این عالم بزرگوار در اختیار خبرگزاری شبستان قرار داده است که در ذیل مرور می کنیم:
شخصیت مرحوم آیت الله حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی ابعاد گوناگونی دارد که به صورت خلاصه می توان چنین به آنها اشاره کرد:
بعد فلسفی: آیت الله انصاری شیرازی از شاگردان خاص علامه طباطبائی در فلسفه و از مدرسان برجسته حکمت اسلامی در قم بود که بیش از نیم قرن به تدریس متون مهم فلسفی همچون منظومه حاج ملاهادی سبزواری و اسفار ملاصدرا پرداختند. درس های شرح منظومه سبزواری استاد که در دو بخش منطق و فلسفه منتشر شده است، عمق رسوخ وی در حکمت اسلامی را به خوبی نشان می دهد. آیت الله انصاری زمانی و در وضعیتی فلسفه را تدریس می کرد که فلسفه مخالفان قدرتمند بسیاری داشت و فضا برای درس فلسفه اصلا مناسب نبود. او یکی از افرادی است که در ترویج فلسفه اسلامی در دوره معاصر در حوزه علمیه قم نقش مؤثری داشت. بسیاری از اساتید حاضر فلسفه وعرفان، از شاگردان آن بزرگوار هستند.
بعد عرفانی: آیت الله انصاری شیرازی از شاگردان امام (ره) و علامه طباطبائی بوده و از محضر این بزرگان و تحت تأثیر شخصیت آنان به عرفان روی آورد و در طول عمر شریف خود با عرفان مأنوس بود. یکی از آثاری که از استاد با عنوان «حکمت ناب» منتشر شده است، گوشه هایی از اندیشه های عرفانی آن بزرگوار را نشان می دهد. اما گذشته از مباحث علمی عرفان، وجود او با حقیقت عرفان آمیخته بود. گاهی ذکر و دعا و مناجات و اشک و آهش پرده از احساسات عمیق عرفانی او بر می داشت. هم خوف از خدا و هم عشق به خدا در وجودش موج می زد. آیت الله انصاری به حق از پشتوانه های معنوی حوزه علمیه بود.
بعد اخلاقی: حکمت و عرفان برای او مشغله صرف یا عامل موقعیت و جاه و جلال نبود، بلکه از آنها به عنوان نردبانی برای خودسازی بهره می برد. ثمره آن حکمت و عرفان در اخلاق و منش و شخصیتش آشکار بود. از نگاه بنده، برجسته ترین بعد شخصیتی او در اخلاق او نمودار بود. طهارت، سلامت نفس، عطوفت و مهربانی، حجب و حیا، و تواضع و فروتنی در نگاه و کلامش خود را نشان می داد. در مواجهه با بندگان خدا لب هایی متبسم و در برابر پروردگارش چشم هایی اشکبار داشت. او استاد اخلاق بود، اما درس های اخلاق را بیش از آن که با گفتارش بیاموزد با منش و رفتارش تعلیم می داد.
بعد انقلابی: آیت الله شیرازی حکیم و عارف بود، اما حکمت و عرفان او را به خود مشغول و از وظایف اجتماعی غافل نکرد. او از یاران امام (ره) و از پیشگامان انقلاب اسلامی بود و در مراحل مختلف انقلاب نقش فعال داشت و در این راه سختی ها و مرارت هایی بسیاری را به جان خرید.
روحش شاد
پایان پیام/
نظر شما