به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، سیدیحیی یثربی، استاد فلسفه در همایش ملی «قرآن و معرفت شناسی» که هم اکنون در دانشکده زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی در حال برگزاری است، گفت: ما باید قرآن را که حرف خداست و به زبان مردم نازل شده است را به گونه ای در سخنان خود بیان کنیم که همه مردم آن را فهمیده و فلسفه را به صورتی بیان کنیم که به ذهن و زبان مردم وارد شود تا این مسئله یک چیزی در آسمان نباشد.
وی ادامه داد: زمانی بحثی در غرب به نام معرفت شناسی پیدا شد که باید دید این بحث چه رابطه ای با اصل معرفت دارد؛ دانایی مرحله خامی از آگاهی انسان است. همه مردم در مرحله ای از معرفت متوقف شده و می گویند من می دانم و در حقیقت گرفتاری ما در همین دانستن است.
یثربی تصریح کرد: انسان ها در مرحله ای از رشد گاهی به این نتیجه می رسند که "می دانم"، اما این می دانم در حقیقت استارت معرفت شناسی است نه اینکه در این مرحله توقف کنیم لذا انسان فرهیخته تر و باهوش تر در این رتبه حساس تر می شود.
وی اضافه کرد: تکیه غرب بر معرفت شناسی نشان از آن دارد که "من می دانم"ها به این سادگی نیست که فقط بگوییم من می دانم اما مسئله معرفت شناسی شاید در کانت به اوج خود می رسد و دانش بشری به زیر سوال می رود البته ما نباید از این مسایل بگریزیم چرا که دانش هیچگاه به ضرر بشر نیست.
وی بیان کرد: متفکران غربی 2 کار خوب پیش از ما انجام داده اند نخست آنکه دینی که قدرت گرا بر اساس تحریف شده بود را نقد کرده و کلیسا را از خر قدرت پایین کشیدند.
یثربی عنوان کرد: فردی که از باطل دلسرد شود روی او بیشتر به حق باز می گردد. روشن اندیشان غرب این تابو را شکستند و فضا را از کلیسا گرفتند.
وی تاکید کرد: اومانیسم دشمن دین نیست بلکه دشمن خدایانی است که زمانی سوار مردم شده بودند؛ یک حقیقت اگرچه مسئله فیزیکی نیز باشد هر فردی که کشف کند همه به او احترام می گذارند و هیچ کس با حقیقت دشمن نیست.
یثربی ادامه داد: دومین فعالیتی که اندیشمندان غرب پیشتر از ما انجام داده اند برانداختن الهیات هپروتی بود؛ این الهیات، خودکامگی به همراه دارد.
وی با تاکید بر اینکه ما باید این فرصت را غنیمت دانسته و پای الهیات ما در طبیعت است، گفت: در این راستا تلاش های کسی که استعماری را باید به کناری گذاشت اما زحمات علمی قبل را باید قدر دانست و نباید گفت نقد بی حرمتی است، همان طور که تاکنون هزاران بار ارسطو مورد نقد قرار گرفته اما همچنان در اوج عظمت است و این مسئله از احترام او نکاسته است، بنابراین ما نباید نگران ابن سینا و ملاصدرا باشیم و نقد آرای آنها را به کناری وا نهیم.
این استاد فلسفه تصریح کرد: ما باید نخست تکلیف خود را با قرآن مشخص کنیم اینکه آیا خود کار کنیم یا اینکه بنشینیم تا قرآن برای ما کار کند رابطه وحی با ما، رابطه هدایت و پشتیبانی است و نمی آید به جای ما کار کند بلکه قرآن رهنمودی است که باید ما خود در این رابطه با آن کار کنیم.
وی با بیان اینکه قرآن در زمینه معرفت شناسی رهنمودهای بسیاری دارد و انسان بدون آگاهی به دنیا آمده اما ابزارهای معرفت را خدا به او داده است، بیان کرد: در قرن ششم درست زمانی که ما با ترجمه های ابن سینا غرب را نجات دادیم خود چراغ عقلانیت را پشت پرده قرار داده و به سراغ عرفان و تصوف رفتیم.
یثربی ابراز کرد: طبق رهنمودهای قرآن ما باید مقلد صرف نباشیم و هر شخص باید ذهن خود را بسازد، تا شک نباشد حرکت فطری اتفاق نمی افتد و تا تفکر نباشد استدلال نیست و تا استدلال نباشد اعتقادات صورت نمی بندد.
یثربی در پایان سخنان خود یادآور شد: ما این چراغ را خاموش کردیم و حتی در دوره ای در قرن ششم برخی از علوم مانند ریاضیات را شیطان دانستیم و با راهنمایی امثال غزالی غرق شدیم. مشکل ما مشکل غرور به داشته های خود است.
پایان پیام/
نظر شما