حجت الاسلام مهدی یوسفیان پژوهشگرمباحث مهدویت در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم گفت: یکی از نقاط بسیار مهم و برجسته در واقعه کربلا، حضور خاندان پیامبر و بانوان و فرزندان کوچک و بزرگ در متن این حرکت بسیار عظیم و تاریخ ساز است.
وی افزود: در تاریخ آمده است که هنگام حرکت امام حسین علیه السلام به طرف کوفه، به ایشان عرض شد با توجه به موقعیت کنونی و اوضاع مبهم پیش رو، مناسب است ابتدا خودتان به سمت کوفه بروید و زمانی که در آنجا مستقر شدید اهل بیت را نیز به آن سامان روانه کنید. امام حسین علیه السلام قبول نکردند و فرمودند: خداوند چنین می خواهد (که آنها را با خود ببرم).
پژوهشگر مباحث مهدویت ادامه داد: حضور زنان و فرزندان در کاروان کربلا و عاشورا همه حضور داشتند؛ یعنی علاوه بر برادران رشید و مردان جنگی، عموم خواهران با هر سنّ و موقعیت، و همه فرزاندان کوچک و بزرگ، دختر و پسر بودند، از علی اکبر فرزند ارشد امام گرفته تا طفل شیرخواره، و از دختر ارشد گرفته تا فرزند سه ساله بودند.
حجت الاسلام یوسفیان تصریح کرد: به راستی چرا امام آنها را باخود آورد؟ آیا اگر اینها نبودند، برایشان بهتر نبود؟ دیگر کسی به آنها حمله نمی کرد؟ مورد ضرب و شتم قرار نمی گرفتند؟ هتک حرمتی صورت نمی گرفت؟ که در یک نگاه می توان گفت در حرکتی که برای حفظ و بقای دین پایه ریزی و انجام می شود، نه تنها مردان و پدران بلکه هر یک از اعضای خانواده باید حضور داشته و نقش خود را ایفا کنند.
وی اظهار داشت: به عبارت دیگر امر دین و اصول آن و از جمله آنها برقراری حکومت عدل دینی و مبارزه با طاغوت و فساد با راهبری امام حق، مسئله ای است که باید همه افراد در هر سطح سنی و با هر ویژگی شخصیتی و جنسی به اندازه خود در آن شرکت داشته باشند.
پژوهشگر مباحث مهدویت یاد آور شد: درچنین حرکتی دو اتفاق مهم رخ می دهد: یکی بقا و پایداری این حرکت و تبدیل شدن آن به جریانی که در تاریخ بشر تأثیرگزار شده و فرهنگ ساز می شود، دیگری عجین شدن آن با جان و روح و زندگی افراد؛ به گونه ای که آن حرکت هویت فرد را می سازد و شخصیت او را شکل می دهد، بستر زندگی او می شود.
حجت الاسلام یوسفیان خاطر نشان ساخت: کربلا برای همیشه باقی ماند زیرا زنان و فرزندان امام حسین علیه السلام این جریان را از زمان و سرزمین و جغرافیایی خاص خارج کردند، دوران تلخ اسارت با همه سختی ها و مصاوبش، پیامدی بسیار مهم و ثمره ای بسیار ارزشمند به دنبال داشت؛ چون که نهضت امام را از کربلا به کوفه و تا شام کشاند و پایتخت بنی امیه را به لرزه در آورد و در نهایت یزید از این عمل تبری جست و اهل بیت را با احترام به مدینه برگرداند.
وی با بیان اینکه قیام امام را از روز دهم محرم سال 61 هجری قمری در همه زمان ها جاری کرد تا شعار «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» حقیقتی عینی باشد، گفت: آری امام حسین علیه السلام اهل بیت خویش را با خود همراه کرد تا این مطلب برای همگان روشن شود که اصلاح و تغییر واقعی نیاز به همراهی و فداکاری همه افراد حتی خانواده و زن و فرزند دارد.
پژوهشگر مباحث مهدویت اذعان کرد: رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی (رحمه الله) نیز با الهام از شیوه حرکتی امام حسین علیه السلام بر نقش مهم زنان و خانواده در شکل گیری و بقای انقلاب تأکید داشت و به راستی حضور بانوان و مادران فداکار در متن انقلاب، جنگ و نیز آماده سازی فرزندانشان برای پاسداری از انقلاب برای هیچ کس قابل انکار نیست.
حجت الاسلام یوسفیان ابراز داشت: این انقلاب که در دوران سرد و تلخ غیبت رخ داد و بارقه امیدی برای اصلاح و تغییر در دل مستضعفان ایجاد کرد، تجسم عینی این حقیقت در زمان پنهان زیستی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است که یک منتظر واقعی نه تنها خود در جاده انتظار گام برمی دارد بلکه متعهد است که خانواده خویش را نیز در این مسیر قرار دهد و بداند که انتظار واقعی زمانی معنا می یابد که همه افراد خانواده با نام و یاد مولای خویش و در راستای زمینه سازی برای قیام او گام بردارند و یاد او را زنده نگه دارند.
وی عنوان کرد: در فرهنگ قرآن و دین حیات بخش اسلام، آنچه در فرایند زندگی، تولید نسل و تلاش برای تأمین زندگی بسیار مهم است اینکه این همه برنامه ریزی و سعی و فعالیت نوید دهنده یک زندگی تعالی بخش در راستای امر خدا و نیل به مقام قرب الهی باشد.
ادامه دارد....
نظر شما