وقتی رخت آویز جان می گیرد

به گزارش خبرگزاری شبستان، در این نمایشگاه 14 عکس رنگی با چاپ دیجیتال در ابعاد 90×60 به صورت صحنه سازی ارائه شده است.

مونا بزرگی در این آثار درگیری اولیه با تکنولوژی ظاهر و پوشش را به نمایش گذاشته است. در این عکس ها جالباسی به چشم می خورد که هر بار لباس های روی آن تغییر کرده و از لباس های مختلف پر و خالی می شود که هر کدام فرم و شکل خاص و ترکیب بندی های مربوط به خود را دارد.

او به رخت آویز، جان داده و به آن هویت بخشیده، بدن انسان را در آثار خذف کرده است اما نقش یک انسان را به آن داده است. لباس های آویزان شده به آن تن پوشی است که برای آن برگزیده شده است. او خود در این باره می گوید: من بدن انسانها را همانند این جا لباسی در نظر گرفته ام و فرم ها و استایل های مختلفی که در مکان های مختلف برای خود در نظر می گیرند را روی آن قرار داده ام تا نشان دهم چقدر این مسائل گذراست و چقدر راحت آدم ها عوض می شوند. با پوشیدن لباس های متفاوت رنگ و روی انسان ها در مکان های مختلف تغییر می کند و یک لباس چقدر می تواند در عوض کردن وجهه افراد تاثیر گذار باشد و حتی می تواند نگاه ما را نسبت به آنها تغییر دهد.

او در این عکس ها از لباس های سنتی تا لباس های مدرن مهمانی و به روز استفاده کرده است و به شکلی فضای سنتی و مدرن را با هم ترکیب کرده است. هنرمند در این آثار درگیری های ذهنی خودش را وارد کرده است بزرگی در این مورد می گوید: من لباس هایی را در نظر گرفته ام که معمولا خودم از آنها استفاده می کنم و نشان دادم همه ما در مواقعی هنوز از لباس های سنتی استفاده می کنیم و درگیری های سنتی داریم و در جاهایی هم گرایش های مدرن داریم و بعضی اوقات می خواهیم از هر دو در کنار هم استفاده کنیم اما می بینیم در نهایت هیچکدام را نداریم. من در این عکس ها دغدغه هایی که در زندگی خودم و اطرافیانم احساس می کردم را نشان داده ام.

او افزود: من در آخرین عکس رخت آویزی کفن پوش را قرار داده ام تا نشان دهم آنقدر به بدنمان بی توجه شده ایم و آن را نادیده می گیریم که در واقع فرقی نمی کند لباس های مختلف بپوشیم یا لباس مرگ را به تن کنیم.

اودر این عکس ها تیپ نگاری کرده است و هر کدام از لباس ها بر روی رخت آویز را می توان به عنوان یک پرتره در نظر گرفت که ویژگی های شخصیتی یک انسان را نشان می دهند و افراد مختلف را به ما می شناساند.

فرهاد آذرین مدیر گالری آتبین در مورد عکس های مونا بزرگی می گوید: اگر عکس های مونا بزرگی را دنبال کنید می بینید او همیشه درگیر تن است یا بهتر بگویم درگیر خذف تن است. او می خواهد از شر تن خلاص شود؛ انگار باری باشد دست و پا گیر که نمی داند با آن چه کند.

تن جای رخت آویز یا شاید صحیح تر بگوییم رخت آویز جای تن. آن هم یک رخت آویز آرت دکو که چندان جایی در خاطرات بصری شرقی ما ندارد و بیشتر یاد آور انگاره ای از یک فالوس مصلوب است. در این مجموعه عکاس هویت تن را به تمامی مستحیل فیگوری می کند که اصلا نیست. در جایی که اصلا جایی نیست و فضایی که هیچ حسی و نشانی ندارد تا شاید به ما بگوید امروز هرچه باشد از تنمان جز رخت آویزی نمانده، چه بر آن پیراهنی زیبا بپوشانیم چه رخت ابدیت بر آن ببندیم.

مونا بزرگی متولد 1358 است. او کارشناسی عکاسی خود را از دانشگاه هنر و معماری دریافت کرده است و این نمایشگاه دومین نمایشگاه انفرادی او در گالری آتبین به شمار می آید.

این نمایشگاه تا سه شنبه 17 خرداد در گالری آتبین دایر خواهد بود و علاقمندان می توانند همه روزه از ساعت 5 تا 9 از آثار دیدن نمایند.

گفتنی است گالری آتبین واقع در خیابان ولیعصر- ضلع جنوب چهارراه پارک وی- کوچه خاکزاد- پلاک 42می باشد.

پایان پیام/